سفری برای سلامتی
تریتانیوز، مهناز خدادوست – اتفاقات بزرگ، آن هم درحوزه سلامت، همیشه خوشایندتر از آن هستند که بتوان با نگارش چند سطر، عمق شکوه آن را بیان نمود. این اتفاقات شیرین می توانند شامل یک عمل جراحی موفقیت آمیز، یک پیوند موفق، معرفی داروی جدید، افتتاح بیمارستان و مراکز درمانی و حالا شاید این اتفاق بزرگ تعامل با یکی از کشورهای همسایه در بخش سلامت باشد. تعامل و همکاری با کشور ترکیه در حوزه سلامت اتفاق نمی افتاد مگر با همت و عزم دکتر امیر فرهنگ آدمیت فوق تخصص مدیکال اینتومولوژی.
دکتر امیر فرهنگ آدمیت جریان این اتفاق بزرگ را بدین گونه شرح می دهد که تصمیم و جر قه ی فکری برای این جریان از دو سال و نیم پیش زده شد. زمینه ی این فکر، همکاری در زمینه گردشگری سلامت بین دو کشور ایران و ترکیه بود. کشور همسایه، بسیار علاقه مند بود که این زمینه همکاری و تعامل با راهی سهل و روان بین ما و آنان باز شود. سابقه ی گردشگری و همچنین پتانسیل درمانی دو کشور گویای بُعد جدید و بسیار کارآمدی از سطح روابط بین الملل کشورمان می توانست باشد. پتانسیل ایران در زمینه صنعت گردشگری و همچنین جاذبه های تاریخی می توانست کمک بسیاری به سلامت توریسم و جذب و ورود سرمایه به کشور باشد. از طرف دیگر ترکیه نیز در چند سال اخیر جهش های بزرگی در صنعت توریسم و گردشگر داشته و توانسته است به یکی ازقطب های گردشگری منطقه تبدیل شود.
یکی از مهمترین عوامل در این بخش می توانست نشان دادن پتاسیل های دو کشور در این حوزه باشد. بی شک دو کشور از قدرت و نفوذ یکدیگر در این حوزه ها با خبر هستند اما نشان دادن و چشم انداز همکاری و تعامل می توانست نقش بسیار پر رنگی برای هر دو کشور ایفا کند.
پیش از این، یک سری عوامل بازدارنده مانند عدم شناخت واقعی دو کشور از پتانسیل های یکدیگر، عدم امنیت سرمایه گذاری، وجود تحریم ها و حتی در گام های پایین لج و لجبازی در این حوزه ها جزء عواملی بودند که مانع این تعامل می شدند. این نکته نهان نماند که همیشه پیشنهاد این تعامل بوده است اما به دلایل گفته شده، این پرونده همیشه مغفول مانده بود.
نشست های بسیاری بین مسئولین دو کشور برگزار کردیم. راستی آزمایی در این بین، زمانی ضرورت پیدا می کرد که دو کشور می توانستند برای یکدیگر این ضمانت را ایجاد کنند که این یک جریان دو طرفه شفاف باشد نه اینکه جریانی یک طرفه که یک توده بیمار از یک کشور به کشور همسایه رفته و فقط بازار و سرمایه به صورت یکطرفه وارد یک کشور شود و کشور دیگر از سود این تعامل بی نصیب بماند.
استراتژی جدید، شفاف سازی و احساس نیاز به همکاری بین دو کشور بود. در مذاکرات هیئت، کشور عزیزمان ایران، توانست دوطرف را متقاعد کند که این تعامل می تواند به سود هر دو طرف باشد. یکی از مهم ترین جنبه های گفتمانی جلسه این بود که می توان به جای رقابت، تعامل و همکاری کرد و با کمک دو کشور موانع را از سر راه برداشت و به جای موازی سازی می توان مکمل یکدیگر بود تا با قدرت بیشتر در زمینه سلامت فعالیت نمود.
متقاعد شدن تیم مذاکره کننده ترکیه با موفقیت صورت گرفت و آنها پذیرفتند بودجه ای را برای این کار در نظر بگیرند.
به اعتراف هر دو طرف، در تئوری و روی کاغذ، ایران از نظر صنعت پزشکی و سلامت از ترکیه بالاتر و ترکیه در صنعت گردشگری و توریسم و هتلینگ از ایران بالاتر می باشد. نیاز به بازدید هر کدام از هیئت های طرفین ازامکانات یکدیگر بود. ما توانستیم گام نخست را به نفع خود برداریم. طرف ترک قبول نمود که ابتدای امر، هیئت هایی از ایران، پتانسیل ترکیه را مورد بازدید و ارزیابی قرار دهد.
