کدام سرطان‌ها نیاز به درمان ندارند؟
شاید این سوال برای بسیاری از شما پیش آمده باشد که اگر یک بیمار سرطانی،درمان های لازم پزشکی را دریافت نکند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ دکتر دیوید چان (David Chan) از اساتید دانشگاه استنفورد در رابطه با این موضوع توضیحاتی را ارائه کرده است که می تواند پاسخ مناسبی برای سوال فوق محسوب شود.برخی نمونه های سرطان نیازی به درمان نداشته و تاثیرات جانبی انجام روش های درمانی از خود بیماری آسیب رسان تر بوده و در برخی موارد نیز بدن بیمار قادر به شکست دادن بیماری بوده و نیازی به ارائه روش های درمانی وجود ندارد. البته باید در نظر داشت که تشخیص این موضوع فقط و فقط در حیطه پزشک متخصص و در بیشتر موارد، شورای پزشکان قرار دارد و بیماران به هیچ عنوان نباید در این رابطه دخالت کنند.
در ابتدا باید در نظر داشت که تمامی موارد سرطان به درمان نیازی ندارند. برخی از موارد سرطان دارای پیشینه ای طبیعی در طول تاریخ بوده و در برخی موارد برای افراد مسن، ارائه روش درمانی ضرورتی نداشته و تنها شرایط بیمار باید با دقت تحت نظر قرار گیرد. برای نمونه بسیاری از مردان کهنسال دارای نوع خفیف سرطان پروستات با حجم اندک Gleason 6 یا کمتر هستند و در این موارد نظارت فعال PSA و نمونه برداری های دوره ای برای بررسی شرایط و ایجاد ثبات ضروری بوده و نیازی به انجام روش های درمانی مانند جراحی یا تابش که دارای عوارض جانبی است، نبوده و نباید بیماران را با این مساله درگیر کرد.
تاکنون مطالعات زیادی درباره این موضوع انجام شده و پژوهشگران در این تحقیقات به بررسی این مساله پرداخته اند که آیا سرطان های خفیف و متوسط نیز نیاز به درمان هایی مانند جراحی و اشعه درمانی و … دارند یا تنها باید ان ها را تحت کنترل نگهداشته و شرایط بیمار را بررسی کرد.
از جمله این گروه از بیماران سرطانی می توان به بیمارانی اشاره کرد که دارای سرطان غدد لنفاوی خفیف بوده از نوع non-Hodgkins هستند یا بیماران مبتلا به لوسمی یا سرطان خون مزمن (chronic lymphocytic leukemia) که معمولا نیازی به انجام درمان های رایج با تبعات و آثار جانبی فراوان وجود نداشته و تنها باید شرایط بیمار تحت کنترل قرار گرفته و به طور دوره ای توسط پزشک معاینه شود.
علاوه بر موارد فوق، نمونه هایی از سرطان پوست ملانوم متاستاتیک و سرطان کلیه وجود دارد که به ندرت مستند شده اند. در این موارد عموما بیماری بدون نیاز به درمان استاندارد یا جایگزین بهبود یافته و فرد مداوا می شود.
متاسفانه این موضوع سبب شده تا برخی پزشکان سودجو با ارائه پیشنهاد انجام درمان های جایگزین به بیمار و خانواده اش، هزینه های زیادی برای آن ها ایجاد کرده و این موضوع در شرایطی رخ می دهد که شرکت های خدمات درمانی و بیمه برای این روش های درمانی جایگزین، هزینه ای پرداخت نمی کنند. در هر حال موضوع مهمی که باید به آن توجه داشت این است که برخی نمونه های سرطان نیازی به درمان نداشته و تاثیرات جانبی انجام روش های درمانی از خود بیماری آسیب رسان تر بوده و در برخی موارد نیز بدن بیمار قادر به شکست دادن بیماری بوده و نیازی به ارائه روش های درمانی وجود ندارد. در خاتمه تاکید می شود تشخیص این موضوع فقط و فقط در حیطه پزشک متخصص و در بیشتر موارد، شورای پزشکان قرار دارد و بیماران به هیچ عنوان نباید در این رابطه دخالت کنند.
