موسیقی درمانی
تریتا نیوز : دکتر پروانه صفایی مقدم – روانشناس بالینی ، موقع شنیدن موسیقی حس و حالتان خوب می‌شود و احساس آرامش می‌کنید؟
برای لحظه‌ای احساس می‌کنید از تمام مشکلات زندگی رها شده‌اید؟
اگر عاشق گوش دادن به آهنگ های جدید و شنیدن موزیک هستید، پس شما هم از جزئی از خواص هستید. تحقیقات جدید نشان می‌دهد شنیدن موسیقی سلامت ذهنی را بهبود بخشیده و سلامت جسم را به‌طرز عجیب و حیرت‌انگیزی تقویت می‌کند. مغز انسان دارای عملکرد بسیار پیچیده‌ای است که در بسیاری موارد حتی خود ما نیز قادر به درک آن نیستیم. محققان پس از بررسی تحقیقات وسیع و فراوان موفق به کشف تاثیر عمیق موسیقی بر کارکرد این عضو حیاتی بدن انسان شده‌اند.
تسکین تنهایی: فرد دیگری ممکن است آن را به عنوان تجربه لذت‌بخش گروهی گوش کند. او احساس قدرت می‌کند و حس تنهایی‌اش تسکین می‌یابد.
والایش کنجکاوی جنسی: فرد دیگری ممکن است با شنیدن موسیقی کنجکاوی‌های جنسی فراموش‌شده‌اش درباره صداهای ریتمیک صحنه اولیه را ارضاء کند.
همانندسازی: فرد دیگری با همانندسازی با نوازنده یا خواننده، آرزوهای نمایش‌گری و جاه طلبی دوره فالیک را ارضاء می‌کند.
این عوامل نقش مهی در توضیح لذت بخش بودن شنیدن موسیقی دارد اما توضیح نمی‌دهد که چه عنصر خاصی در خود موسیقی وجود دارد که باعث لذت‌بخش شدن شنیدن موسیقی در تمام فرهنگ‌ها شده است. برای حل این مسئله، باید به ایگوی سازمان نیافته و ترس از صدا برگردیم. در ابتدا ایگوی ضعیف و سازمان نیافته با شنیدن هر صدای بیرونی به وحشت می‌افتد. اما با رشد ایگو، به کمک کلامی‌سازی و پردازش ثانویه مدنظر فروید، صداهایی که قبلا وحشتناک بود تحت تسلط ایگو قرار می‌گیرد و معنادار می‌شود. ما می‌توانیم صدای رودخانه را کلامی‌سازی کنیم مثلا بگوییم “این صدای رودخانه است” اما درباره صدای موسیقی نمی‌توانیم بگوییم این صدای چیست. بنابراین شنیدن صدای رودخانه یا کسی که به زبان مادری صحبت می‌کند لذت‌بخش است اما نه به اندازه لذتی که از شنیدن موسیقی تجربه می‌کنیم. جالب است که ریشه لذت شنیدن موسیقی به عمیق‌ترین سطح روان انسان برمی‌گردد، سطحی که در آن صداها تهدید‌کننده تجربه می‌شد. وقتی به موسیقی بی‌کلام گوش می‌کنیم با صداهایی مواجه می‌شویم که قابل پردازش نیست. شنیدن موسیقی بی‌کلام موقعیت روان‌شناختی‌ای خلق می‌کند که شبیه ایگوی سازمان نیافته‌ای است که اولین بار با هجوم محرک‌های صوتی روبرو می‌شود. در هر دو موقعیت، صداها غیرقابل درک و پیچیده است. موسیقی بی‌کلام قابلیت ترجمه شدن و کلامی شدن ندارد و با پردازش ثانویه تحت تسلط ذهن در نمی‌آید و همین ویژگی موسیقی است که آن را از شکل‌های دیگر هنر متمایز و لذت‌بخش می‌کند.
