۸ نکته جالب در مورد دریای خزر که شاید تاکنون نمی‌دانستید

کرانه دریای خزر در ایران

دریای خزر یک جزیره ایرانی موسوم به آشوراده دارد. جزیره آشوراده با وسعتی حدود یک‎هزار و ۲۰۰ هکتار از شرق به تنگه‎ای باریک موسوم به تنگه «چپق اوغلی» و از غرب به کانال طبیعی «خزینی» و ادامه شبه جزیره «میانکاله» و از جنوب به خلیج گرگان منتهی می‎شود که طرفداران محیط زیست معتقدند می‌تواند به یکی از قطب‌های گردشگری ایران تبدیل شود.

آشوراده در سه کیلومتری بندر ترکمن قرار دارد. این جزیره تا پیش از سال ۷۲ خورشیدی قابل سکونت بود اما زمانیکه در سال ۱۳۷۲ سطح آب دریا بالا آمد، مردم با سیلی مواجه شدند که آنها را مجبور به مهاجرت کرد و جزیره بدون سکنه تنها ماند.

دریای خزر در گذشته بخشی از اقیانوسی به نام «تتیس» بود. تتیس اقیانوسی در دوران باستان بوده که بین دو قاره به‌نام‌های گوندوانا و لوراسیا قرار داشته. اما با گذشت زمان، بخشی از ابرقاره گوندوانا از آن جدا شد و بعدها صفحه هند-استرالیا را تشکیل داد. این بخش که دایما در حرکت بوده در نهایت به اوراسیا نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود تا آنکه برخورد آن با اوراسیا به پایان تتیس می‌انجامد و پدید آمدن رشته کوه هیمالیا را رقم می‌زند.
در حال حاضر، هند، پاکستان، اندونزی و اقیانوس هند جای تتیس را گرفته‌اند.

دریای خزر که از جنوب به ایران، از شمال به روسیه، از غرب به روسیه و جمهوری آذربایجان و از شرق به جمهوری‌های ترکمنستان و قزاقستان محدود می‌شود، با عناوین مختلفی در سراسر جهان یاد می‌شود؛ از جمله می‌توان به «دریای کاسپین»، «بزرگ‌ترین دریاچه جهان»، «کوچک‌ترین دریای خودکفای کره زمین» یا «بزرگ‌ترین پهنه آبی محصور در خشکی» اشاره کرد.

دریای خزر حدود ۱۰۳۰ تا ۱۲۰۰ کیلومتر طول، بین ۱۹۶ تا ۴۳۵ کیلومتر عرض دارد، عمق آن به‌طور میانگین کمتر از ۵ متر است و سطح آن در حدود ۲۸ متر پائین‌تر از سطح دریاهای آزاد است. باید بدانید که قسمت شمالی این دریا به‌قدری کم‌عمق است که فقط نیم درصد آب دریا در یک‌چهارم شمالی آن قرار دارد.

دریای خزر مملو از ذخایر نفت و گاز است که در زیر بستر دریا واقع شده است. پژوهش‌ها نشان می‌دهد حجم ذخایر تخمین زده شده نفتی در دریای خزر حدوداً برابر با ۵۰ میلیارد بشکه و ذخایر گاز طبیعی تأیید شده هم برابر با ۲۵۷ هزار میلیارد فوت مکعب بوده‌است؛ که این ارقام ۴٪ از ذخایر گاز و نفت دنیا را تشکیل می‌دهد.  البته انواع ماهیان خاویاری هم از دیگر منابع مهم دریای خزر بشمار می‌رود. دریای مازندران محیطی مناسب برای زندگی و رشد مرغوب‌ترین ماهی‌های خاویاری جهان بشمار می‌رود به‌طوریکه ۹۰ درصد صید ماهیان خاویاری مختص به این دریاست.

شاید برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که چرا سواحل دریای خزر در ایران تا این اندازه آلوده و کثیف است؟ علاوه بر رعایت نکردن خود مردم که ساحل را با سطل زباله اشتباه می‌گیرند، باید بدانید که جهت جریان آب این دریاچه از سمت شمال غربی به جنوب شرقی است. همین جهت جریان و عمق زیاد آب در سواحل ایران منجر به تجمع انواع آلودگی‌های این دریاچه در سواحل ایران به میزانی بیشتر از کرانه‌های دیگر کشورها می‌شود.

آلودگی معضلی جدی و خطرناک برای دریا خزر بشمار می‌رود به‌طوری‌که با ورود سالیانه ۱۲۲ هزار و ۳۵۰ تن آلودگی از کشورهای حاشیه این دریا به ویژه آلودگی ناشی از عملیات اکتشاف و استخراج نفت، محیط دریای کاسپین را آلوده کرده و گونه‌های زیستی این دریا را در معرض خطر جدی قرار داده‌است.

بسیاری معتقدند نوشتن نام خزر برای دریای شمال ایران، توهین به ایرانی هاست! برای اینکه خزرها، قومی بوده اند که در دوران های مختلف به ایران می تاختند. خزرها به همراه دیگر اقوام بیابان‌گرد شمال قفقاز، در زمان ساسانیان، بارها و بارها به سرزمین ایران می‌تاختند و پس از حضور کوتاه مدت خود معمولاً به دست سپاه ساسانی از مرزهای ایران بیرون رانده می‌شدند. این قوم هم‍‌واره با بیزانس بر ضد ایران هم‌پیمان بود. بنای استحکامات بزرگی چون شهر دربند در شمال قفقاز در عهد ساسانیان، که برای جلوگیری از حملات خزران صورت گرفت، هنوز پا برجاست.

کاسپین نامی است که اروپائی‌ها و دیگر مردمان جهان برای دریای شمال ایران به‌کار می‌برند. فارسی زبانان نیز از جمله تاجیکان آن را «کاسپین» می‌نامند. کاسپین خود از نام قوم آریایی کاسپی (یا کاسّی) گرفته شده‌است که ابتدا در کرانه‌های غربی تا جنوب غربی آن ساکن بوده‌اند و به تدریج تا کرانه‌های جنوبی آمدند.