اینتل: لپ تاپ با صفحه‌نمایش تاشدنی تا دو سال دیگر عرضه نخواهد شد
شرکت اینتل پیش‌بینی می‌کند باوجود پیشرفت‌های صورت‌گرفته در فناوری نمایشگرهای تاشدنی، عرضه‌ی لپ‌تاپ‌های مجهزبه این فناوری در آینده‌ی نزدیک رخ دهد.
نمایشگرهای تاشدنی در گوشی‌های هوشمند هنوز آن‌طور که باید و شاید امتحان خود را پس نداده‌اند. البته شرکت‌ها باقدرت به پیشرفت در این حوزه ادامه می‌دهند و حتی در پی پیاده‌سازی فناوری برای نمایشگرهای بزرگ‌تر هستند. دراین‌میان، اینتل ادعا می‌کند که هیچ برنامه‌ای برای عرضه‌ی چنین محصولاتی در آینده‌ی نزدیک ندارد.
در ابتدا باید مفهوم تاشدنی را در لپ‌تاپ‌ها بازتعریف کنیم. لپ‌تاپ‌ها درحال‌حاضر دستگاه‌هایی تاشدنی هستند؛ برخلاف گوشی‌های هوشمند که عموما انواع تاشدنی ندارند و تنها چند نمونه از آن‌ها به بازار عرضه شده است. درواقع تفاوت لپ‌تاپ‌های کنونی با دستگاه‌های دیگر، همین تاشدن از وسط است که در رقیبانی همچون تبلت‌ها وجود ندارد.
مدیران اینتل در مصاحبه‌های خبری ادعا کرده‌اند که شرکت به‌دنبال پیاده‌سازی فناوری صفحات تاشدنی است. جاشوا دی نیومن، مدیر نوآوری‌های موبایلی اینتل و بخش رایانش مخصوص مصرف‌کننده در مصاحبه‌ای پیرامون کار روی فناوری جدید گفت:
ما اکنون درحال بررسی اوضاع هستیم. هدف اصلی، درک ظرفیت و محدودیت‌های فناوری تاشدن در گجت‌های هوشمند است.
هنوز سؤال‌ها و مباحث حل‌نشده‌ای پیرامون فناوری دستگاه‌های تاشدنی وجود دارد و شاید نتوان محصولی قابل اعتماد در آینده‌ی نزدیک متصور شد. به‌عنوان مثال، لپتاپی با صفحه‌کلید سنتی اگر بخواهد نمایشگری تاشو با لولای افقی داشته باشد، با چالش مرکز ثقل روبه‌رو می‌شود. درنتیجه برای بهبود این وضعیت باید پایه‌ای سنگین‌تر و احتمالا عریض‌تر برای حفظ تعادل دستگاه درنظر گرفته شود. در طرحی دیگر، می‌توان از لولاهای عمودی استفاده کرد تا نمایشگر لپ‌تاپ بزرگ‌تر شود. به‌عنوان مثال، لپتاپی با صفحه‌نمایش ۱۶:۹ را به ۲۱:۹ یا ۳۲:۹ تبدیل کنیم.
نمایشگرهای تاشدنی در لپ‌تاپ‌ها می‌تواند در کاربردهای خاصی استفاده شود. به‌عنوان مثال می‌توان مزیت‌های داشتن چند صفحه‌نمایش یا بازی‌کردن پیرامونی قوی‌تر را با آن‌ها متصور شد. عریض‌ترکردن نمایشگر با لولاهای عمودی منطقی‌تر به‌نظر می‌رسد، چرا که تأثیر زیادی روی مرکز ثقل دستگاه ندارد؛ البته درنهایت به دو لولا نیاز خواهد بود و شاید حمل چنین لپتاپی آسان نباشد.
ایده‌ی دیگر برای لپ‌تاپ‌های تاشدنی، صفحه‌کلید را به‌صورت کامل حذف می‌کند. احتمال کاربردی‌بودن چنین طرحی هم ضعیف است، چراکه احتمالا باید از صفحه‌کلیدهای مجازی در آن استفاده شود. منظور از صفحه‌کلیدهای مجازی در اینجا، صفحه‌کلیدهایی هستند که دستگاهی شبیه‌به پروژکتور کلیدهای آن‌ها را روی سطحی صاف نشان می‌دهد. این فناوری قطعا برای استفاده‌ی طولانی‌مدت و حرفه‌ای کاربردی نخواهد بود.
با نگاهی به انواع طرح‌ها و پیش‌بینی‌ها برای گجت‌های تاشدنی، چند مورد را باید جزو الزامات ساخت آن‌ها درنظر گرفت. در وهله‌ی اول نباید قطعات داخلی چنین دستگاه‌هایی درمعرض خطر باشد. سپس باید روش‌هایی برای کاهش قیمت آن‌ها درنظر گرفته شود و از همه مهم‌تر، تمایل خرید در مصرف‌کننده‌ها افزایش یابد. شاید بتوان اظهارنظر اینتل را عاقلانه‌ترین رویکرد برای آینده‌ی دستگاه‌های تاشدنی دانست. درحال‌حاضر تنها تحقیق و بررسی روی چنین دستگاه‌هایی انجام می‌شود و نمی‌توان در آینده‌ی نزدیک شاهد محصولات آماده‌ی عرضه به بازار بود. اتفاقات رخ‌داده برای دستگاه‌هایی همچون گلکسی فولد بیش از هم نشان می‌دهد که لپ‌تاپ‌های تاشدنی فاصله‌ی قابل‌توجهی تا عرضه به بازار دارند.
