سندرم گودپاسچر
سندرم گودپاسچر (Goodpasture Syndrome) نوعی بیماری خودایمنی است که ریه‌ها و کلیه‌ها را مورد حمله قرار می‌دهد. در این حالت دستگاه ایمنی به تولید آنتی‌بادی علیه کلاژن ریه‌ها و کلیه‌ها می‌پردازد.
سندرم گودپاسچر
نشانگان گودپاسچر در ابتدا علائم مبهمی مانند خستگی دارد، اما به‌سرعت می‌تواند ریه‌ها و کلیه‌ها را درگیر کند. به همین دلیل است که از این بیماری عمدتاً به‌عنوان یک بیماری تقریباً کشنده یاد می‌شود.
علل
از مهم‌ترین علل ایجاد این بیماری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص، مانند حلال‌های هیدروکربنی
قرار گرفتن در معرض غبار فلزات
استفاده از موادی مثل کوکائین
استعمال دخانیات
عفونت‌های ویروسی
سندرم گودپاسچر بیشتر در آقایان جوان دیده می‌شود، در اغلب موارد در میان سفیدپوستان رخ می‌دهد و عمدۀ افراد درگیر را افراد بین ۲۰ و ۳۰ سال و بالای ۶۰ سال تشکیل می‌دهند.
علائم
نشانه‌های اولیۀ سندرم گودپاسچر شامل موارد زیر است:
خستگی
تهوع و استفراغ
اشکال در تنفس
پوست رنگ‌پریده
از آنجا که سندرم گودپاسچر می‌تواند به‌سرعت ریه‌ها را درگیر کند، علائمی مانند تنگی نفس می‌توانند به‌سرعت به سرفۀ مداوم تبدیل شده و حتی گاهی اوقات با خون نیز همراه شوند.پس از آن‌که سندرم گودپاسچر کلیه‌ها را درگیر کرد، علائم زیر ظهور می‌کنند:
وجود خون در ادرار
ادرار کف‌آلود
تورم در پاها
فشار خون بالا
سوزش ادرار یا مشکل در دفع ادرار
درد پشت در ناحیۀ زیر دنده‌ها
ورم دست و پا
تشخیص
تشخیص این بیماری، عمدتاً با کمک روش‌های زیر صورت می‌گیرد:
آزمایش ادرار: سطوح بالای پروتئین و گلبولهای قرمز خون در ادرار می‌توانند نشان از آسیب کلیوی باشند.
آزمایش خون: با بررسی نمونۀ خون می‌توان حضور آنتی‌بادی‌های حمل‌کننده به ریه‌ها و کلیه‌ها را تشخیص داد.
رادیوگرافی قفسۀ سینه: با کمک این روش، می‌توان آسیب ریه را تشخیص داد.
بیوپسی: ممکن است بررسی یک نمونۀ کوچک از کلیه یا بافت ریه برای تشخیص حضور آنتی‌بادی‌های سندرم گودپاسچر مورد نیاز باشد. هم‌چنین آنالیز بافت کلیه می‌تواند در تشخیص هر گونه آسیب کلیوی موثر باشد.
درمان
به دلایل زیر، سندرم گودپاسچر به درمان فوری و تهاجمی نیاز دارد:
مبارزه با آنتی‌بادی‌های مضر
کنترل تجمع مایع
کنترل فشار خون بالا
پیشگیری از آسیب جدی ریوی و کلیوی
در درمان این بیماری از داروهای خوراکی سرکوب‌کنندۀ سیستم ایمنی (Immunosuppressive) مانند سیکلوفسفامید و کورتیکواستروئیدها استفاده می‌شود. هم‌چنین استفاده از روش پلاسمافرز (Plasmapheresiss) نیز می‌تواند با حذف آنتی‌بادی‌های مضر، به روند درمان بیماری کمک کند.
