«تهران» پس از پلاسکو!
۴۰ روز از حادثه پلاسکو گذشت؛ پلاسکو سوخت و خاکستر شد. امروز هم پلاسکونشینان خسته شده‌اند و هم کمیته‌هایش. بی هیچ گزارشی؛ بی‌رمق.
گرچه ریزش پلاسکو و مرگ ۲۲ نفر در این حادثه، تلخ بود اما می‌توانست برای تهران ناایمن با ساختمان‌های چندصدساله و بلندمرتبه راه گشا و زمینه ساز یک اتفاق ملی در عرصه بهبود ایمنی شهر باشد که نشد! پلاسکو می‌شد نقطه پیوندی برای انسجام دستگاه‌ها شود که نشد. اما حالا پس از گذشت ۴۰ روز، به بررسی «تهران پس از پلاسکو» در گفت‌وگو با نایب رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر می‌پردازیم. او در مورد وضعیت ایمنی پایتخت نظر دیگری دارد و معتقد است تهران شهر«فنا شده» است و تا سازمان‌ها و نهادهایی همچون قوه قضائیه، سازمان نظام مهندسی، بیمه، وزارت کار و در کنار همه این‌ها دولت قرار نگیرد نمی‌توان کاری برای ایمنی تهران انجام داد
او که در گفت‌وگوی تفصیلی در مورد تهران پس از پلاسکو و راه حل ایمنی آن صحبت کرده معتقد است که باید سازمان ملی ایمنی در کشور تشکیل شود تا «نخ تسبیح» دستگاه‌های دخیل در امر ایمنی شود که حداقل اتفاق مثبتی در پس حادثه و تخریب پلاسکو رخ دهد. البته قانون خلاءهای زیادی در ارتباط با نقش دستگاه‌ها در ایمنی دارد و کمیسیون عمران مجلس باید در حین بررسی ابعاد و زوایای مختلف پلاسکو آستین همت را برای بهبود و رفع خلا ها بالا زنند که در ذیل مشروح این مصاحبه را می‌خوانید:
محمدمهدی تندگویان درخصوص اقدامات شورای شهر پس از حادثه پلاسکو با بیان اینکه دو روز پس از رخداد حادثه پلاسکو، جلسه فوق‌العاده ای در محلی در مجاورت حادثه (پاساژ پروانه) برگزار شد و در آن جلسه دو کمیته برای بررسی ابعاد و زوایای مختلف پلاسکو تشکیل شد، گفت: جمعا هشت نفر از اعضا، عضو این دو کمیته شده‌اند و نهایتا مقر شد پس از تکمیل تحقیقات خود گزارش نهایی را در صحن شورا مطرح کنند و در ادامه مسجد جامعی نیز طرح دیگری برای تشکیل «کمیته حقیقت‌یاب» مطرح کرد که به نظر ما کامل‌تر و جامع‌تر از تشکیل دو کمیته فوق بود.
وی با بیان اینکه در طرح تشکیل کمیته حقیقت‌یاب شورا یک بخش بود و نهایتا اگر شورا نیز قصورهایی در این رابطه داشت، در کمیته حقیقت‌یاب قابل پیگیری بود، گفت: متاسفانه با وجود آنکه این طرح به صورت دو فوریت مطرح شد، اما نهایتا حتی یک فوریت نیز رای نیاورد و به طور عادی به کمیسیون‌ها بازگشت که عملا نیازمند ۵ ماه زمان است تا مجددا مطرح شود که این مساله هیچ فایده‌ای ندارد.
پیشنهاد تشکیل کمیته حقیقت یاب راه به جایی نبرد!
هنوز گزارش کمیته‌ها به صحن آورده نشده است
نایب رییس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران با بیان اینکه کمیته حقیقت‌یاب ترکیبی از اعضای شورا، نمایندگان کسبه و آتش‌نشانان، خانواده شهدای آتش‌نشان و نهادهای بالادستی همچون سازمان نظام مهندسی و کارشناسان رسمی دادگستری بود که عملا راه به جایی نبرد، گفت: واقعیت این است که فعالیت دو کمیته فنی و حقوقی شورای شهر تقریبا با دستور چمران و بدون فرمت و شرح وظایف اولیه و خاص ابلاغ شد و عملا نه قید یک فوریت و نه دو فوریت داشت و تا به امروز که بیش از یک ماه از تشکیل این کمیته گذشته است، هنوز گزارشی برای بررسی به صحن شورای شهر نیاوردند و در این در حالی است که در زمان تشکیل این کمیته‌ها مقرر شد که حداکثر تا یک ماه بعد از تشکیل کمیته‌ها گزارش به صحن شورای شهر آورده شود.
تندگویان با اشاره به حضور شهردار تهران برای ارائه گزارش پلاسکو گفت: در ابتدای جلسه حضور قالیباف درخواست کردیم که سوالات جداگانه نوشته شود و شهردار به هر سوال به طور مشخص پاسخ دهد، اما این مهم رخ نداد و نهایتا قالیباف با یک شیوه بسیار بدی تقریبا به سوال‌ها پاسخ نداد و فرافکنی را در دستور کار خود قرار داد و جلسه‌ای که برای ارائه توضیحات شهردار برگزار شد نیز بدون هیچ دستاوردی به پایان رسید و عملا باید صبر کنیم تا گزارش دو کمیته مذکور واصل شود و براساس گزارش‌های تخصصی طرح سوال از شهردار را به طور رسمی پیگیری کنیم و اگر اعضا نیز موافق طرح سوال کلی از شهردار نباشند، هر عضو می‌تواند با توجه به ابهامات گزارش به طور جداگانه از شهردار سوال بپرسد.