برنامه اول کوتاه مدت ما، الگو برداری از امکانات ترکیه بود که این امر محقق نمی شد مگر با بازدید هیئت منتخب پزشکی کشورمان ایران از امکانات ترکیه. ما می خواستیم ابتدا، ما بازدید کنیم و پس از رفع نواقص و کاستی های داخلی، زمان بازدید متقابلی را به هیئت ترک بدهیم. این امر در اولین نشست ما در تاریخ ۵ الی ۹ اردیبهشت ماه محقق شد.
دکتر فرهنگ آدمیت در ادامه به اعضای تیم بازدید کننده داخلی اشاره می کند و می گوید در تیم بازدید کننده ما، مسئولین و همکاران پزشک، همچنین اصحاب رسانه، رؤسای بیمارستان ها و همچنین مدیران چند آژانس مسافرتی سیاحتی و تسهیلگر گردشگری سلامت حضور داشتند. ما، در ایران از مدیران و مسئولین دعوت کردیم که جهت معرفی اعضای هیئت اعزامی از ایران به ترکیه که در مدت ۵ روز در ۴ استان برگزار گردید از نزدیک با ما همکاری کنند و برای فاز دوم این همکاری نیز همین برنامه را مد نظر داریم.
حال می بایست منتظر ارائه گزارشات تکمیلی این بازدید باشیم. گزارشاتی که می توانند خط و مسیر حرکتی ما را در جریان این تعامل دو طرفه روشن و مشخص کنند.
دکتر فرهنگ آدمیت دبیر اجرایی این نشست در مورد برنامه های آتی می گوید این نقطه شروع برنامه ها برای ما است. ما می بایست در ابتدای خرداد ماه گروه دوم را نیز برای بازدید راهی ترکیه کنیم. آنها نیز در ادامه برای بازدید به ایران خواهند آمد. ترکیه سالیان زیادی است که در این مسیر حرکت می کند و پس از ما نیز یک هیئت اسپانیایی را میزبانی خواهد کرد.
دکتر آدمیت از ایده آل های خود پس از این نشست می گوید: امیدوارم تا پاییز سال جاری این اتفاق بزرگ به ثمر بنشیند و این تعامل هر چه زودتر شکل بگیرد و همچنین اگر قرار است در زمینه اعزام بیمار و کارهای مشترک دیگر مانند سرمایه گذاری های مشترک، همکاری بین ما و ترکیه شروع گردد، هر چه زودتر می بایستی زیر ساخت های لازم، پایه ریزی و همکاری ها آغاز شود.
ایشان همچنین درباره آینده این طرح می افزاید: اگر دوباره به هر دلیلی، ایران یا ترکیه، همانطور که در عرایضم به آن اشاره کردم، در مقابل این همکاری مشترک، گارد را نبندند، من بسیار امید دارم که در سال های آتی شاهد این باشیم که بیماران زیادی از ترکیه به ایران و بالعکس برای درمان مراجعه کنند.
یکی دیگر از اهداف ما جلب و جذب بیمار از کشورهای دیگر است. ما می خواهیم با ترکیه یک تیم قدرتمند پزشکی واحد داشته باشیم به گونه ای که، بعنوان مثال اگر بیماری از ترکمنستان قصد درمان خود در کشور دیگری را داشت، ما فضا را برای درمان او در ایران یا ترکیه مهیا کنیم. یعنی اگر در آن زمینه خاص پزشکی، ایران قدرتمندتر بود بیمار را به ایران و اگر ترکیه قدرت بیشتری داشت به ترکیه منتقل کنیم. ما می خواهیم با ترکیه یک شبکه سلامت و درمان واحد داشته باشیم.
دکتر آدمیت در مورد هزینه های این نشست می گوید، هزینه به دو طریق تامین شدند. قسمت عمده هزینه ها توسط بودجه ای که وزارت دارایی ترکیه در اختیار وزارت بهداشت ترکیه قرار داده بود پرداخت شد و بخشی دیگر را از طریق اسپانسر توانستیم تأمین کنیم.
ایشان در خصوص انتخاب تیم ایرانی می گویند که تاکید وزارت بهداشت ترکیه در ابتدا بر روی پزشکان و اعضای هیئت علمی ما بود اما در کنار آن نگاه ویژه ای نیز به جراید و اصحاب رسانه ی ما که در حوزه سلامت فعالیت می کردند، داشتند. در تیم ما همچنین مسئولین بخش های مختلف و افراد فعال در حوزه گردشگری سلامت نیز حضور داشتند.
نکته پایانی از زبان دبیر اجرایی این نشست
امیدوارم در آینده ای بسیار نزدیک همکاری متقابل بین ایران و ترکیه و کشورهای دیگر به خصوص در زمینه گردشگری سلامت به سقف نهایی انتظار برسد و همینطور بتوانیم شاهد پذیرش بیماران بین المللی در کشور باشیم و با رصد کردن فعالیت کشورهای دیگر که در این زمینه فعالیت می کنند و الگوبرداری از آنها بتوانیم هر چه سریعتر به استاندارد های بین المللی دست یابیم.
