عملیات نجات نوجوانان تایلندی گرفتار شده در غارهای شمال کشور اولین قربانی خود را گرفت
روز جمعه با اعلام خبر مرگ یکی از نیروهای ویژه ارتش تایلند در هنگام تلاش برای رساندن کپسول اکسیژن به ۱۳ نفر گرفتار شده در غارهای نواحی شمالی تایلند، عملیات سخت و تاکنون بی نتیجه نجات این افراد تحت الشعاع قرار گرفت. به گفته مقامات تایلندی، این غواص بازنشسته ۳۸ ساله با نام ساماران کونان، به صورت داوطلبانه در عملیات رساندن کپسول های اکسیژن از دالان های سیل زده و پر از آب غارهای شمال این کشور و به دلیل تمام شدن مخزن اکسیژنش جانش را از دست داده است. این اولین قربانی و تلفات عملیات نجات ۱۲ نوجوان و ۱ مربی فوتبال گرفتار شده در این غارها از ۲ هفته پی است.
عملیات نجات این افراد به دلیل بارش های شدید باران و پر شدن دالان های باریک این غار بسیار سخت و پیچیده است و به نظر می رسد که راهی جز آموزش غواصی به این افراد و بیرون آوردن آن ها در اسرع وقت وجود نداشته باشد. در روزهای آینده انتظار می رود که باران های سنگینی باریدن گرفته و سطح اکسیژن در درون غار نیز به مرز هشدار دهنده ای رسیده است.به گفته مقامات، لوله هایی در دیواره راهروها و دالان های سیل زده نصب شده تا اکسیژن را به محل زمینگیر شدن ۱۳ فرد مذکور برساند. اما برای اولین بار نیز اعلام شده که نقشه پشتیبانی که بر اساس آن قرار بود در صورت موفق نشدن عملیات نجات، این ۱۳ نفر برای چند ماه در درون غار باقی بمانند، ظاهراً دیگر مد نظر نبوده و شاید برای افراد گرفتار در درون این غار، زنده ماندن در شرایطی اینچنینی به مدت چند ماه امکان پذیر نباشد.
فرمانده نیروهای ویژه، دریادار آرپاکورن یوکونگکاو در صبحت با رسانه ها چنین گفت:” این عملیات بسیار سخت است. فکر می کردیم که آن ها می توانند برای مدتی آنجا بمانند، اما شرایط تغییر کرده و ما زمان بسیار کمی در اختیار داریم”. این سخنان در شرایطی گفته می شود که پس از ۲ روز نسبتاً آفتابی و خارج کردن مقادیر قابل توجهی آب از درون تونل ها، تیم نجات اکنون شاهد ورود ابرهای باران زایی به آسمان منطقه بوده اند و در ساعات آینده بارش های بسیار شدیدی در این منطقه رخ خواهد داد که تمامی تلاش های ۲ روز اخیر گروه نجات را ناکام خواهد گذاشت.
۱۲ پسربچه بین سنین ۱۱ تا ۱۶ سال که همگی عضو تیم فوتبال وایلد بورز تایلند هستند، همراه با مربی ۲۵ ساله خود در روز ۲۳ ژوئن گذشته و پس از بسته شدن مسیر خروجشان توسط بارانی غیر منتظره و سیل آسا در درون غار تام لوانگ که یکی از طولانی ترین و پیچیده ترین مجموعه غارهای تایلند است گرفتار شده اند. این تیم قرار بود در یک پیک نیک دسته جمعی به مناسبت تولد یکی از اعضای تیم، وارد غار شده و پس از ۴ ساعت از آن خارج شوند اما اکنون بیش از ۲ هفته است که در درون غار به دام افتاده و در حالی که هیچ کدام شنا یا غواصی بلد نیستند و از در خروجی غار نیز فاصله زیادی دارند، عملیات نجات آن ها بیش از پیش با چالش مواجه شده است.
بیش از ۱٫۰۰۰ نیروی ویژه همراه با داوطلبانی از دستکم ۷ کشور خارجی عملیات پیدا کردن این ۱۳ نفر را آغاز کردند تا این که روز دوشنبه هفته گذشته، ۲ غواص بریتانیایی توانستند در یک اتفاق معجزه آسا این ۱۳ نفر را صحیح و سالم پیدا کنند و خبر پیدا شدن آن ها موجی از شادی را در میان تیم نجات و والدین این کودکان باعث شد. اما روزهای پس از آن همواره چرخ و فلکی از امید و اضطراب بوده و رهبران تیم نجات در حال سبک سنگین کردن نقشه هایی برای بیرون کشیدن این افراد از درون غار بوده اند, نقشه هایی که هر کدام خطرات خاص خود را دارد. تیم نجات اکنون در مبارزه ای علیه زمان قرار دارند تا قبل از پیچیده تر شدن اوضاع بتوانند آن ها را نجات دهند.