قصور شورای شهر در حادثه پلاسکو
شهرداری به مصوبات شورای شهر بی توجه است
وی در پاسخ به این سوال که شورای شهر تهران در حادثه پلاسکو تا چه میزان مقصر است، گفت: یقینا از آنجایی که حادثه پلاسکو یک اتفاق بین بخشی است، حتی قوه قضاییه نیز در انتهای بررسی پرونده نمی‌تواند به یک مقصر برسد و نهادهای مختلفی در این حادثه مقصر هستند. به گونه‌ای که هم وزارت کار، بیمه‌ها، مالک و… مقصر هستند و ممکن است قوه قضاییه در بررسی‌های خود به این نتیجه برسد که شورای شهر نیز در تدوین لوایح یا پیگیری آن کوتاهی کرده است که باید این موضوع نیز توسط مراجع قضایی پیگیری شود.
نایب رییس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران با بیان اینکه واقعیت این است که شهرداری از شورای شهر تبعیت نمی‌کند و به مصوبات آن بی‌توجه است، گفت: در عرض ۳.۵ سال گذشته حدود ۳۰ بار درخصوص یک موضوع با شهرداری مکاتبه کرده‌ام اما هیچ اتفاق مثبتی در این راستا صورت نگرفته و این مکاتبه را بزودی به عنوان نماد عدم هماهنگی شورا و شهرداری بیان خواهم کرد و یا حتی در مورد جمع‌آوری کارگاه تجهیزات مترو در یک منطقه، ۱۵ بار با معاونت حمل و نقل، عمران و حتی منطقه مربوطه مکاتبه کرده‌ام و از آنها خواسته‌ام حالا که ایستگاه مذکور به بهره‌برداری رسیده، حداقل کارگاه عمرانی آن جمع‌آوری شود اما پاسخی در این رابطه نگرفتیم.
پاسخ شهرداری به تذکرات قانع کننده نیست
تندگویان با بیان اینکه پاسخ شهرداری درخصوص تذکرات اعضای شورای شهر تهران یا موکول به آینده است و یا توضیحاتی آورده می‌شود که قانع‌کننده نیست، گفت: اگر نهادهای کارشناسی در عین تحقیقات به این نتیجه برسند که شورای شهر مقصر است، قطعا این موضوع را می‌پذیریم اما واقعیت این است که ما در بهبود نظارت خلا قانونی داریم، بگونه‌ای که اگر یک عضو شورای شهر درخصوص یک موضوع به مکاتبه اقدام کند و تذکر خود را نیز کتبا اعلام کند، اما پاسخ مناسبی دریافت نکند، نهایتا به سمت طرح سوال از شهردار پیش می‌رود و اگر در طرح سوال نیز قانع نشود، عملا دیگر هیچ کاری نمی‌تواند انجام دهد.
مجریان ناظر آتش نشانی ذی صلاح نیستند
نایب رییس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران با بیان اینکه کمیسیونش در مورد ارتقای سطح ایمنی پایتخت از منظر قوانین شهرسازی و ساخت و ساز مربوط به آتش‌نشانی حساس بوده گفت: مکاتباتی در این خصوص داشته‌ایم و نتیجتا یک جلسه با مسوولان آتش‌نشانی و اعضای کمیسیون‌ها برگزار کردیم که به این نتیجه رسیدیم که برخی قوانین آتش‌نشانی باید اصلاح شود، چراکه معتقدیم مجری‌های ناظری که از سمت آتش‌نشانی در مورد ایمنی، سازه را از منظر حریق و اطفا بررسی می‌کنند، مجری ذیصلاحی نیستند و باید ساختمان‌ها مجددا بررسی شوند تا اگر مجری تخلفی داشته احصا شود، اما تا به امروز با اینکه این موضوع را به سازمان آتش‌نشانی و شهرداری ابلاغ کرده‌ایم، اما پاسخی داده نشده است.
پلاسکو تلنگری در مورد غفلت از موضوعات کارگاهی بود چرا که قانون در کارگاه‌های زیر ۲۵ نفر سکوت کرده و مشخص نیست که نظارت بر این کارگاه‌ها و ایمنی آنها بر عهده چه کسی است یعنی کارگاه‌های پنج تا ۲۵ نفره در قانون مغفول مانده‌اند و مشخص نیست که چه کسی باید بر آنها نظارت کند.
