کووید-۱۹ چالش های روزمره را برای کودکان مبتلا به بیش فعالی تشدید می کند!
تریتانیوز : سمیرا سرایلو
نکات کلیدی
- چالش‌های روزمره برای کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی (ADHD) با این همه‌گیری تشدید شده است.
- مشکلات در مدیریت یادگیری مجازی می تواند یک چرخه معیوب از ناامیدی و اضطراب را تغذیه کند.
- بسیار مهم است که والدین نقش فعالی در ارائه حمایت و جستجوی درمان در صورت لزوم داشته باشند.
اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) شایع ترین اختلال رفتاری تشخیص داده شده در کودکان است. و از آنجایی که ADHD از قبل بر توانایی کودک در برنامه ریزی، توجه و تنظیم احساسات تأثیر می گذارد، یک بحران جهانی می تواند چالش های روزمره ای را که این افراد با آن روبرو هستند تشدید کند.
دکتر مایکل ریردون می‌گوید: «جوانان مبتلا به ADHD حتی بیشتر از حد متوسط به این شرایط سلامت روان حساس هستند، و سپس زندگی با وجود همه‌گیری علائم ADHD را چالش‌برانگیزتر می‌کند، در نتیجه استرس و خطر مشکلات سلامت روان را افزایش می‌دهد – این یک چرخۀ معیوب است.»
ADHD و سلامت روان
وقتی صحبت از ADHD در کودکان در ایالات متحده می شود، آمار متفاوت است. اما بر اساس نظرسنجی ملی سلامت کودکان در سال ۲۰۱۶، حدود ۹.۴ درصد از کودکان ۲ تا ۱۷ ساله ایالات متحده تاکنون به ADHD مبتلا شده اند.
کودکان مبتلا به ADHD تمایل دارند به راحتی حواسشان پرت شود و در به خاطر سپردن جزئیات و انجام کارها مشکل داشته باشند. آنها همچنین می توانند به راحتی غرق و ناامید شوند، که می تواند منجر به مشکلات رفتاری شود. برای بسیاری از کودکان، این مشکلات می تواند منجر به طرد شدن و اعتماد به نفس پایین شود.
از آنجایی که میزان اضطراب و افسردگی در طول همه گیری افزایش یافته است، کودک مبتلا به ADHD به دلیل تغییرات ساختاری و فعالیت هایی که به مدیریت شرایط آنها کمک می کند، در معرض خطر بیشتری از مشکلات سلامت روان قرار دارند.
با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، حدود ۷۷ درصد از کودکانی که مبتلا به ADHD تشخیص داده شده اند، دارو یا درمان رفتاری دریافت می کنند. البته، درمان می تواند بسیار مفید باشد. با این حال، Reardon اشاره می کند که در حالی که بزرگسالان مبتلا به ADHD ممکن است روی داروها و مکانیسم های مقابله ای کنترل داشته باشند، این معمولاً هنوز برای کودکان و خانواده های آنها صادق نیست.
ریردون می‌گوید: «کودکان و والدینشان ممکن است تازه در مراحل ابتدایی کشف ADHD باشند و ندانند در مورد آن چه کاری انجام دهند. و سپس این بیماری همه گیر پیش می آید و زندگی را در یک ترن هوایی از تغییرات مداوم می اندازد، و ایجاد یک برنامه درمانی موثر را به چالش می کشد.»
پیمایش یادگیری در خانه
ریردون خاطرنشان می‌کند برای موفقیت در مدرسه یا کار، به توانایی‌های خود برای برنامه‌ریزی، تعیین اهداف، ماندن در کار، رفع حواس‌پرتی‌ها، سرعت دادن به خود و نظارت بر پیشرفت خود تکیه می‌کنیم. این عملکردهای ارائه شده توسط لوب فرونتال در سناریوهای غیرقابل پیش بینی یا ساختار نیافته و خودگردان مانند کار یا حضور در مدرسه از خانه حتی مهم تر هستند.
