بدنه جامعه با کدام حمایت دولت در خانه بمانند ؟
تریتا نیوز ،مهناز خدادوست ،با گذشت ماه ها و آمدن ویروس کرونا مرزها بسته شده اند .مردم از تحرک باز مانده اند بسیاری از موسسات و شرکتها و افرادی که کارشان به جایی وابسته نیست از شیوع کرونا به شدت خسارت دیده اند. ویروس کرونا این روزها بیشتر از میزان خطری که می‌تواند داشته باشد، اضطراب‌هایی را در جامعه ایجاد کرده که هر کدام‌ناشی از یک نوع نگاه و یک دغدغه خاص اجتماعی هستند. در شرایط کنونی جامعه که حول نگرانی‌های ناشی از شیوع کرونا می‌گردد، یکی با نگرانی به شرایط اقتصادی آینده‌اش نگاه می‌کند، دیگری ازهجمه بالای شایعات مضطرب است .
قشری که اقتصاد خانوارشان وابسته به فعالیت‌های شغلی دولتی و اداری نیست، این روزها شرایط دشواری را می‌گذرانند.شرایط اقتصادی این افراد به شدت تحت تاثیر کرونا قرار گرفته است. نگرانی‌های مالی ناشی از کرونا را در اقشار مختلفی می‌توان دید.
کرونا در همه جای دنیا به یک دغدغه جدی تبدیل شده و در هر نقطه‌ای بسته به شرایط اقلیمی و سبک زندگی و فرهنگ آن منطقه چالش‌هایی متفاوت را ایجاد می‌کند. هر قشری به شکلی از شرایط موجود که این ویروس میکروسکوپی مرموز ایجاد کرده آسیب دیده است و نگرانی از استمرار این آسیب‌ها نیز زیاد است.اشتغال و کسب و کار با مشکل روبرو شده و همین امر می‌تواند باعث به وجود آمدن مشکلات دیگری شود. باید اقشار متوسط رو به پایین که بر اساس روزمزد و ساعتی درآمد دارند، مورد حمایت قرار گیرند.مردم بقیه روزها که خودشان یک تدبیری دارند وبا برنامه ریزی خودشان یک جور ادامه حیات می‌دهند و در طول زندگی هم کم و بیش تلاش می‌کنند اما در چنین روزهایی است که نیاز به یک حاکمیت دارند که از آنها در برابر تمامی مشکلات اقتصادی و سایر موارد حمایت صورت گیرد.
وقتی دغدغه‌های کارگر غیررسمی و کم‌درآمدی را کنار دغدغه‌های نیروی کارشاغل در صنایع و کارخانجات مانندکارگران خودروسازی‌ها یا پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌ها می‌گذاریم، متوجه می‌شویم که وضعیت کارمندان غیررسمی به مراتب نگران‌کننده است؛ کارگران کارگاه‌های کوچک زیر ده نفر، فروشگاه‌ها، مشاغل زیرپله‌ای، مشاغل خانگی و غیررسمی، در معرض بیشترین خطر قرار دارند، چراکه این گروه‌های شغلی از حیطه مسئولیت و نظارت وزارت کار خارج هستند و به عنوان شهروندان عادی، درعرصه عمومی اجتماع، تحت نظارت عمومی وزارت بهداشت قرار دارند؛ گرچه گروه‌هایی هم هستند که از این کارگران، بیشتر در معرض خطر هستند مانند: زنان دستفروش مترو (که تعداد قابل توجهی از آنها پا به سن گذاشته‌اند و جوان نیستند)، کودکان، نوجوانان و بزرگسالانِ زباله‌گرد و کودکان کار و خیابان. این افراد در حالی نه بسته حمایتی می گیرند و نه بیمه بیکاری، که مجبور هستند برای تهیه لقمه نانی تلاش کنند و حتی خطر ابتلا به بیماری را به جان بخرند.درشرایطی که دولت برای مشاغل آسیب دیده از کرونا حمایت بیمه بیکاری را قرار داده است، مشاغلی مانند روزمزدها از این امکان بی بهره هستند و دستشان خالی است. این دسته از مشاغل که تعدادشان کم هم نیست، مشمول بیمه بیکاری می شوند؟
آمارها نشان می دهد که حدود ۹۰ درصد از کارگران زیرخطر فقر هستند و دولت توجهی به آنها ندارد. اکثر حمایت دولتی ها در کلام خلاصه و به مرحله عمل نمی رسد. امید می رود در شرایط فعلی که بخش زیادی از کارگران روز مزد هستند و مشمول بیمه بیکاری نمی شوند از بسته حمایتی دولت جا نمانند.
