نشانه های حمله پنیک

تریتا نیوز : سمیرا سرایلو،یک حمله اضطراب یک احساس ناگهانی از ترس یا استرس فراوان است که شامل علائم فیزیکی است. احساسات معمولاً در حدود ۱۰ دقیقه پس از شروع به اوج می‌رسند و به سرعت ناپدید می‌شوند. تشخیص معمولاً بر اساس توضیحات بیمار است، زیرا علائم معمولاً قبل از آنکه یک حرفه‌ای بهداشتی بتواند آنها را مشاهده کند، ناپدید می‌شوند.

به گزارش تریتا نیوز :گاهی اوقات، مردم اصطلاحات “حمله اضطراب” و “حمله وحشت/پنیک” را به جای هم استفاده می‌کنند، اما واقعاً یکسان نیستند. همه تجربه اضطراب دارند، گاهی در سطوح بالا. اما شروع ناگهانی احساسات شدید همراه با علائم فیزیکی چیزی دیگر است و به درستی به عنوان یک حمله پنیک معرفی می‌شود.

حدود ۱۱٪ از بزرگسالان هر سال یک حمله پنیک دارند. اگر حملات پنیک مکرر داشته باشید، ممکن است دچار اختلال پنیک شوید، به ویژه اگر رفتار خود را تغییر داده باشید تا از ایجاد حمله جلوگیری کنید. داروها و روان‌درمانی مسیرهای اصلی درمان هستند. اگر بدون درمان بماند، اختلال پنیک می‌تواند به ترس از فضاهای باز تبدیل شود، به نحوی که مردم از ترک خانه‌های خود برای مواجهه با وضعیت استرس‌زا می‌ترسند. بسیاری از افرادی که از ترس فضاهای باز رنج می‌برند، دشواری در سوار شدن بر آسانسورها، استفاده از حمل‌ونقل عمومی، ایستادن در صف و مقابله با سایر وضعیت‌های روزمره دارند.

انواع حملات اضطراب

دو نوع اساسی از حملات اضطراب وجود دارد، حملات قابل انتظار و حملات غیرمنتظره. حملات قابل انتظار زمانی که با موقعیتی روبرو می‌شوید که قبلاً برای شما مشکل‌ساز بوده رخ می‌دهند. گاهی اوقات، حملات قابل انتظار به وسیله فوبیا یا رویداد واقعی استرس‌زا، مانند شرکت در یک آزمون دشوار، فعال می‌شوند. زمانی که حملات غیرمنتظره رخ می‌دهند، شما نمی‌توانید عامل خارجی را شناسایی کنید. حملات پانیک غیرمنتظره حدود ۴۰٪ از کل حملات را تشکیل می‌دهند.

نشانه‌های یک حمله پنیک

۱۳ نشانه شناخته شده از یک حمله اضطراب ممکن است وجود داشته باشد. چهار نشانه برای تشخیص یک حمله اضطراب لازم است. این نشانه‌ها شامل علایم فیزیکی و عاطفی می‌شود:

علائم فیزیکی یک حمله پنیک

علائم فیزیکی یک حمله پنیک به دلیل واکنش “جنگ یا گریز” بدن به استرس است. به دلیل شدت علائم فیزیکی یک حمله پنیک، افراد اغلب باور دارند که دچار حمله قلبی شده‌اند. افرادی که دارای بیماری قلبی هستند و این علائم را تجربه می‌کنند، باید بلافاصله مراقبت پزشکی بگیرند. افرادی که حمله پنیک را تجربه می‌کنند باید سلامت قلب خود را ارزیابی کنند تا اطمینان حاصل شود که علائم آنها مربوط به قلب نیستند.

این علائم فیزیکی حمله پنیک هستند:

لرزش قلب، تپش قلب یا ضربان قلب سریع

تعریق

لرزش یا تکان خوردن

حس کوتاه شدن نفس یا خفگی

احساس خفگی

درد یا عدم راحتی در قفسه سینه

تهوع یا مشکلات شکمی

احساس سرگیجه، عدم ثبات، سرگیجه یا احساس سرگیجه

کرختی یا سوزش

لرزش یا حس گرما

علائم روانی حمله اضطراب

این علائم روانی حمله اضطراب هستند:

احساس ناواقعی بودن یا جدا شدن از خود

ترس از از دست دادن کنترل یا دیوانه شدن

ترس از مرگ

هر ترکیبی از چهار علامت، فیزیکی یا روانی، می‌تواند منجر به تشخیص حمله پنیک شود. برخی افراد حملاتی با همان علائم حملات پنیک دارند اما با کمتر از چهار علامت. اینها به عنوان حملات نشانه محدود شناخته می‌شوند.

مواجهه با حملات پنیک

اگر قادر به بازگشت به شرایط یا صحنه‌های حملات قبلی بدون اضطراب هستید، پیش‌بینی شما بهبود می‌یابد. اگر به عکس، اگر زندگی خود را تغییر داده‌اید تا از تجربیاتی که منجر به وحشت می‌شود، دوری کنید، ممکن است نیاز به کمک حرفه‌ای داشته باشید. درمان حملات پنیک و اختلال پنیک معمولاً شامل موارد زیر است:

درمان دارویی

احتمالاً پزشک مراقبتی شما ممکن است آنتی‌دپرسانت‌ها یا داروهای ضداضطراب را برای درمان اختلال پنیک تجویز کند. آنتی‌دپرسانت‌ها عوارض کمتری دارند، اما داروهای ضداضطراب مانند بنزودیازپین‌ها ممکن است موثرتر باشند. برخی از بیماران ممکن است در ابتدا هر دو نوع دارو را مصرف کنند.

روان‌درمانی

چندین نوع روان‌درمانی می‌تواند علیه اختلالات پنیک موثر باشد. در مواجه درمانی، شما تشویق می‌شوید تا با هر چیزی که راه انداز حملات شماست روبرو شوید.مواجه به تدریج و کنترل شده است، بنابراین می‌توانید یاد بگیرید که با اضطراب برخورد کنید. در درمان شناختی-رفتاری، یاد می‌گیرید تا ترس‌های بی‌پایه خود را تشخیص دهید و تکنیک‌های مقابله مانند تنفس آهسته را تمرین کنید. در درمان حمایتی، درباره وضعیت شما آموزش داده می‌شوید و حمایت عاطفی دریافت می‌کنید.

خودیاری

امکان دارد یاد بگیرید که یک حمله پنیک را پیشگیری کنید. بسیاری از افراد از تمرینات تنفسی و تکنیک‌های آرام‌بخش دیگر بهره می‌برند. می‌توانید برنامه‌های کاربردی برای کمک به شما در این تمرینات پیدا کنید. این روش‌های خودیاری اغلب با سایر درمان‌ها استفاده می‌شوند. رژیم غذایی مناسب و ورزش می‌تواند مفید باشد. همچنین کمک می‌کند تا از الکل، سیگار و قهوه خودداری کنید، زیرا این موارد می‌توانند به سطح استرس بیفزایند.

در صورتی که میزان و شدت حملات شما زیاد است و کارکرد معمول شما را تحت الشعاع قرار داده حتما با یک مشاور و روان شناس مشورت کنید.