پنج هزار تومان بدهید، سرطان بخرید

چند تکه لوازم آرایش چقدر قیمت دارد؟ این البته خیلی کلی است و بستگی به مارک و کشور سازنده دارد اما اگر بخواهید کمی خودتان را تحویل بگیرید، باید حسابی سرکیسه را شل کنید. یک رژلب برند متوسط ساخت فرانسه یا ایتالیا، چیزی بین ۵۰ تا ۸۰ هزار تومان قیمت دارد و اگر دنبال برندهای مرغوب تر باشید، این رقم حدود ۱۵۰ تا ۳۰۰ هزار تومان برای‌تان آب می‌خورد. اگر نمی‌خواهید هزینه زیادی کنید، می‌توانید سراغ برندهای ترک و کره ای بروید که قیمت‌شان مناسب‌تر است اما افزایش قیمت به هر حال شامل حال آن‌ها هم شده. اما خیلی‌ها همین قدر هزینه را هم زیاد می‌دانند. آن‌ها معتقدند فرقی نمی‌کند. ما پول برند نمی‌دهیم و همین لوازم آرایش ارزان خیلی هم به پوست‌مان سازگار است. برای این دسته افراد، بازار بزرگ تهران جای مناسبی برای خرید است. همان‌جا که هرچه بخواهید با هر قیمتی که مدنظرتان است، پیدا می‌کنید.

لوازم آرایش کیلویی
بیرون مغازه‌های کوچه مروی، سبدهای پلاستیکی را گذاشته‌اند که داخل‌شان لوازم آرایش روی هم ریخته شده است. رژ لب اصل، پنج‌هزار تومان و لاک مارک هم به همین قیمت. روی مقوا با خط درشت قیمت‌ها را نوشته‌اند. برند فرانسوی معروف. لاک این برند در بازار ۳۰ هزار تومان قیمت دارد و رژلبش ۶۰ هزار تومان. اما اینجا هرکدام را می‌شود با پنج هزار تومان خرید. مشتری هم زیاد دارد. چند دختر جوان مشغول امتحان کردن رژها پشت دست‌شان هستند. «اصل است؟» فروشنده جوان که بیرون مغازه ایستاده می‌خندد و می‌گوید:«آره. اصل فرانسه!» و بعدش می‌گوید:«اگر اصل باشد که این قیمت نیست. ولی این هم با اصلش فرقی نمی‌کند. همان مواد است دیگر. حالا مالیات و گمرکی ندارد قیمتش کم می‌شود».

دخترها خیلی هم اهمیت نمی‌دهند به اصل بودن یا نبودنش. یکی‌شان می‌گوید:«رژ لب مارک مَک اگر گیر بیاید، بالای ۲۰۰ هزار تومان است. اینجا با ۲۰هزار تومان می‌شود خرید. قیافه‌اش هیچ فرقی ندارد به خدا. من گذاشته‌ام پیش اصلش، مو نمی‌زد. چند رنگ خریده‌ام. خیلی هم عالی است».

بقیه مشتری‌ها هم همین نظر را دارند. ترجیح می‌دهند چند رژ و لاک با رنگ‌های متنوع بخرند در حالی که اگر بخواهند پول به برند اصل بدهند، به زور می‌توانند یک قلم جنس خرید کنند.

داخل مغازه‌ها هم خود فروشنده‌ها به شما می‌گویند کدام جنس اصل است و کدام نه. از قیمت‌شان معلوم است. یکی از دخترها می‌گوید:«همین‌ها را هم که می‌گویند اصل است و کلی پول بابتش می‌گیرند، از کجا معلوم اصل باشد؟ من که خودم بیشتر لوازم آرایشم را از فروشنده‌های مترو می خرم، هم ارزان‌تر از همه جاست و هم کیفیتش خوب است. همین ریملی که زدم را از مترو خریده‌ام».

بقیه توجه‌شان به چشم‌های دختر جلب می‌شود. یکی دو نفر سری تکان می‌دهند و حرفش را تایید می‌کنند. برای پیدا کردن فروشنده‌های لوازم آرایش در مترو، هیچ کار خاصی لازم نیست بکنید. تنهاکافی است سوار مترو شوید. خودشان سر می‌رسند. «ریمل عالی دارم خانما. ریمل دارم ۱۰ هزار تومن. ۴۰ تومن مغازه رو نخر. فقط ۱۰تومنه. مدادا دونه‌ای هزاره. بگیر امتحان کن بعد بخر. چرب و عالی. ضد آب. استخری. خودمم استفاده می‌کنم. نه میریزه، نه پس میده. ۲۴ ساعته».

