شرحی درباره بیماری سپسیس (Sepsis )

سپسیس یک فوریت پزشکی است و نیاز به درمان بسیار سریع دارد؛ به دنبال بروز سپسیس طیفی ازعوارض شامل آسیب بافتی و از دست دادن عملکرد ارگان های متعدد تا مرگ بیمار وجود خواهد داشت.
بیمار پذیرش شده در بخش مراقبت های ویژه یک بیمار مبتلا به سپیس است. همچنین سپسیس علت یک ۵بطور متوسط از هر سوم تا نیمی از مرگ های بیماران بستری در بیمارستان ها میباشد. به عبارت دیگر احتمال مرگ در بیماران بستری به دنبال سپسیس بسیار بیشتر از سکته های قلبی و مغزی است.
۱۰۰۰۰ مورد جدید سپسیس به ازای ۳۰۰ هزار مرگ به علت سپسیس اتفاق می افتد و۲۱۵ در آمریکا سالانه نفر جمعیت ۰ درصد است. ۱۲.۶ و ۱۲.۴ گزارش میشود. بروز این بیماری در کشورهای اروپایی نظیر انگلستان و فرانسه به ترتیب
آمار دقیقی از وضعیت سپسیس در ایران موجود نیست اما با توجه به اینکه ایران جز کشورهای با شیوع بالای مقاومت میکروبی است میزان شیوع سپسیس نیز بالا گزارش شده است.
از بین تمام انواع عفونت ها، عفونت های شکمی، عفونت باکتریایی خون، عفونت کلیه و پنومونی مهمترین عواملی هستند که منجر به سپسیس میشوند.
علایم و نشانه های سپسیس بسیار نامحسوس شروع میشوند. این علایم عبارتند از: ضعف و بی حالی، تب ، لرز و پایین آمدن بیش از حد دمای بدن، افت فشار شدید، درد شدید، احساس کوفتگی و کسالت در کل بدن، رنگ پریدگی، خواب آلودگی، گیجی، دشواری در بیدار شدن از خواب، کاهش تنفس.
با توجه به نشانه های بالینی فوق بخصوص زمانی که بیمار سابقه جراحی، مولتیپل تروما یا به دلایل مختلف نقص سیستم ایمنی دارد (از جمله سنین بالا، سرطان و بدخیمی ها) تشخیص به موقع و درمان فوری سپسیس حائز اهمیت است.
با وجود سال ها تلاش و مطالعه به منظوریافتن راهکارهای تازه در بهبود درمان، همچنان آمار مرگ و میر ناشی از سپسیس حتی در کشورهای پیشرفته سیر صعودی داشته و پس از پنومونی و ایدز، سومین عامل مرگ و میر ناشی از عفونت بشمار میرود.
عوامل مختلفی بر افزایش بروز سپسیس و مرگ و میر ناشی از آن دخالت دارند شامل افزایش درمان های سرکوبگر سیستم ایمنی، بکارگیری تجهیزات وریدی، افزایش میانگین سنی جمعیت و افزایش فراوانی ارگانیسم های مقاوم.

دکتر امیرحسین لطفی