ساخت تراشه‌های خودمونتاژ توسط محققان دانشگاه ام.آی.تی
محققان دانشگاه ام.آی.تی به فناوری تراشه‌های خودمونتاژ، که راهی برای ادامه قانون مور است، دست یافتند. این فناوری، قابلیت‌های بیشتری را در قالب تراشه‌های کوچک‌تر عرضه می‌کند.
یکی از داغ‌ترین مسائل در رباتیک (که خود از میاحث مهم حوزه هوش مصنوعی است)، مونتاژ خودکار است.
تکنیک‌هایی که به دخالت انسان نیازی نداشته باشد، برای طرفداران رباتیک، جذابیت فوق‌العاده‌ای دارد.
امروز، فناوری مونتاژ خودکار، به موضوع تراشه‌ها نیز راه پیدا کرده است، بدین ترتیب که تراشه‌های کوچک‌تر، در دستگاه‌های محاسباتی، عملکرد بسیارخوبی از خود نشان خواهد داد.
به نقل از اینفو ورلد، موسسه فناوری ماساچوست یا ام.آی.تی(MIT) و دانشگاه شیکاگو، تکنیک منحصر به فردی در زمینه مونتاژ خودکار ابداع کرده‌اند و می‌توانند قابلیت‌های بیشتری را در تراشه‌های کوچک جای دهند.
این فناوری، در واقع راهی برای ادامه قانون مور است.
گفتنی است این قانون، بیش از ۵۰ سال است که به کوچک کردن و ارزان‌تر کردن دستگاه‌های محاسباتی کمک می‌کند.
این پژوهش، بر اساس مونتاژ خودکار سیم‌ها در یک تراشه کار می‌کند. در واقع، سیم‌ها، بزرگ‌ترین چالش در ساخت تراشه است.
موادی که کوپلیمرهای دسته‌ای نامیده می‌شوند، به جای ایجاد قابلیت‌های خوب در سیلیکون با استفاده از روش‌های موجود، طرح‌ها و ساختارهای از پیش تعریف‌شده را توسعه داده و به صورت خودکار، مونتاژ می‌کند.
کارن گلیسون، استاد بخش مهندسی شیمی در دانشگاه ام.آی.تی، می‌گوید: «اجرای فناوری مونتاژ خودکار، گامی نوین در فناوری‌های موجود در زمینه ساخت و تولید تراشه است. فناوری امروزی تولید تراشه، شامل ایجاد الگوهای مدار روی ویفرهای سیلیکونی، از طریق ماسک و با استفاده از طول موج بلند نور است.»
شایان ذکر است که در حال حاضر، تراشه‌ها در فرآیند ۱۰ نانومتری ساخته می‌شوند و تعبیه ترانزیستورهای کوچک‌تر با استفاده از همان طول موج، به مرور مشکل می‌شود.
انتظار می‌رود که لیتوگرافی به وسیله اشعه ماوراء بنفش حد بالایی یا ای.یو.وی، طول موج‌ها را کاهش دهد و ایجاد قابلیت‌های کوچک‌تر روی تراشه‌ها، کمک می‌کند.
پیش‌بینی می‌شود که، با تولید تراشه‌های ۷ نانومتری، ای.یو.وی آنلاین شود. با وجود سرمایه گذاری‌های میلیارد دلاری در زمینه اجرای ای.یو.وی، هنوز این موضوع به صورت یک چالش باقی مانده است.
ام.آی.تی ادعا می‌کند که این فناوری، می‌تواند به راحتی و بدون پیچیدگی‌های اضافی، درکنار فناوری‌های موجود ساخت تراشه مورد استفاده قرار گیرد.
