وحشتناک ترین زندان های جهان در کدام کشورها قرار دارند؟

در گذشته، زندان‌هایی بودند که به عنوان شکنجه‌گاه‌هایی غیر قابل فرار شناخته می‌شدند. با ما همراه باشید تا نگاهی به این ساختمان‌های بی‌رحم و خشن که امروزه برای بازدید عموم باز است، بیاندازیم.

در موزه زندان تگزاس در «هانتس ویل»، (Huntsville) صندلی چوبی‌ای برای نمایش شکنجه‌ای غیر قابل تصور، زیر چراغ قرار دارد. به جای تزیینات چوبی و مروارید، این صندلی خاص با چرم خالص روکشی شده و از چرم برای بستن مچ دستان و پاهای زندانیان در هنگام شوک الکتریکی به صندلی استفاده می‌شد. بعد از چندین دهه و منسوخ شدن این صندلی‌های برقی که به «اولد سپارکی»، (Old Sparky) معروف بودند، مردم می‌توانند از این وسیله‌ی ناخوشایند دیدن کنند.

زندان‌ها همانند دیگر آثار تاریخی نشان دهنده‌ی تاریخ، جرم و جزا، قوانین حاکم بر کشورها و همین‌طور وضع حقوق بشر در دوران‌های مختلف هستند. هر ساله تعداد زیادی انسان وارد این محیط‌های تاریک و مایوس‌کننده می‌شوند تا به اشتباهات خود پی ببرند.

 زندان «جزیره‌ی روبین»، (Robben Island)؛ آفریقای جنوبی

این زندان در ساحل کیپ تاون واقع شده و امروزه به عنوان میراث فرهنگی یونسکو محافظت می‌شود. از این زندان در زمان تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی به عنوان بیمارستان وابسته به ارتش استفاده می‌شد.

این وضع نامناسب جزیره‌ی روبین بالاخره در سال ۱۹۹۰ میلادی، زمانی که رژیم سرکوبگر آفریقای جنوبی نابود شد و زندانیان سیاسی آزاد شدند، پایان یافت.

شخص ضد تبعیض نژادی، نلسون ماندلا، که حدود ۱۸ سال از عمر خود را در این جزیره زندگی کرده بود، به عنوان اولین رئیس جمهور سیاه‌پوست این جزیره در انتخاباتی دموکراتیک در سال ۱۹۹۴ میلادی انتخاب شد.

زندان «الد ملبورن گل» (Old Melbourne Goal)؛ استرالیا

بین سال‌های ۱۸۲۴ و ۱۹۲۹ میلادی زندان الد ملبورن گل استرالیا محل مجازات معروفترین جانیان استرالیا مانند «ند کلی»، (Ned Kelly)  و قاتل زنجیره‌ای به نام «فردریک بیلی دیمینگ»، (Fredrick Bailey Deeming) بود. در دوران استفاده از این زندان، ۱۳۳ زندانی در آنجا به دار آویخته شدند و جسد آن‌ها در محل نامشخصی در حیاط زندان دفن شد. یکی از نکته‌های عجیب در مورد  این زندان، کلکسیون ماسک‌های مرگ این زندان است. بعد از این که زندانی به دار آویخته می‌شد، سر او را می‌تراشیدند و  صورتش را با  نوعی پلاستیک قالبی پوشش می‌دانند و ماسک صورت او را تهیه می‌کردند.

تاریخ‌شناسان بر این باور هستند که حکومت این ماسک‌ها را به عنوان نمادی از قدرت خود و برای نشان دادن مبارزه علیه جرم جمع‌آوری می‌کرده است. از این ماسک‌ها در مطالعات علمی هم استفاده شده که نتایج آن حاکی از این است که شکل جمجمه‌ی افراد با شخصیت آن‌ها متناسب است.

