سرابی از جنس خمیردندان های ذغالی
پژوهشگران از افسانه تبلیغات گسترده بازاری مبنی بر خاصیت سفیدکنندگی و آنتی باکتریال بودن خمیردندان های ذغالی، پرده برداشتند.
در تبلیغات، استفاده از ذغال فعال به عنوان شیوه ای برای از بین بردن لکه های دندانی معرفی می شود.
استفاده از ذغال برای تمیز کردن دندان ها چیز تازه ای نیست؛ نخستین بار یونانیان باستان از ذغال برای از بین بردن لکه های دندانی و مخفی کردن بوی بد نامطبوع ناشی از بیماری لثه، استفاده کردند.
خمیردندان های ذغالی طی چند سال گذشته میان مردمان کشورهایی چون انگلستان، آمریکا، ژاپن، هند، تایلند، لیتوانی، استرالیا، هنگ کنگ، چین، کره و سوئیس محبوبیت گسترده ای یافته اند.
اکنون محققان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه منچستر، نتیجه ۱۵ تحقیق پیشین را در قالب پژوهشی با نام «خمیردندان های حاوی ذغال» خلاصه کرده و آن چه ما در مورد محصولات دندانی حاوی ذغال می دانیم را مورد بازبینی قرار دادند.
نتیجه مطالعات این محققان نشان داد که محبوبیت خمیردندان های ذغالی، به تبلیغات گسترده بازاریابی متکی است.
به گفته دکتر جوزف گرینوال کوهن از مولفان این پژوهش جدید، ادعاهای تبلیغاتی مبنی بر این که خمیردندان های ذغالی خاصیت آنتی باکتریال و ضدقارچی دارند و دندان ها را سفید می کنند، بی اساس است.
کمپین های تبلیغاتی معمولا در تبلیغ این محصولات به بازی با کلمات متوسل می شوند. تحقیقی در سال ۲۰۱۷ نشان داد که در تبلیغ ۸۸ درصد از خمیردندان های ذغالی از واژه هایی چون «سازگار با محیط زیست»، «گیاهی»، «طبیعی» و امثالهم استفاده می شود.
با استناد به نتایج این تحقیق، ۵۴ درصد از برندهای مورد مطالعه در کمپین های تبلیغاتی خود از دو یا چند صفت این چنینی استفاده می کردند.