شورای شهر در پیگیری مصوبات خود کوتاهی کرده است
تندگویان با بیان اینکه معتقدم شورای شهر تهران نیز در عدم پیگیری مصوبات خود کوتاهی کرده است، گفت: اما این نکته را نیز در نظر داشته باشید اگر یک عضو شورا تا مرحله سوال از شهردار نیز پیش برود اما قانع نشود، هیچ کار دیگری نیز نمی‌تواند انجام بدهد جز اینکه رسانه‌ها را با خبر کند و جالب اینکه در قانون هیچ جایگاهی بالاتری را برای ما تعیین نکرده‌اند که اگر به تخلفی از شهردار یا شهرداری رسیدیم، حداقل مستندات خود را در اختیار نهادهای دیگر قرار دهیم کما اینکه دو بار در این شورا به مرز سوال از شهردار پیش رفتیم اما یا عضو اغماض کرده و یا اگر عضو قانع نیز نشده است، نتوانستیم کاری انجام دهیم . ضمن اینکه اگر عضوی با چند نهاد مکاتبه کرده است، این وظیفه سازمانی ما در شورای شهر نبوده و برحسب وظیفه شخصی مکاتباتی داشته‌ایم و حتی می‌توانند به ما معترض شوند که چرا با نهادهای بیرون مکاتبه کرده‌ایم حتی به عنوان مثال وقتی حکیمی‌پور نامه سازمان بازرسی را رسانه‌ای کرد با وی برخورد شد که وقتی کاری از دستت بر نمی‌آید چرا آن را رسانه‌ای کرده‌ای؟! و جالب است بدانید که برای مکاتبه با نهادهای بالادستی در راستای ارائه گزارش تخلفات مدیریت شهری، ما حتی اجازه نداریم که از سربرگ رسمی شورای شهر استفاده کرده و باید بر روی سربرگ‌های شخصی مکاتبه کنیم اما واقعیت این است که سازمان بازرسی نیز خود را در جایگاه پاسخگویی به عضو نمی‌داند و در مقابل گزارشات ما نیز پاسخی نداده است.
نباید پلاسکو مشمول گذر زمان شود
وی در پاسخ به این سوال که آیا حادثه پلاسکو می‌تواند زمینه‌ساز اتفاقی مثبت در شهر تهران باشد، گفت: اگر نگذاریم وقت تلف شود بررسی آن نیز مشمول گذر زمان نشود، یقینا می‌تواند منجر به اتفاقات مثبت در شهر شود و باید هرچه زودتر کمیته ملی که در راستای بررسی ابعاد پلاسکو ایجاد شده، نتایج خود را اعلام کند، اما واقعیت این است که این موضوع نیازمند همراهی سازمان‌هایی همچون شهرداری، نظام مهندسی، قوه قضاییه، بیمه و وزارت کار است و اگر این هماهنگی اتفاق نیفتد، تا ابد هیچ اتفاق مثبتی در تهران رخ نمی‌دهد؟! به عنوان مثال وقتی شهرداری با سازه ناایمنی مواجه شود، عملا صراحت قانونی در این مورد وجود ندارد که شهرداری می‌تواند نسبت به پلمپ آن اقدام کند. هرچند که ماده ۵۵ که این روزها به آن استناد می‌شود صراحتا به نقش شهرداری اشاره نکرده اما با استناد به همان ماده نیز می‌توان شهرداری به پلمپ ساختمان‌های ناایمن اقدام کند اما واقعیت آن است که اگر شهرداری نسبت به پلمپ ساختمان ناایمن اقدام کند، به راحتی مالک می‌تواند با مراجعه به مراجع قضایی فک پلمپ و یا حتی حکم جلب شهردار را نیز بگیرد و یا حتی می‌تواند به دیوان عدالت اداری مراجعه کرده و ضمن شکایت روال پرونده را عوض کند، بنابراین وقتی قوه قضاییه کنار مدیریت شهری نباشد، شاهد این رفتارهای دوگانه خواهیم بود.
لزوم تشکیل سازمان ایمنی در کشور
قانون تشکیل سازمان ایمنی نیازمند اقدام جدی نمایندگان مجلس
نایب رییس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران افزود: از سوی دیگر قوانین شرعی و حقوقی ما، برای مالکان ارزش و اعتبار زیادی قائل است و تا زمانی که وحدت رویه وجود نداشته باشد و سایر سازمان‌ها همچون وزارت کار، بیمه و سازمان نظام مهندسی وارد کار نشده و کمک نکنند کاری پیش نمی‌رود. بارها عنوان کرده‌ام که ما در کشور سازمانی تحت عنوان «سازمان ایمنی» کم داریم و این در حالیست که دستگاه‌های مختلفی مسوول ایمنی کشور هستند اما هیچ کارگروه و یا سازمانی وجود ندارد که این دستگاه‌های مختلف را به یکدیگر پیوند دهد و باید پلاسکو یک نقطه پیوندی میان این دستگاه‌ها باشد و برهمین اساس از نمایندگان مجلس در خواست داریم که در بحث تحقیق و تفحص سرانجام به قانونی برسند که یک سازمان و یا کارگروه ایمنی تشکیل شود.