زندان «آلکاتراز» (Alcatraz)؛ آمریکا

یکی از معروف‌ترین زندان‌های ایالت متحده‌ی آمریکا که در آن از صخره‌ها به عنوان دژ نگهبان زندان استفاده شده، زندان آلکاتراز در سال‌های ۱۸۵۰ میلادی  و به بعد است. این زندان محل مجازات مجرمین مشهوری مانند «اسکارفیس»، (Scarface)  و  «مشین گان کلی»، (Machine Gun Kelly)  بود. این زندان بین آب خلیج سانفرانسیکو قرار داشت که فرار از زندان را غیرممکن می‌کرد. در سال ۱۹۶۲ میلادی  «جان انگلین»، (John Angelin) ، «کلارنس انگلین»، (Clarence Angelin)  و «فرانک موریس»، (Frank Morris)  بعد از قرار دادن صابون‌هایی زیر رخت‌خوابشان که شبیه انسان خفته در زیر لحاف بود، موفق به فرار از زندان شدند. آن‌ها با قایقی که از کت‌های ضد آب خود ساخته بودند از خلیج عبور کردند. تا به امروز از سرنوشت آن‌ها خبری نیست.

قلعه‌ی «المینا»(Elmina)؛ «چانا» (Chana)

این میراث فرهنگی در سال ۱۴۸۲ میلادی در پرتغال در خلیج گینه ساخته شد. تاریخ‌شناسان بر این باور هستند که اروپایی‌ها برای اولین بار در این محل با بومیان آفریقا برخورد کرده‌اند و از این به بعد صنعت برده‌داری در این منطقه شکل گرفته است. هزاران آفریقایی در این محل دستگیر شده و به قلعه‌ی بدون بازگشت المینا برده می‌شدند. از آنجا به کشتی‌های حمل برده‌ها برده شده و در نقاط مختلف جهان به عنوان برده فروخته می‌شدند.

زندان «تول اسلنگ» (Toul Sleng)؛ کامبوج

زمانی که «خمر روج»، (Khmer Rouge)  نسل‌کش در سال ۱۹۷۵ میلادی قدرت را در دست گرفت، این دبیرستان قدیمی را به زندان ۲۱ که محل شکنجه و قتل هزاران نفر بود تبدیل کرد.

با فاصله‌ی ۳۰ دقیقه‌ای از جنوب زندان، بدن‌های زخمی و شکنجه شده‌ی مردان، زنان و کودکان در قبر دسته‌جمعی پیدا شده است. بعد از سقوط این رژیم در سال ۱۹۷۹ میلادی، این زندان به موزه‌ای تبدیل شد تا یادآور نسل‌کشی و خشونت در زمان خمر روج که سبب کشتار ۱/۷ میلیون نفر شده بود، باشد.

زندان جزیره‌ی شیطان؛ فرانسه

این زندان در  فرانسه و در ساحل اطلس در سال ۱۸۵۰ میلادی به دستور ناپلئون سوم ساخته شد. در حدود نزدیک به یک قرن این جزیره که شامل سه جزیره‌ی کوچک‌تر و جزیره‌ی اصلی و تعدادی خانه بود، محل زندگی مجرمان تبعید شده بود. زندانی‌ها در این جزیره مجبور به کار برای ساعت‌های طولانی بودند و راه‌ها و سلول‌های خود را می‌ساختند. کوسه‌هایی که در آب‌های اطراف بودند، منطقه‌ی خشن و بیماری‌های زیادی که زندانی‌ها را تهدید می‌کرد، خیال فرار را از آن‌ها ربوده بود.

زندان «چاتیو دیف» (Chateau Dif)؛ فرانسه

این زندان در قرن ۱۶ میلادی توسط رمان الکسندر دومان با نام  «کنت منت کریستو»، (The Count of Monte Cristo)  در سال ۱۸۴۴ میلادی مشهور شد. محل بسیار دور و پرت زندان چاتیو در خلیج مارسیل، آن را به محلی مناسب برای زندانیان دینی و سیاسی تبدیل کرده بود. دیوارهای سنگی زندان آن را به محلی غیر قابل فرار تبدیل کرده بود و به علت شرایط نامناسب این زندان تا اواخر قرن ۱۹ میلادی برای مدت سه قرن تعطیل و متروک بود. در سال‌های اخیر به عنوان گردشگر می‌توان از این زندان بازدید کرد.