خدمه هواپیما در یک پرواز طولانی کجا استراحت می‌کنند؟

بهترین مکان برای یک چرت کوتاه‌مدت در هواپیما، اتاقک استراحت کادر پرواز است؛ این مکان‌ها زیاد پرزرق و برق نیستند، اما بسیار راحت و دارای تخت‌های تاشو و گاهی حتی چند ابزار سرگرمی در پرواز هستند.

البته پروازهای ۱۴ تا ۱۸ ساعته چندان متداول نیستند و خلبان و کادر پرواز به‌طور قانونی مجبور به استراحت هستند. خطوط هواپیمایی می‌دانند هنگامی که خدمه هواپیما استراحت می‌کند، سرحال‌تر و پرانرژی‌تر می‌شوند.

در هواپیماهای بزرگ که طولانی مدت پرواز می‌کنند، خطوط هواپیمایی این گزینه را دارند که یک مکان، ویژه استراحت خدمه در قسمت‌های بدون استفاده بالای کابین یا حتی زیر کابین در قسمت بار، در نظر بگیرند.

مکان قرار گرفتن تخت‌های تاشوی خدمه در سقف بالای کابین مسافران قرار دارد که فضایی آرام را برای آن‌ها فراهم می‌کند. این واقعا به پروازهایی که در سراسر اقیانوس آرام حرکت می‌کنند و دارای تغییرات منطقه زمانی هستند، کمک می‌کند. این تخت‌ها (Bunks) فقط ۶ فوت طول دارند، اما مکان آن‌ها محدود است و هر تخت دارای پرده‌های ضخیم برای کاهش صدا و نور است.

برای هواپیماهای مسافربری، اتاق استراحت خلبان در جلوی هواپیما قرار دارد و دارای دو تخت تاشو، دو صندلی و سرگرمی‌های داخل پرواز است.

در پروازهای ۱۵-۱۷ ساعته ایالت ویرجین استرالیا که ویژه حمل‌و‌نقل بین اقیانوس آرام است، چهار خلبان در هواپیما هستند که جای خود را تعویض می‌کنند و هر کدام برای مدتی استراحت می‌کنند.

تمام خطوط هواپیمایی ژاپن در هواپیماهای باربری خود که پرواز طولانی دارند (بوئینگ ۷۷۷ و ۷۸۷)، اتاق استراحت خدمه دارند که هم برای استراحت آن‌ها و هم برای چند لحظه آرامش داشتن و خوردن غذا در نظر گرفته شده است.

در هواپیماهایی که اتاق مخصوصی برای استراحت خدمه وجود ندارد، یک پارچه ضخیم، محل نشستن خدمه از سایر را جدا کرده است تا بتوانند وعده‌های غذایی خود را در آرامش میل کنند.

در هواپیمای ایرباس A330 200 ویرجین استرالیا که مکانی برای استراحت خدمه وجود ندارد، خلبان و خدمه از صندلی‌های مخصوص مسافران برای استراحت خود استفاده می‌کنند. این کار در این هواپیماها متداول است. آقای بن می‌گوید:

خلبان از یک صندلی کلاس کسب‌و‌کار در پشت کابین استفاده می‌کند، درحالی‌که کادر پرواز دارای یک ردیف صندلی در عقب هواپیما هستند و با پرده از سایر قسمت‌ها جدا می‌شود.

اما در مورد هواپیماهای کوچک که دارای یک راهرو هستند، چگونه است؟ آقای بن توضیح می‌دهد:

در پروازهای کوتاه مدت که معمولا شب انجام می‌شود و تعداد مسافران آن محدود است، مانند هواپیمای بوئینگ ۷۳۷، یک ردیف پشتی را مسدود می‌کنیم تا خدمه بتوانند در آن قسمت استراحت کنند. این پروازها معمولا بیشتر از پنج ساعت طول نمی‌کشد، بنابراین، یک فضای کوچک برای سرحال کردن و استراحت خدمه مفید است. هنگامی که خورشید بالا می‌آید، کار کردن تا غروب خورشید می‌تواند از لحاظ جسمانی چالش‌برانگیز باشد، به همین دلیل کادر پرواز نیاز به مکانی برای مدیریت وضعیت جسمانی خود دارند.