با زره ضدگلوله پلاستیکی ساخت پلیس دیترویت آشنا شوید!
در این نوشتار قصد داریم شما را با یک زره ضدگلوله آشنا کنیم که مسلما حاصل ایده‌های آینده نگرانه و علمی تخیلی متعلق به دهه ۱۹۵۰ میلادی است. با ما همراه باشید.
شاتگان وینچستر ۱۸۹۷ دارای لوله‌ای به درازای تقریبا ۵۱ سانتی‌متر است که در افزایش قدرت گلوله تاثیر بسزایی دارد.
در این تصویر قدیمی که در ماه آوریل ۱۹۵۸ گرفته شده است، یک افسر پلیس دیترویت دیده می‌شود که قصد دارد با یک تفنگ شاتگان مدل وینچستر ۱۸۹۷ رایت گان (Winchester 1897 Riot Gun) به فردی با زره ضدگلوله و عجیب غریبی شلیک کند. با توجه به فرو رفتگی و بلند شدن رنگ روی زره، می‌توان حدس زد که زره آزمایشی پیش‌تر نیز تحت آزمایش میدانی قرار گرفته بوده است.
این زره به نظر بدن فرد را در خود جای می‌دهد. زانو و ران‌ها نیز سپر محافظتی خود را دارند. با نگاه به آن متوجه می‌شویم که زره دست‌کم از جلو حفاظت کاملی برای فرد پدید می‌آورد. گرچه محدودیت‌هایی نیز به همراه دارد؛برای مثال، دست‌ها درون زره اصلی که از بدن محافظت می‌کند قرار می‌گیرند و امکان حرکت آزادانه آن‌ها وجود ندارد.
هاروی اس. فریمن (Harvey S. Freeman) مخترعی آمریکایی است که به عنوان طراح این محافظ ضدگلوله برای بدن شناخته می‌شود و احتمالا این زره ضدگلوله نیز توسط وی مورد آزمایش قرار گرفته باشد. متاسفانه اطلاعات بیشتری درباره فریمن و طرح وی در اینترنت موجود نیست تا با استناد به آن بتوان طراحی این زره را به او نسبت داد.
گرچه در مجله علمی-مهندسی قدیمی Mechanix Illustrated که بین سال‌های ۱۹۲۸ تا ۲۰۰۱ انتشار می‌یافت، به این زره اشاره شده بود و به نظر فریمن سازنده آن است. نسخه چاپ شده از این مجله که در سپتامبر ۱۹۵۸ انتشار یافت، مدعی است که فریمن زره ساخته شده بدست خود را بر تن کرد و در مقابل گلوله واقعی قرار گرفت. مجله همچنین از فریمن نقل می‌کند که او هنگام برخورد گلوله به زره تقریبا هیچ چیزی را حس نکرده است.
براساس نوشتار درج شده در این مجله، این زره بیش از ۲۷ کیلوگرم وزن داشته و از جنس پلاستیک ساخته شده بود! همان‌طور که در تصویر مشخص است، بخش محافظ سر دارای پنجره‌های شیشه‌ای کوچک (و احتمالا ضدگلوله) در جلو و اطراف است تا کاربر بتواند با چرخاندن سر، ضمن آن‌که تحت محافظت زره قرار دارد، به محیط پیرامون خود نیز دید داشته باشد.
همچنین دو چراغ قوه در دو طرف سر وجود دارد که برای دید در مکان‌ها کم نور و تاریک هستند. مجله Mechanix Illustrated مدعی است که فریمن به منظور افزایش مقاومت زره، آن را از ترکیب پلاستیک و فایبرگلاس ساخته و آن را آرمادیلو نام‌‌گذاری کرده است.
در شماره دیگری از Mechanix Illustrated که دو سال عقب‌تر در ۱۹۵۶ به چاپ رسید، عنوان شده که پلیس دیترویت زره ضدگلوله جدیدی را آزمایش می‌کند که اندکی متفاوت از زره‌های عادی آن زمان بوده است. باتوجه به تصاویر موجود از آن، زره جدیدی ساختاری دایره‌ای داشته است. ساختار بدنه، چراغ قوه سری و چگونگی پنجره‌های دید چشمی آن مشابه زره ساخته شده در سال ۱۹۵۸ است و ممکن است این زره طرح اولیه ارائه شده از سوی فریمن باشد؛ گرچه به مخترع آن اشاره‌ای نشده است.