کارگاه‌ها و بیمه‌ها در ایران مغفول ماندند
تندگویان با اشاره به نقش بیمه‌ها در کشور، گفت: متاسفانه در ایران بحث بیمه مغفول مانده و از آن برداشت مناسبی نمی‌شود چرا که در همه جای دنیا بیمه یک نهاد نظارتی است و اگر کارشناس فنی بیمه تشخیص دهد که یک ساختمان ناایمن است آن را بیمه نمی‌کند! اما در ایران متاسفانه شرکت‌های بیمه در راستای اخذ وجوهات بیمه‌گذاران و درآمدزایی، هر کسی با هر فرمتی را بیمه می‌کنند به گونه‌ای که الان شاهدیم که بیمه آتش‌سوزی منازل مد شده! اما آیا در منازل سیستم اطفای حریق وجود دارد و این در حالی است که اگر در کشور دیگری بود بیمه‌گذار منازل را به دلیل عدم سیستم اطفای حریق بیمه نمی‌کرد.
وی در مورد موضوعات کارگاهی که در کشور مغفول مانده‌اند نیز گفت: پلاسکو تلنگری در مورد غفلت از موضوعات کارگاهی بود چرا که قانون در کارگاه‌های زیر ۲۵ نفر سکوت کرده و مشخص نیست که نظارت بر این کارگاه‌ها و ایمنی آنها بر عهده چه کسی است یعنی کارگاه‌های پنج تا ۲۵ نفره در قانون مغفول مانده‌اند و مشخص نیست که چه کسی باید بر آنها نظارت کند.
وی با بیان اینکه قانون تعریفی از کارگاه‌های زیر ۲۵ نفر ندارد و باید در این زمینه تعیین تکلیف شود، گفت: تنها کارگاه‌ها نیستند که در قانون مغفول مانده‌اند بلکه ما با مکان‌های عمومی همچون دانشگاه و مدارسی روبرو هستیم که مشخص نیست چه کسی باید بر روی ایمنی آنها نظارت کند.
شهرداری تهران می‌گوید ۱۴ اخطار به مالک داده است و مکاتبات آن نیز موجود است اما تا به حال مدرکی بابت رسیدی که از مالک در قبال ارائه اخطار گرفته، نداده است و این موضوع باید توسط قوه قضاییه بررسی شود چرا که مالک عنوان کرده که تنها یک اخطاریه دریافت کرده است نه ۱۴ اخطار!
تندگویان با بیان اینکه در دنیا بحث به‌روزرسانی سازه‌ها پس از پنج سال در دستور کار قرار دارد اما در ایران این بحث مورد غفلت قرار گرفته، گفت: در دنیا سازمانی وجود دارد که هر پنج سال سازه را از نظر استحکام و ایمنی مورد پایش قرار می‌دهد و نهایتا اگر به این جمع‌بندی رسید که سازه ناایمن است دولت نسبت به ایمن‌سازی آن اقدام کرده و هزینه‌ها را از حساب بانکی برداشت می‌کند اما در ایران این کار اصلا قابل انجام نیست چرا که نهادهای مختلف همچون قوه قضاییه، سازمان نظام مهندسی و … در کنار هم نیستند.
مالک در حادثه پلاسکو کوتاهی کرده است
شهرداری رسید ۱۴ اخطاریه پلاسکو را نداده است
نایب رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی با بیان اینکه معتقدیم که در حادثه پلاسکو مالک کوتاهی کرده است، گفت: شهرداری تهران می‌گوید ۱۴ اخطار به مالک داده است و مکاتبات آن نیز موجود است اما تا به حال مدرکی بابت رسیدی که از مالک در قبال ارائه اخطار گرفته، نداده است و این موضوع باید توسط قوه قضاییه بررسی شود چرا که مالک عنوان کرده که تنها یک اخطاریه دریافت کرده است نه ۱۴ اخطار!
وی با اشاره به خلاءهای قانونی که در این راستا وجود دارد، گفت: تصور کنید که مالک فوت کرده و یا دعوایی میان ورثه اتفاق افتاده است. حال در این میان هیچ قانونی وجود ندارد که با این ساختمان ناایمن چه کنیم و باید قانون بین رابطه سرقفلی و مالک تعیین تکلیف کند بخصوص در ساختمان‌های بزرگ مقیاس که تعداد کسبه زیاد است و مالک مشخص نیست ما مشکل قانونی داریم که اخطارها را به چه کسی بدهیم و باید این ضعف‌های قانونی در موضوع سرقفلی، کسب و پیشه و مالکیت که عمده سازه‌های تهران را در بر می‌گیرد حل شود تا بدانیم که در قبال ناایمنی ساختمان‌ها پاسخگو کیست و سراغ چه کسی باید برویم.
تهران شهر غیراستانداردی است که قابلیت اصلاح ندارد
تندگویان در خصوص وضعیت ایمنی تهران نیز گفت: با شهری مواجه هستیم که یک کلان شهر است و از قضا پایتخت کشور نیز است اما استاندارد نیست بنابراین هر توضیحی که ساختمان‌های داخل تهران در خصوص میزان آمادگی‌شان در مقابل حوادث می‌دهند درست نیست و مقایسه خود با کلان شهرهای دیگر نیز کاملا بی‌ربط است چرا که تهران یک شهر استاندارد نیست.