از آنجایی که این عملکردها در کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHD کمتر توسعه یافته است، داشتن ساختار و قابلیت پیش بینی برای این افراد بسیار مهم است. عدم قطعیت، تغییرات ناگهانی، و تغییر به یادگیری در خانه ناشی از بیماری همه گیر به طوفانی عالی برای کودکان سنین مدرسه مبتلا به ADHD تبدیل شده است.
ریردون می‌گوید: «یکی از راه‌های فکر کردن به آن این است که آنها به والدین، معلمان و خود محیط آموزشی نیاز دارند تا لوب پیشانی آنها نظارت و بازخورد مداوم را برای اطمینان از اینکه همه چیز در مسیر خود باقی می‌ماند، ارائه دهد. این همه بسیار چالش برانگیزتر شده است، در حالی که همه افراد تحت فشار این همه گیری هستند، و سیستم های مدرسه در تلاش هستند تا تغییراتی را برای امواج شیوع کووید که همچنان در راه است انجام دهند.»
جوانان مبتلا به ADHD به ویژه در برابر وقفه در یادگیری در مدرسه به عنوان تابعی از بیماری همه گیری آسیب پذیر بودند و هستند… و کمتر به عواملی مانند نظارت والدین که برای جوانان بدون ADHD مفید است، واکنش نشان می دهند.
– جورج دوپاول، دکترا
یک مطالعه اخیر که بر روی تجربه کودکان مبتلا به ADHD متمرکز شده است، این موضوع را تکرار می کند. محققان دریافتند در حالی که کودکان مبتلا به ADHD نرخ ابتلا به کووید-۱۹ بالاتری ندارند، در مقایسه با همسالان خود با احتمال بیشتری مشکلات تحصیلی و سلامت روانی را تجربه می‌کنند. یافته‌های پژوهش ها نشان می‌دهد که کودکان مبتلا به ADHD و خانواده‌هایشان ممکن است به کمک و حمایت بیشتر از سوی مدارس نیاز داشته باشند.
برنامه والدین برای مقابله با ADHD
ریردون به والدین توصیه می‌کند که با مدرسه فرزندتان کار کنید تا مطمئن شوید که برنامه‌ای برای موفقیت فرزندتان وجود دارد. اما در عین حال، مهم است به خاطر داشته باشید که سیستم‌های مدارس در طول همه‌گیری نیز تحت استرس شدید قرار دارند.
ریردون می‌گوید: «توصیه می‌کنم با قاطعیت مسائل و نیازهای فرزندتان را بیان کنید، اما تمام تلاش خود را بکنید تا متحد باشید و با مدرسه همکاری کنید، نه اینکه با آنها در تضاد باشید».
از آنجایی که به نظر می‌رسد استرس و عدم قطعیت‌های این همه‌گیری در آینده قابل پیش‌بینی ادامه خواهد داشت، برای والدین مهم است که در حمایت از فرزندشان نقش فعالی داشته باشند، در صورتی که به دلیل ADHD با همه‌گیری مبارزه می‌کنند.
ریردون اکیداً پیشنهاد می‌کند که در صورت در دسترس بودن، آنها را به درمان معرفی کنید. صحبت کردن در مورد نگرانی ها و موانع زندگی با ADHD می تواند کمک کند، به خصوص زمانی که با همدلی دریافت شود. و مهمتر از همه، عیب یابی با یک پزشک باتجربه می تواند به تعیین موثرترین درمان کمک کند.
این چه معنایی برای شما دارد
یادآوری نقاط قوت کودکان مبتلا به ADHD بسیار مهم است. آنها در این مبارزات همه گیر تنها نیستند. با این حال، شرایط یک واقعیت چالش برانگیز را برای این گروه ایجاد می کند، و با حمایت و درمان مناسب، وضعیت می تواند قابل کنترل تر باشد.
