موشک هایپرسونیک جدید و غیرقابل رهگیری کمپانی Raytheon با سرعت بیش از ۶ ماخ
کمپانی آمریکایی Raytheon که در زمینه ساخت موشک تخصص دارد از یک موشک هایپرسونیک جدید با موتور اسکرم جت رونمایی کرده که فرصت بسیار کمتری برای واکنش نشان دادن در اختیار سیستم های دفاع موشکی قرار می دهد. این موشک که هنوز نامی برای آن اعلام نشده می تواند با سرعت بیش از ۵ ماخ یا ۳٫۸۰۰ مایل بر ساعت (بیش از ۶٫۱۱۵ کیلومتر بر ساعت) از سیستم های دفاع هوایی گذشته و اهداف با ارزش را نابود سازد. این موشک یک «موج سوار» (waverider) توصیف شده است که طرحی ویژه از هواپیماهای با قدرت پرواز در سرعت های هایپرسونیک است.
در حال حاضر دو نوع سیستم پیشرانه هایپرسونیک وجود دارد: بوست گلاید (boost glide) و اسکرم جت. سلاح های هایپرسونیک بوست گلاید مانند موشک AGM-183 ARRW که با نام Arrow نیز شناخته می شود در فضا توسط موشک های بالستیک تقویت شده و سپس با سرعتی باور نکردنی به سمت هدف خود شیرجه می روند. سلاح های بوست گلاید پس از جدا شدن از موشک دیگر توان موتوری پشت خود نداشته و بدون تقویت به سمت هدف خود پایین می آیند. دیگر مدل پیشرانه هایپرسونیک، اسکرم جت ها، تامین قدرت موشک جدید کمپانی Raytheon را بر عهده دارند. این موشک جدید یک مرحله بسیار کوچک بوستری دارد، یک موتور راکت مرسوم که برای افزایش شتاب موشک با هدف روشن شدن اسکرم جت طراحی شده است.
مانند تمام موتورهای دیگری که از اکسیژن هوا استفاده می کنند، این اسکرم جت نیز هوای در حال جریان به درون خود را گرفته و آن را به سمت محفظه احتراق هدایت می کند و از خروجی احتراق به عنوان نیروی پیشرانه استفاده می کند. برخلاف توربین ها و رمجت ها، اسکرم جت طوری طراحی شده اند که هوای در حال جریان با سرعت های سوپرسونیک را به درون خود بکشند که باعث می شود مقادیر زیادی هوا در این موتورها جریان داشته باشد. هوای بیشتر به معنای سوخت بیشتر است و دستکم در این طراحی، سوخت بیشتر به معنای سرعت بیشتر است. در نتیجه مهندسان بر این باورند که اسکرم جت ها می توانند سرعت های بالاتر از ۲۴ ماخ را نیز میسر سازند.
پنتاگون، که با شنیده شدن اخباری در مورد پیشی گرفتن روسیه و چین از ایالات متحده در زمینه سلاح های هایپرسونیک به سختی مورد انتقاد قرار گرفته بود، اکنون چندین سلاح هایپرسونیک در حال توسعه دارد که از دو نوع بوست گلاید و موتور اسکرم جتی هستند. علاوه بر موشک ARRW که هفته گذشته با موفقیت و با استفاده از بمب افکن های بی-۵۲ آزمایش شد، نیروی هوایی ایالات متحده دارای سلاح استراتژیک دیگری به نام Hypersonic Conventional Strike Weapon یا Hacksaw است و نیروی دریایی نیز برنامه ای برای تولید سیستمی جنگی با استفاده از تکنولوژی بوست گلاید دارد. DARPA نیز در حال توسعه دو سلاح هایپرسونیک است: Tactical Boost Glide و سلاح مفهومی هایپرسونیک هوازی با موتور اسکرم جت که به اختصار Hawk نامیده می شود. سلاح های هایپرسونیک، میدان نبرد جدیدی در زمینه سلاح های پیشرانه ای هستند که پروازهای اتمسفری با سرعت های بسیار بالا را نوید می دهند.
این قابلیت به سلاح های دارای چنین تکنولوژی پیشرفته ای امکان می دهد که از رهگیری شدن توسط سیستم های دفاع موشکی با قابلیت های ویژه در امان بوده و هدفی بسیار سخت برای سیستم های دفاع هوایی موجود باشند. موشک جدید با سرعتی که به بیش از ۶ ماخ می رسد در هر ثانیه بیش از یک مایل و در هر ساعت بیش از ۷۶ مایل (بیش از ۱۲۲ کیلومتر) را در یک دقیقه طی خواهد کرد. بدرن ترتیب بسیاری از سیستم های دفاع موشکی دور برد موجود تنها ۳ دقیقه یا کمتر برای شناسایی، رهگیری و انهدام این موشک وقت دارند. بسیاری از سامانه های دفاع هوایی امروزی که برای انهدام هواپیماها و موشک های کروز طراحی شده اند، احتمالاً توانایی رهگیری سلاح های هایپرسونیک را ندارند موشک جدید کمپانی Raytheon شباهت زیادی به دیگر برنامه موشک هایپرسونیک جدید نیروی هوایی ایالات متحده با نام X-51A Waverider دارد که بین سال های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۳ توسعه یافت.
شرکت لاکهید مارتین که دیگر پیمانکار بزرگ وزارت دفاع ایالات متحده است تاکنون ۴ فروند X-51A ساخته که هر یک سرعتی بیش از ۶ ماخ داشته و برد آن ها به ۴۰۰ مایل (بیش از ۶۴۰ کیلومتر) می رسد. پروژه Waverider ظاهراً بدون پیگیری و توسعه بیشتر به حال خود رها شد. در اواسط دهه ۲۰۱۰، با کاهش سرعت و در نهایت متوقف شدن پروژه های هایپرسونیک در پنتاگون، روسیه و چین اعلام کردند که هر دو در حال توسعه مطالعات خود در زمینه سلاح های هایپرسونیک هستند. اوایل سال جاری، گروهی از کارشناسان، پکن را پیشروترین کشور جهان در زمینه سلاح های هایپرسونیک اعلام کردند. هنوز مشخص نیست که پروژه هایپرسونیک جدید کمپانی Raytheon تا چه مدت فرصت برای تحقیق و توسعه دارد اما بر اساس اطلاعات درج شده در وبسایت این کمپانی، تست های پروازی روی سلاح های هایپرسونیک بین دو تا چهار سال آینده انجام خواهد شد.