وی با بیان اینکه نباید تهران را با کلان شهرهایی همچون توکیو، پاریس و … مقایسه کنیم، گفت: تجهیزات ایمنی این شهرها را باید برای تهران پنج برابر کنیم تا بتوانیم مدعی شویم که شهرمان در قبال حوادث ایمن است چرا که تهران شهر غیراستانداردی است و ما برای تهران استانداردی نداریم که بخواهیم روی آن مانور دهیم به گونه‌ای که وقتی می‌گوییم تهران نیازمند تعدادی نرده‌بان بالای ۵۵ متر است برای زمانی است که تهران شرایط استانداردی داشته باشد اما حالا که با یک شهر افسارگسیخته روبرو هستیم باید این نیازمندی‌ها را در عدد پنج ضرب کنیم.
آمارهای ارائه شده در مورد تعداد ساختمان‌های ناایمن بدون مبناست
شناسایی سازه‌های ناایمن برعهده شهرداری است
وی با بیان اینکه وقتی با شهر غیراستاندارد مواجه هستیم که حتی امکان اصلاح آن نیز وجود ندارد، ارائه آمارهای مختلف در مورد ساختمان‌های ناایمن بدون مبنا است، گفت: در این مدت آمارهای مختلفی در خصوص تعداد ساختمان‌های ناایمن تهران بیان شده است اما سوال من این است که این تعداد بر چه اساس، بر چه مبنایی و بر اساس چه تعریف و آمارسنجی به دست آمده است.
تندگویان با بیان اینکه شناسایی سازه‌های غیرایمن شهر تهران بر عهده شهرداری است و باید پلاک به پلاک گزارشی در خصوص وضعیت ایمنی سازه‌های تهران از سوی شهرداری ارائه شود، گفت: شهرداری باید آماری جامع از سازه‌های ناایمن بدهد اما باید بر اساس یک جدول این گزارش‌ها ارائه شود و شاخص‌های ناایمن بودن سازه نیز بر اساس یک چک لیست مشخص شود و باید بگویم آمارهای ارائه شده مختلف درست نیست چون معیار درستی ندارد.
ضرب الاجلی برای ایمنی تهران در نظر بگیرید
وی با بیان اینکه برای تعیین ایمنی ساختمان‌ها باید سازمان نظام مهندسی نیز در کنار شهرداری تهران باشد، گفت: وقتی یک سازه مهندس ناظر داشته و مهندس نیز بر پروژه ساخت نظارت داشته چطور ممکن است سازه ناایمن شود؟ شاید سازمانی تخلف کرده و باید این تخلفات نیز مورد بررسی قرار گیرد چرا که در سود سازه‌ها نهادها ظاهرا تخلفاتی را انجام داده‌اند که باید آنها مشخص شود.
تندگویان با بیان اینکه لازم است یک تصمیم ضرب‌الاجلی برای تهران گرفته شود،گفت : برای هر تعداد ساختمان ناایمنی که شناسایی شد باید اخطاریه زمان‌دار ارسال و فرصت محدودی به مالک داده شود تا نسبت به ایمن‌سازی سازه در مقابل حریق و زلزله اقدام کنند و مشاور ناظری که از سوی سازمان نظام مهندسی انتخاب می‌شود نیز با قرار گرفتن در کنار مالک طرح ایمن‌سازی سازه را در زمان مشخص انجام دهد و اگر مالک این ایمن‌سازی را انجام نداد نسبت به پلمپ آن اقدام کرد. واقعیت آن است که باید با پذیرش تبعات اجتماعی در یک روز بیش از دو هزار ساختمان را پلمپ کنیم تا به همگان اثبات شود که در مسیر ایمن‌سازی ایستاده‌ایم و قوه قضاییه نیز باید در کنار مدیریت شهری باشد و دولت نیز قبول کند که یا باید به سمت ایمن‌سازی پیش برویم یا شهر را به همین منوال رها کنیم.
۴۰ روز از حادثه پلاسکو گذشت اما هنوز آتش نشانی لیست تجهیزات مورد نیاز خود را به شورای شهر نیاورده و قطعا اگر حادثه‌ای در پایتخت رخ دهد و آتش‌نشانی نتواند به دلیل کمبود تجهیزات آن را پوشش دهد، صددرصد آتش‌نشانی مقصر است چرا که در ارائه لیست و در پی آن دریافت تنخواه برای خرید تجهیزات کوتاهی کرده است .
ایمن سازی شانگهای با عدالت کمونیستی!
وی در مورد ایمن‌سازی سازه‌های خصوصی نیز با اشاره به الگوهای مختلف در دنیا، گفت: با اینکه کشورهای مختلف تجربیات موفقی در زمینه ایمن‌سازی سازه‌های خصوصی داشتند اما این الگوها در ایران عملیاتی نیست چرا که علاوه بر اینکه هزینه‌بر است نیازمند تصمیمی قاطع است به گونه‌ای که در شهر شانگهای در عرض ۲۰ سال گذشته، دولت بافت‌های آسیب‌پذیر و ناایمن شخصی را خریداری کرد و دوباره پس از ساخت آن را تحویل مالک داد اما با عدالت کمونیستی! به گونه‌ای که ممکن است در شانگهای یک نفر مالک یک ساختمان ۲۰۰ متری ناایمن باشد اما دولت پس از ایمن‌سازی یک ساختمان صددرصد ایمن ۷۵ متری به آن تحویل داد و حالا تصور کنید که این اتفاق در تهران چگونه رخ می‌دهد؟! در تهران شاهد سیاست متفاوتی هستیم به گونه‌ای که با تزریق پول، مردم را آزاد گذاشته‌ایم تا نسبت به نوسازی بافت فرسوده‌شان اقدام کنند و می‌بینیم که عملا به جایی نرسیده‌ایم و به نظر می‌رسد باید دولت با اعمال نفوذ و قدرت در کنار شهرداری بایستد و با خرید بافت فرسوده و در نظر گرفتن حق و حقوق مردم، ساختمان‌ها را بسازد و آنها را به مردم تحویل دهد. البته نباید نسخه مسکن مهر را در تهران پیاده‌سازی کنیم اما تنها راه نوسازی بافت‌های تهران این است.
