گشت و گذار در عالم خوشنویسی را دوست دارم
جلیل رسولی هنرمند پیشکسوت خوشنویسی و نقاشیخط این روزها منتظر فراهم شدن فرصتی است تا ۹۰ کار جدید و دیده نشده اش را به نمایش بگذارد.
جلیل رسولی از استادان و پیشکسوتان عرصه خوشنویسی و نقاشیخط درباره جدیدترین فعالیت هنری و نمایشگاهی خود به خبرنگار مهر گفت: نمایشگاه‌های من برای فروش نیست و تقریبا از بعد از انقلاب نمایشگاهی برای فروش نداشته ام به همین دلیل همیشه باید موقعیت مناسب و فضایی که در شان کارهایم باشد پیدا کنم تا آثارم را به نمایش بگذارم.
وی با بیان اینکه حدود ۹۰ اثر جدید در این سال‌ها خلق کرده که تا به حال جایی دیده نشده است درباره تکنیک این آثار بیان کرد: کارهای جدیدم را که در شیوه‌های متنوع کلاسیک و مدرن خلق شده اند با مرکب و قلم نوشته ام و البته بین آنها نقاشیخط هم دیده می شود.
این خوشنویس درباره مطلوب ترین مکان برای نمایش آثارش اظهار کرد: قبل از انقلاب چند نمایشگاه در گالری سیحون و یکی دو گالری دیگر داشتم ولی بعد از انقلاب عموما یا در فرهنگسرای نیاوران و یا در موزه کارهایم را به نمایش گذاشته ام، شیوه کار هم به این شکل بوده که گالری ها با من تماس می گیرند و برای برپایی نمایشگاه‌هایم اعلام آمادگی می کنند.
رسولی با اشاره به اینکه قطع آثارش عموما بزرگ هستند و در هر فضایی نمی تواند آنها را به نمایش بگذارد، بیان کرد: من با جان و دلم این آثار را خلق می کنم و دوست دارم خوب دیده شوند.
این هنرمند که کتاب «نور علی نور» را به عنوان یک کتاب نفیس است روانه بازار نشر کرده است درباره چاپ کتاب جدیدی از آثارش نیز گفت: این روزها آنقدر کار چاپ و فروش کتاب سخت شده است که دیگر جرات نمی کنم حتی چاپ یک کتاب جدید را از ذهنم بگذرانم. البته کتاب های مرا تا پیش از این خوب خریده اند و کتاب «جان جانان» دو بار تجدید چاپ شد ولی من پنج کتاب خود را با سرمایه شخصی چاپ کردم و چه شب ها تا صبح در چاپخانه بوده ام تا تحت نظارت خودم کتاب چاپ شود.
وی ادامه داد: کتاب هایی که توسط خوشنویسان کتابت می شود مثل دیوان حافظ و سعدی یکبار نوشته می شود و چندین نوبت چاپ می شود و قیمت تمام شده پایین تری دارند و فروش هم می روند اما کتاب های هنری که باید در پنج رنگ و با کاغذ گلاسه چاپ شوند عموما قیمت بالایی دارند و قدرت خرید مردم هم این روزها پایین آمده است.
این هنرمند عرصه نقاشیخط درباره این موضوع که چرا آثارش را عموما برای فروش نمی گذارد، بیان کرد: من برای دلم کار می کنم و هیچ وقت کاری را به نیت فروش انجام نمی دهم بلکه به نیت اینکه یک اثر هنری خالص خلق کنم آن را می نویسم. من این گشت و گذار در عالم خوشنویسی و کشف راز و رمزها را دوست دارم و در همین مسیر کارهای جدیدم هم فضای خاص و متفاوتی دارد.
رسولی درباره نسل جدید خوشنویس ها که گرایش عمده شان به سمت نقاشیخط است و همچنین معضل کپی در آثار نیز اظهار کرد: خیلی از جوان ها نزد من می آیند تا خط آنها را ببینم و من متوجه می شوم در خوشنویسی ضعف های زیادی دارند اما وارد نقاشیخط شده اند. توصیه‌ام به آنها این است که خطشان را در وهله اول قوی کنند. نقاشی که طراحی نداند نمی تواند با قدرت وارد کار مدرن شود و هنرمند نقاشیخط هم بدون دانستن خط همین اتفاق برایش می افتد.
وی با اشاره به اینکه شناخت رنگ دنیای بزرگی است و نیاز به تجربه اندوزی دارد تا هنرمند بتواند وارد عرصه نقاشیخط شود در پایان عنوان کرد: مشکل آثار نقاشیخط این روزها این است که اکثرا فاقد ارزش هنری هستند. من ۴۰ سال پیش وقتی رنگ را به کارهایم وارد کردم وقتی بود که شاگرد استاد حسن میرخانی بودم و مدرک خوشنویسی داشتم ولی الان با کامپیوتر و پرینت گرفتن، جوان ها خیلی از مشکلات تکنیکی خود را به ظاهر حل می کنند و حتی برخی از آنها از من که ۵۵ سال است در این هنر مشغول هستم ادعای بیشتری دارند.