زن یک کیف دستی بزرگ روی شانه اش انداخته و به زور بین مسافران واگن حرکت می‌کند. شانه چپ به پایین متمایل است. مانتو و شلوارش مرتب و آراسته است. صورتش آرایش دارد. با همان لوازم آرایشی که می‌فروشد چون مدام از خودش مثال می‌آورد که فلان چیز را خودم استفاده کردم و عالی بوده و راضی‌ام. خیلی مطمئن حرف می‌زند. یکی از دخترهایی که ایستاده می‌پرسد:«ریملا مارکش چیه؟» زن اسم یکی از برندهای شناخته شده فرانسوی را می‌برد. تلفظش درست نیست. دختر ابروها را بالا می‌اندازد: «اینا که خیلی گرونتره! ریملات فیکه دیگه؟» زن دارد مداد چشم مشکی را پشت دست یکی دیگر از دخترها امتحان می‌کند. «نه فیک نیست. البته اصل اصل هم نیست. اینا ترکشه. تحت لیسانسه. الان مغازه هم بری همینه‌ها! منتها اونا چون مالیات و اینا میدن، گرون درمیاد. همینه. وگرنه که هیچ فرقی نمیکنن با هم».

چهره دختر نشان می‌دهد که قانع نشده. تمایلی به خرید نشان نمی‌دهد. اما دوستش سه تا مداد چشم برمی‌دارد و یک ریمل. زیر لب می‌گوید:«خوبه دیگه واسه دم دستی». زن باز هم مشتری دارد. رژ لب‌های ۲۴ساعته اش را خوب می‌خرند. یک مارک ناشناخته دارد اما برای خریداران مهم نیست. همین که رنگ‌هایش قشنگ است و چرب و براق به نظر می رسد، کافی است. زن بلند جوری که تا جای ممکن صدایش شنیده شود، می‌گوید:« مناسب برای سفر. بزن و با خیال راحت غذا بخور، بخواب. تکون نمیخوره. امتحان‌کن پشیمون نمیشی».

لوازم آرایش یا مواد سرطان زا
رژلب سرب‌دار، کرم پودر با روغن دنبه، ریمل چسب و دوده ای؛ این‌ها چیزهایی نیست که مورد علاقه خریداران باشد. ساخت لوازم آرایش با پوست مرغ، خبری بود که چند سال پیش در رسانه‌ها منتشر شد. تولید لوازم آرایش تقلبی در کارگاه‌های غیرمجاز، همان چیزی است که محصولش می‌تواند اثرات جبران ناپذیر ایجاد کند و حتی برای همیشه سلامتی فرد را در مخاطره قرار دهد.

جالب است بدانید تولید‌ کنند‌گان محصولات آرایشی و بهد‌اشتی برای اینکه محصول تولید‌ی آن‌ها ارزان تمام شود‌، از ماد‌ه ای به نام «پارابن» استفاد‌ه می‌کنند‌ که ماند‌گاری محصول را افزایش می‌د‌هد‌. تفاوت یک کرم صورت گران قیمت و ارزان قیمت‌، د‌ر وجود‌ همین ماد‌ه سرطان‌زاست. بررسی های انجام شده نشان داده است بیش از ۸۰۰ ماده شیمیایی در لوازم آرایش و عطرهای صنعتی وجود دارد و استفاده مدام از این مواد باعث می شود به مرور ترکیب‌های مضرشان جذب بدن شود و این امر می‌تواند در درازمدت عارضه‌های متعددی ایجاد کند. مهم‌ترین عارضه، استفاده طولانی مدت از این ترکیب های سمی ابتلا به برخی از انواع سرطان است. علاوه بر سرطان، احتمال ابتلا به پیری زودرس پوست و آکنه و حتی برخی از بیماری‌های عفونتی مانند ایدز و هپاتیت وجود دارد.

از میان ترکیب‌های مضر موجود در لوازم آرایش، پارابن‌ها یکی از رایج ترین ها هستند که در ۲۳ درصد محصولات استفاده می‌شوند. بعد از این ترکیب‌ها، سیکلوپنتاسیلوکسان در ۱۵ درصد و در نهایت تریکلوسان در ۳/۱درصد محصولات موجود است.

به گفته مصطفی اسماعیلی، رییس اداره آرایشی و بهداشتی سازمان غذا و دارو، مصرف لوازم آرایشی و بهداشتی باید بر اساس دستورالعمل‌های مربوط به هر محصول استفاده شود؛ چرا که این لوازم در بازار در انواع مختلف وجود دارد و متاسفانه بیشتر شهروندان در خرید لوازم آرایشی به دنبال قیمت مناسب هستند نه کیفیت آن. که این یکی از اشتباهات در خرید لوازم آرایشی است.

او می‌گوید:« لوازم آرایشی و بهداشتی قاچاق و تقلبی و بدون مجوزهای بهداشتی که در بازار وجود دارد، بیشتر با قیمت‌های بسیار به پایین به فروش می‌رسد که حساسیت پوستی، ریزش موی شدید، صدمات کبدی، آکنه و جوش سرسیاه و ایجاد لکه‌های پوستی از مهم‌ترین عوارض استفاده از این لوازم آرایشی هستند».

با وجود تمام هشدارها که همواره از طریق رسانه‌ها اعلام می‌شود، باز هم عده‌ای تنها قیمت پایین را ملاک نو کردن کیف لوازم آرایشی شان در آستانه عید قرار می‌دهند. در این میان عرضه کنندگان لوازم آرایش تقلبی و زیان‌بار هم همیشه کسب و کارشان را با خشنودی ادامه می‌دهند، به خصوص وقتی قیمت لوازم آرایش اصل و مرغوب به دلیل افزایش قیمت ارز، به صورت تصاعدی بالا می‌رود.