با ساختمان‌های عمومی ناایمن چه کنیم؟
وی با بیان اینکه با این حال ما با پدیده‌ای دیگر نیز روبرو هستیم، گفت: ممکن است از میان ساختمان‌های ناایمن احصاء شده، ساختمان‌هایی وجود داشته باشند که حتی امکان ایمن‌سازی آنها نیز وجود نداشته باشد چرا که عمر سازه و استحکام آن از بین رفته است و جای سوال است که حال باید چه کرد؟ چاره کار قطعا پلمپ نیست چرا که امکان ایمن‌سازی آن وجود ندارد و باید تخریب شود! حال جای سوال است که چه کسی باید آن را تخریب کند؟ مالک یقینا نسبت به تخریب اقدام نمی‌کند و اینجا جای خالی حضور دولت و قوه قضاییه در راستای ایمن‌سازی شهر احساس می‌شود.
در زمان بحران، اعضای ستاد بحران را نمی‌توان پیدا کرد!
وی با بیان اینکه با توجه به شناختی که از سازمان‌های مختلف دارم به نظرم همکاری این سازمان‌ها محقق نمی‌شود، گفت: تهران آینده‌ای ندارد و شهری فنا شده است چرا که هیچ وقت ساختارمند نمی‌شود هر چند که ممکن است با وضعیت موجود در یک حرکت حلزونی بخش‌های کوچکی از شهر نوسازی شود اما کلان شهر تهران هیچ وقت نوسازی نمی‌شود و تهران در زلزله‌ای که باید بیاید چیزی از آن باقی نمی‌ماند که بخواهیم در مورد آن صحبت کنیم چرا که در تهران چیزی به اسم زیرساخت‌ها باقی نخواهد ماند و حتی فکر می‌کنم اعضای ستاد بحران را نمی‌توانیم پیدا کنیم که بخواهیم بحران را مدیریت کنیم و قطعا در یک زلزله هفت ریشتری تهران به طور کل تغییر می‌کند چرا که چیزی از آن باقی نمی‌ماند.
پیوست ترافیک، خط قرمز پروژه های بزرگ مقیاس
تندگویان در پاسخ به این سوال که پس از حادثه پلاسکو کمیسیون معماری و شهرسازی چه تغییراتی در زمینه ساخت و سازها داشته است، گفت: اصلاح زیرساخت‌های شهری را در دستور کار قرار دادیم چرا که پلاسکو یک ساختمان بلندمرتبه بود که اگر درست اطراف آن ساخته می‌شد از چهار طرف امکان اطفای حریق وجود داشت اما به دلیل ساخت و ساز نامناسب با همه امکانات موجود تنها از دو طرف به سازه نفوذ شد و این در حالی است که شانس آوردیم که در کنار سازه دو معبر بزرگ (جمهوری و خیابان فردوسی) وجود داشت والا امکان دسترسی به پلاسکو وجود نداشت بنابراین در کمیسیون شهرسازی موضوع توجه به شبکه زیرساخت و معابر به طور جد مورد پیگیری قرار گرفت هر چند که در طی سال‌های گذشته نیز پیگیر این موضوع بودیم به گونه‌ای که هر نوع طرح بزرگ مقیاسی که در کمیسیون ماده ۵ وارد شد حتما پیوست ترافیکی آن نیز مورد مطالعه قرار گرفت و اگر پیوست مناسبی نداشت اجازه ساخت آن را ندادیم که می‌توانیم به پروژه ساخت هتل فرشته اشاره کنیم که به دلیل نقض پیوست ترافیکی ساخت آن متوقف شد و مجتمع‌های بزرگی همچون کوروش که در خصوص ترافیک آن گلایه‌هایی وجود دارد برای قبل از چهار سال شورای فعلی است و بعد از پلاسکو نیز به طور جد این موضوعات را در دستور کار قرار دادیم.
عدم تخصیص اعتبار ۱۰۰میلیارد تومانی آتش نشانی
اصرار شورا و انکار شهرداری در مورد تجهیزات اتش نشانی!
وی در مورد عدم تخصیص اعتبارات مورد نیاز آتش‌نشانی از سوی شهرداری تهران، گفت: بر اساس مصوبه شورای شهر باید دو درصد از محل عوارض ساخت و ساز برای خرید تجهیزات به آتش‌نشانی داده می‌شد که اعتبار آن حدود ۱۰۰ میلیارد تومان می‌شد اما از این میان شهرداری تنها ۲۵ میلیارد تومان تخصیص داده است که این رقم پاسخگوی آتش‌نشانی نیست.