شرایط جوی نقشی تعیین کننده در انتخاب نحوه نجات دادن این افراد دارد. در شرایط کنونی، مقامات ۳ نقشه را پیش روی خود دارند: اول اینکه یک دوره بسیار کوتاه و فشرده غواصی به این کودکان یاد داده و آن ها را از غار به بیرون هدایت کنند؛ دوم این که سوراخ های موجود کنونی در سقف غار را بازتر کرده و از این راه افراد را از بالا بیرون بیاورند و سوم این که تا زمانی که باران های سیل آسا کاهش یافته و سطح آب موجود در غار پایین بیاید، به میزان کافی غذا، اکسيژن و دیگر مایحتاج ضروری را در اختیار کودکان قرار دهند. اما حتی رساندن اکسیژن و آب و غذا در شرایط کنونی نیز بسیار دشوار است و با بارش باران های بیشتر، بیش از پیش پیچیده و سخت خواهد شد. غواص ها مجبورند از پایگاه ایجاد شده در عمق نزدیک به ۲ کیلومتری غار تا محل گرفتار شدن این کودکان نزدیک به ۶ ساعت غواصی کنند که بسیار طولانی و خطرناک است.
عملیات بازگشت آن ها نیز با شنا کردن در طول کانال هایی که دارای جریانات بسیار تند و قوی آب است نزدیک به ۵ ساعت طول می کشد. از آن بدتر این که این دالان های تاریک پر از موانعی مانند استالاکتیت های تیز بوده و پیچ های تندی در آن ها وجود دارد که شرایط را برای بهترین غواصان نیز بغرنج می سازد. برخی از نقاط این مسیر چنان باریک است که غواصان باید تجهیزات خود را درآورند هر چند عرض برخی از این دالان ها نیز به منظور سهولت رفت و آمد تاکنون بیشتر شده است.
ایوان کارادزیچ، غواص داوطلب دانمارکی حاضر در عملیات نجات، در مصاحبه ای با مجله تایم گفته است:” توانایی دید در آب هنوز هم بسیار بد است. آموزش غواصی به این کودکان بسیار ساده است اما نگهداشتن آن ها زیر آب برای ساعت ها بسیار پیچیده خواهد بود”. غواصان حرفه ای که تجربه هزاران ساعت غواصی در غارهای اینچنینی را دارند نیز این مسیر را بسیار سخت و خطرناک توصیف کرده اند. اما بیرون آوردن کودکان به این روش هنوز هم بهترین راه حل می تواند باشد. کارادزیچ می گوید که کودکان روستاهای مجاور این غار داوطلب شده اند که تست های غواصی در رودخانه ها و دریاچه های نزدیک غار را انجام دهند؛ جایی که اعضای تیم نجات در حال آزمایش کردن و ارزیابی گزینه های خود هستند.
در شرایط سخت و پیچیده کنونی هر گزینه ای برای نجات روی میز خواهد بود. در محتمل ترین گزینه، چند نیروی ویژه می توانند هر یک از این کودکان را در مسیر هدایت کرده و آن ها را از مسیر طولانی تونل ها عبور دهند. البته هنوز برای اجرا کردن این گزینه و آموزش غواصی به کودکان مذکور زود است زیرا پس از ۹ روز گرسنگی و شرایط بد مکانی، این کودکان هنوز توان گذشته خود را بازنیافته و شرایط لازم برای غواصی کردن را نیز ندارند. اگر چه همه آن ها اکنون از لحاظ جسمانی مشکل خاصی ندارند اما دستکم ۳ نفر از آن ها هنوز بسیار ضعیف بوده و به این سرعت توانایی غواصی طولانی مدت در چنین شرایط سختی را ندارند.
هلی کوپترها نیز در حالی که باران اندکی در روز جمعه می بارید، روی محوطه بیرونی غار در حال گردش بودند تا شاید بتوانند یک ورودی دیگر برای غار پیدا کنند تا شاید بتوان از آن برای نجات افراد گرفتار در غار استفاده کرد. نیروهای ارتش و پلیس تایلند نیز در جنگل های اطراف در حال گشت زنی هستند تا شاید بتوانند سوراخی با ابعاد مناسب پیدا کنند که به درون غار در نزدیکی محل حضور ۱۳ فرد گرفتار باز شود زیرا با شرایط موجود امکان ماندن طولانی مدت این کودکان و مربی شان در درون غار وجود ندارد. کارادزیچ می گوید:” این شرایط تاکنون سابقه نداشته است. تا جایی که من می دانم تاکنون هیچ شرایط اینچنینی وجود نداشته است”.
