واقعیتی به نام عوارض جراحی
اما از سوی دیگر شاید به گوش شما هم رسیده باشد که فردی جوان برای انجام عمل جراحی ساده‌ای دچار عوارض پیچیده و سنگین و حتی مرگ‌آور شده است. به نظر می‌رسد آنچه به شکل موفقیت‌های مطلق و همیشگی در قریب به اتفاق صفحات دنیای مجازی در اختیار است، کاملا بر واقعیت انطباق ندارد.
از سوی دیگر عمل‌های جراحی مغز و اعصاب و ستون فقرات به‌دلیل درهم تنیدگی با ماهیت پیچیده مغز و نخاع و اهمیت متفاوت و خاص این اعضای حیاتی در زندگی بشر، بالقوه نگران‌کننده است.
پس شنیدن احتمال بروز عوارض در این عمل‌ها توسط بیمار و خانواده او بسیار سخت خواهد بود و متاسفانه همین موضوع دلیلی است که گاهی پزشک از بیان خطرات جراحی خودداری و گاهی بیمار و همراهانش به گفته‌های جراح در این مورد بی‌توجهی می‌کنند.
واقعیت این است که عوارض جراحی همواره در درصدی از بیماران اتفاق می‌افتد. خطری که در تمام دنیا وجود دارد و در مطالعات پژوهشی گزارش شده و برای کاهش آن تلاش می‌شود.
عدم بیان این خطر یا انکار آن گرچه ممکن است در صورت موفقیت عمل جراحی اهمیت خاصی پیدا نکند اما اگر عارضه‌ای رخ دهد به بهت و سردرگمی پزشک و بیمار منجر می‌شود؛ نوعی سردرگمی که مانع تلاش برای کنترل عارضه می‌شود زیرا تشخیص زودهنگام عارضه و تلاش صحیح برای برطرف کردن آن می‌تواند به نتیجه مطلوب نهایی در درمان بینجامد.
حال سوال اینجاست که چه عواملی در بروز عوارض جراحی موثر است؟ واضح است که توانمندی و تجربه جراح در کاهش عوارض نقش بسزایی دارد. این توانمندی شامل بررسی‌های کامل پیش از عمل و تصمیمات صحیح و ظرافت حین عمل تا مراقبت‌ها و پیگیری‌های بعد از عمل بوده و عدم بیان وجود خطر توسط پزشک به معنی شایستگی و توانایی بیشتر او نیست.
طبیعتا نوع عمل جراحی، از دیسک کمر و گردن تا شکستگی‌های ستون فقرات و تومورهای مغزی و آنوریسم‌ها نیز مهم و موثر است. سن بیمار، بیماری‌های زمینه‌ای مثل دیابت و همکاری خود بیمار و همراهانش در مراقبت و حمایت از او هم اهمیت خاص خود را دارد. پس با نگاه واقع‌بینانه به تمام جوانب و با امید به خدا برای موفقیت در درمان بیماری و عمل جراحی مهیا شوید.