وی با بیان اینکه سه سال قبل در جلسه‌ای که بعد از حادثه جمهوری برگزار شد اعضای شورای شهر اصرار داشتند که عدد و ارقام تصویب شده کفاف خرید تجهیزات را نمی‌دهد و از شهرداری و آتش‌نشانی خواستند که برای افزایش اعتبار طرح و لایحه بیاورند اما از شورا اصرار و از شهرداری انکار که ما تجهیزات نیاز نداریم و همین اعتبارات کافی است!
آتش نشانی هنوز لیست تجهیزات مورد نیاز را ارایه نکرده است
وی با بیان اینکه در جلسه فوق‌العاده پس از پلاسکو در شورای شهر از آتش‌نشانی درخواست کردیم که لیست تجهیزات تخریب شده خود را بیاورد تا با قید فوریت آنها را خریداری کنیم، گفت: ۴۰ روز از حادثه پلاسکو گذشت اما هنوز آتش نشانی لیست تجهیزات مورد نیاز خود را به شورای شهر نیاورده و قطعا اگر حادثه‌ای در پایتخت رخ دهد و آتش‌نشانی نتواند به دلیل کمبود تجهیزات آن را پوشش دهد، صددرصد آتش‌نشانی مقصر است چرا که در ارائه لیست و در پی آن دریافت تنخواه برای خرید تجهیزات کوتاهی کرده است و هر هفته نیز اعضا از آتش‌نشانی می‌خواهند که لیست خود را بیاورد اما نمی‌دانیم که چرا این مهم محقق نمی‌شود و باید از رییس سازمان مربوطه علت عدم ارائه لیست را بپرسید.
تندگویان در مورد شایعه ترساندن آتش‌نشانان برای بیان مشکلات‌شان گفت: سند معتبری در این خصوص نداریم و آتش‌نشانان نیز مراجعه‌ای نکردند که سازمان‌شان به آنها اخطار داده یا با آنها برخورد شد اما وقتی با آتش‌نشانان و خانواده شهدا برخورد می‌کنیم احساس می‌شود که آنها از یک چیزی می‌ترسند و نه تنها صریح حرف‌شان را نمی‌زنند بلکه پاسخ مناسبی نیز نمی‌دهند که این یا به دلیل رفتار سازمانی‌شان است و یا به دلیل تذکرات پنهانی که به آنها داده شده است.
۲۰ درصد حق گمرک خرید تجهیزات آتش نشانی
وی با بیان اینکه ما در بحث خرید تجهیزات آتش‌نشانی با دولت مشکل داریم،گفت: اگر آتش‌نشانی بخواهد تجهیزات خود را از خارج از کشور تهیه کند، ۲۰ درصد گمرک تعلق می‌گیرد یعنی ما برای تامین ایمنی شهر از مردم عوارض می‌گیریم و بعد باید این پول را به گمرک بدهیم و باید این تبادل پول بین بخشی حل شود و این در حالی است که قالیباف مکاتبه‌ای نیز با دولت داشته است اما متاسفانه این مشکل مرتفع نشد و این در حالی است که همه مسئولان شعار ایمنی سر می‌دهند اما راه به جایی نمی‌برند و در عمل سنگ‌اندازی می‌شود.
تندگویان در مورد شایعه ترساندن آتش‌نشانان برای بیان مشکلات‌شان نیز گفت: سند معتبری در این خصوص نداریم و آتش‌نشانان نیز مراجعه‌ای نکردند که سازمان‌شان به آنها اخطار داده یا با آنها برخورد شد اما وقتی با آتش‌نشانان و خانواده شهدا برخورد می‌کنیم احساس می‌شود که آنها از یک چیزی می‌ترسند و نه تنها صریح حرف‌شان را نمی‌زنند بلکه پاسخ مناسبی نیز نمی‌دهند که این یا به دلیل رفتار سازمانی‌شان است و یا به دلیل تذکرات پنهانی که به آنها داده شده است.
شهید ایثارگر خواندن شهدای آتش نشان به کجا رسید؟
وی در مورد سرانجام شهید ایثارگر خواندن شهدای آتش نشان با بیان اینکه این پیشنهاد به هیچ جایی نرسید، گفت: سه سال قبل طی ملاقاتی که با فرزندان شهید آتش‌نشان داشته ام متوجه شدم که ۹۰ درصد مشکلات آنها پس از شهید شدن پدر یا پسرشان نشات گرفته از این است که این افراد شهید خدمت و نه شهید ایثارگر تلقی می‌شوند که بر همین اساس از همان زمان شهید ایثارگر محسوب شدن آتش‌نشانان را در دستور کار قرار داده‌ایم.
