اتمسفر ماه ؛ سکونت در قمر زمین و انجام ماموریت‌های فضایی راحت‌تر خواهند شد!
تحقیقات در مورد اتمسفر ماه اطلاعات جالب‌توجهی را آشکار کرده‌اند؛ انتظار می‌رود که یافته‌های جدید تاثیر مهمی بر برنامه‌های آینده ناسا برای کاوش ماه بگذارند.
این پژوهش‌ها نشان می‌دهند که در حدود ۳ تا ۴ میلیارد سال پیش در اطراف قمر زمین یک لایه محافظ شامل گازهای مختلف وجود داشته است؛ اتمسفر ماه در گذشته به واسطه فوران‌های آتش‌فشانی در این جرم آسمانی که با سرعت زیادی گازهای مختلف را بر روی سطح آن آزاد می‌کردند، ایجاد شده است.
در سطح ماه حوضچه‌های فراوانی پرشده از سنگ‌های آتش‌فشانی قرار دارد که با نام ماریا (maria) یا دشت‌های بازالت (basalt) شناخته می‌شدند و به واسطه رسیدن ماگماهای این قمر به بالای سطح آن و جاری شدن ماگماها به صورت جریان‌های گدازه‌ای، ایجاد شده‌اند.
فضانوردان ماموریت‌های آپولو در سفرهای خود به ماه نمونه‌هایی را از این مناطق به زمین آوردند و بررسی این نمونه‌ها نشان داد که جریان‌های گدازه‌ای موجود حاوی مونواکسید کربن، گوگرد، مقادیری از گازهای دیگر و حتی مواد لازم برای شکل‌گیری مولکول‌های آب هستند.
در حال حاضر به دلیل جاذبه ضعیف و جرم کم، در جو ماه هیچ گازی وجود ندارد و در صورت آزاد شدن گاز در سطح ماه، کوچک‌ترین بادهای خورشیدی آن‌ها را با خود به فضای بی‌انتها می‌برند. با این حال در جریان مطالعات جدید انجام‌شده، آنالیز نمونه‌های سطح قمر زمین به دانشمندان در محاسبه میزان گازهای آزادشده در جو ماه کمک کرد و بررسی‌ها نشان داد که اتمسفر ماه در حدود ۳.۵ میلیارد سال پیش با شدت گرفتن فعالیت‌های آتش‌فشانی، در غلیظ‌ترین حالت خود بوده است.
اتمسفر ماه پس از شکل‌گیری، تقریبا به مدت ۷۰ میلیون سال سطح این جرم آسمانی را پوشش داده بود؛ در طول این مدت و قبل از محو شدن این لایه محافظ، ماه حدودا سه برابر از فاصله کنونی تا زمین به ما نزدیک‌تر بود و در آسمان با ابعاد بسیار بزرگ‌تری قابل رویت بود.
یکی از دانشمندان ارشد موسسه تحقیقات فضایی دانشگاهی (USRA) به نام دیوید کرینگ (David Kring) در مصاحبه‌ای با وب سایت Phys.org اظهار کرده است که تحقیق در مورد اتمسفر ماه تصورات پیشین ستاره شناسان در مورد قمر زمین که در گذشته به عنوان جرمی بدون جو در نظر گرفته می‌شد را به صورت کلی تغییر می‌دهد؛ اطلاعات جدید منتشرشده در تصمیم‌گیری‌های آینده فضانوردان برای انجام ماموریت های مرتبط با ماه به میزان قابل‌توجهی تاثیر گذار است.
به عنوان مثال نتایج بررسی‌ها از امکان گیر افتادن مقداری از گازهای اتمسفر ماه در بخش‌های مختلف این جرم آسمانی خبر می‌دهند؛ در این صورت فضانوردان و ساکنین آینده قمر زمین می‌توانند از منابع موجود در بخش‌ها مختلف که به احتمال قوی شامل یخ هم می‌شوند، برای تضمین بقای خود استفاده کنند و از گازهای گیر افتاده در سطح ماه برای تامین سوخت و هوای لازم برای انجام ماموریت‌های مختلف و کاوش سیارات دیگر بهره ببرند.
امکان این وجود دارد که یافته‌های تحقیق جدید، با توجه به هزینه‌های سنگین انتقال سوخت و مواد موردنیاز مختلف به سطح ماه، زمان ارسال دانشمندان به ماه را به میزان قابل‌توجهی به جلو بیاندازد.
