نگاهی به مجسمه‌های چوبی بی‌نظیری که زندان روحی انسان را نشان می‌دهند
یک هنرمند تایوانی به نام «تونگ مینگ-چین» شاهکارهای چوبی خود را با الهام از احساسات درونی انسان و افکاری که در ناخودآگاه در جریان هستند می‌سازد.
او با ظرافت بی‌نظیری، مجسمه‌هایی خلق کرده که زندان روحی انسان را نمایش می‌دهد؛ آنچه نوع‌بشر از آغاز خلقت با آن درگیر بوده و تا انتهای جهان نیز همچنان محبوس جدال‌های درونی خود خواهد بود.
موضوع تمامی مجسمه‌های چوبی این هنرمند مسایل روانشناسی هستند. در سال ۲۰۱۳ میلادی او مجسمه «نفس» را ساخت که استعاره‌ای است بر «دگردیسی از کالبد به روح تحت تاثیر بینش و آگاهی». این مجسمه که جان هم می‌توان آن را تعبیر کرد درون یک جعبه ساخته شده که همچون بدنی مچاله‌شده سر به تو دارد. در گوشه‌ای از جعبه، یک دست رو به بالا بیرون آمده تا ذهن بیننده را درگیر کند و هر کسی برداشت خود از اثر را داشته باشد.
مینگ-چین از jade cong و jade bi که در فرهنگ سنتی چین نماد زمین و آسمان هستند برای ساخت برخی از مجسمه‌های خود استفاده می‌کند.
زمان می‌گذرد و مردم تغییر می‌کنند اما برخی حقایق و زیبایی‌ها برای همیشه پایدار خواهند بود.
«تونگ مینگ-چین» در شهر چانگوآ در کشور تایوان متولد شده است و دارای مدرک BFA و MFA از دانشگاه ملی هنر در تایپه است.
در زیر نگاهی داریم به برخی از شاهکارهای این هنرمند که واقعا طراحی‌های بی‌نظیری دارند. با روزیاتو همراه باشید.
هیاهوی درونی
مجسمه چوبی «هیاهوی درونی» نشان‌دهنده فردی است که سعی دارد با کشیدن خود بر جاذبه‌ی زمین غلبه کند. فضاهای کنده‌کاری شده روی سطح چوب و ساخت برجستگی‌های صورت و انگشتان دست، حس خاصی به بیننده منتقل می‌کنند. از آنجا که همه انسان‌ها یک زندان درونی دارند، با دیدن این مجسمه این حس تداعی می‌شود که تفکرات درونی تا چه اندازه می‌توانند غمگین و ناراحت‌کننده باشند و آدمی همیشه در کشاکش درونی برای فرار از آنهاست.
تولد قهرمانی جدید
«تولد قهرمانی جدید» استعاره‌ای است از روح انسان و تصورات و خیال‌های او. این اثر را نمی‌توان به راحتی در یک گروه از اشکال ذهنی همچون احساسی، شاعرانه، مفهومی و غیربصری دسته‌بندی کرد.
این اثر به نوعی یک خیال است که آگاهی و کشف دنیای ناخودآگاه را منتشر می‌کند.
نفس
این مجسمه چوبی، دگردیسی از کالبد جسمانی به فضای درونی روح را به تصویر کشیده است.
نفس، به طور مبهمی شمایل شکل روحی انسان و بخش درونی او را تداعی می‌کند.
دست و پاهای بیرون آمده از قاب در این طراحی قابل تامل هستند.
دستهای از سرها
این مجسمه نیز نمادی از روح محبوس در جسم است که نشان می‌دهد انسان مجموعه‌ای است از تفکرات و باورها که همگی در نهاد او جای خوش کرده‌اند.
تنهایِ جدید
این شاهکار چوبی یک انسان مچاله شده را به تصویر کشیده که ظرافت هنری آن غیر قابل چشم‌پوشی است. در این اثر شما چهره‌های مختلفی را می‌توانید ببینید که معلوم نیست آنها یکدیگر را در آغوش کشیده‌اند یا در حال پس زدن همدیگر هستند.
هر کسی به ظن خود می‌تواند راز این گلوله‌ی چوبی را درک کند؛ برداشت هر فرد در واقع مفهوم اصلی این مجسمه است.
خودنگاره
چهره‌نگاری از خود بهترین روش برای نمایش خویشتنِ درونی فرد است.
بیننده اثر می‌تواند با توجه به فرم صورت و حالت دستهای مجسمه برداشت شخصی خود از دنیای درونی را داشته باشد.
سلفی
تغییر در دل جنگل
جنگل نماد اجتماع است. در این مجسمه مشاهده می‌کنیم که در کنار هم آمدن قطعات مختلف، تکمیل کننده آنهاست. ما می‌توانیم با نگاه کردن به نمای بیرونی این قطعات، دنیای درونی آن را متصور شویم.