این عضو شورای شهر با بیان اینکه شهردار تهران به مقام معظم رهبری در این خصوص نامه زده و شهرداری نیز مدعی است رهبری در این خصوص موافق کردند، گفت: با این حال تا امروز نامه در اختیار ما قرار داده نشده که حتی آن را رویت کنیم و دستخط رهبری را بابت این موضوع مورد ادعا ندیدم البته بنیاد شهید می‌گوید که صرف موافقت رهبر کفایت نمی‌کند و باید دستور بدهند تا تبدیل به قانون شود اما تا به حال این مهم محقق نشده است البته پس از حادثه پلاسکو به رییس مجلس در این خصوص نامه زده‌ایم و با ۱۸ فرزند شهید که عضو مجلس هستند نیز مکاتبه کرده و امضاهای مردمی نیز جمع‌آوری کردیم اما متاسفانه رییس مجلس تا به امروز دستور بر روی درخواست ما ندادند و نهایتا اگر نمایندگان مجلس همکاری کنند این پیشنهاد به عنوان طرح و لایحه به صحن برده می شود و به قانون بدل شده و به بنیاد شهید ابلاغ می شود وگرنه راه دیگری پیش رویمان در راستای شهید ایثارگر شدن آتش‌نشانان وجود ندارد.
وی در مورد تعریف شرعی متفاوت شهید ایثارگر و خدمت، گفت: تعریف فقهی کار ما نیست اما معتقد هستیم هر کسی که جان خود را وقف نجات دیگری کند شهید محسوب می‌شود، اما برخی معتقدند که باید شهید در راستای جهاد جان خود را از دست داده باشد اما نهایتا مجلس می‌تواند این را تصویب کند و در صورت تضاد فقهی شورای نگهبان آن را رد کند و با آن مخالفت داشته باشد.
وی با بیان اینکه متاسفانه در داخل شورا نیز شاهد برخوردهای دوگانه با شهید ایثارگر خواندن شهدای آتش‌نشان هستیم، گفت: در حالیکه ما در شورای شهر تهران پیگیر این پیشنهاد هستیم می‌بینیم که مهدی چمران در شورای عالی استان‌ها از عنوان شهید خدمت استفاده می‌کند و مصوباتی نیز در این خصوص داشته که این برخوردهای دوگانه قابل قبول نیست.
تغییر رویه شهرداری بعدی در مقابل خانواده شهدای آتش نشان
وی با بیان اینکه شهرداری اعلام کرده این آتش‌نشانان را مستمری بگیر نمی‌کند و حقوق آنها را با احتساب سنوات و پاداش به مدت ۳۰ سال به خانواده‌هایشان می‌دهد بااینکه ما موافق این تصمیم شهرداری هستیم اما همین عمل غیرقانونی است، گفت: بارها گفته‌ام که برخورد مدیریت فعلی با خانواده شهدای آتش‌نشان بسیار مطلوب است. با این حال ممکن است شهردار بعدی و یا اعضای شورای بعدی این رفتارها را قبول نکنند و بخواهند صددرصد به قانون عمل کنند و از آنجایی که قانون چنین اجازه‌ای به شهرداری نمی‌دهد قطعا می‌توانند با آن مخالفت کنند چرا که بخشی از سرمایه‌های یک صندوق بازنشستگی را می‌خواهیم به یک عده خاص ببخشیم و این خلاف قانون است چرا که صندوق‌های بازنشستگی در همه کشور مشمول قوانین خاص کشوری هستند.
«بیمارستان‌ها» بدترین و ناایمن‌ترین سازه‌های پایتخت
وی در مورد فضاهای عمومی ناایمن در پایتخت نیز گفت: سینما، بیمارستان و دانشگاه‌های قدیمی در شهر تهران به عنوان ناایمن‌ترین سازه‌ها شناخته شده‌اند و بیش از ۱۰ مرتبه به سازمان نظام مهندسی و شهرداری کتبا نامه ارسال کرده‌ایم که این موضوعات را بررسی کنند اما تاکنون پاسخی در این زمینه دریافت نکرده‌ایم.
وی با بیان اینکه بیمارستان‌ها بدترین و ناایمن‌ترین سازه‌های پایتخت هستند، گفت: تک به تک پرونده بیمارستان‌های وابسته به وزارت بهداشت را بررسی کردیم و دریافتیم که نه تنها هیچ کدام پایان‌کار ندارند بلکه از نظر ایمنی بسیار شکننده هستند و این در حالی است که بیمارستان‌ها در زمان بحران نقش حیاتی ایفا می‌کنند.
تندگویان با بیان اینکه در ایران بیمارستان‌ها یا توسط نهادهای عمومی و خیریه ساخته می‌شوند و یا توسط بخش خصوصی، گفت: در خصوص بیمارستان‌های خصوصی مشکلی نداریم چرا که پایان‌کار و پروانه ساخت دارند و در حین ساخت و ساز نیز موارد ایمنی را رعایت کردند اما بیمارستان‌های عمومی و خیریه از آنجایی که دنبال خرید و فروش نیستند، نه پروانه ساخت دارند و نه پایان کار و بر همین اساس با هر مدلی که دلشان خواست بیمارستان را ساخته‌اند و حالا ما با بیمارستان‌هایی مواجه هستیم که بحران‌پذیرترین سازه‌های شهر هستند و در زمان بحران جزء اولین مکان‌هایی خواهند بود که تخریب می شوند و تا زمانی که دولت در کنار شهرداری و سایر سازمان‌ها قرار نگیرد نمی‌توان کاری برای ایمن سازی آنها انجام داد.
