بررسی فنی هیوندای کنا در مقایسه با رقبا

در این مطلب نگاهی به ویژگی‌های ظاهری و توانایی‌های فنی هیوندای کنا، در مقایسه با تویوتا C-HR، نیسان جوک و جیپ رنگید، به عنوان پرفروش‌ترین خودروهای کلاس کراس‌اوور کوچک می‌پردازیم.

سرمایه‌گذاری سنگین هیوندای در پروژه‌ی کنا و توانایی‌های این خودرو، زنگ خطری برای دیگر خودروها در   کلاس کامپکت است. کمتر از یک هفته از رونمایی کنا می‌گذرد و این مدل، اولین تجربه‌ی هیوندای در ساخت یک کراس‌اوور کوچک، محسوب می‌شود. تولید این خودرو از چند ماه دیگر شروع خواهد شد و فرصت رانندگی با کنا، فعلا مقدرو نیست، اما می‌توان از اطلاعات فنی و تصاویر منتشر شده، آنرا با دیگررقبای مهم بازار جهانی؛ مقایسه کرد.

مسلما، زیبایی کنا، غیر قابل انکار است و از این نظر می‌توان نمره‌ی خوبی به طراحی آن داد. فرم چراغ‌ها و نمای روبرو، نه‌تنها خلاقانه و متمایز است، که جوان‌پسند و زیبا محسوب می‌شود. از سویی دیگر، تویوتا و نیسان هم با مدل‌های C-HR و جوک، نشان داده‌اند که حالت خاص بدنه با ظاهر غیر معمول، می‌تواند در جذب مخاطب موفق باشد. با این حال، هیوندای به جای ریسک بالا در طراحی، تیزهوشانه عمل کرده است تا زیبایی و خلاقیت را، در کنار هم داشته باشد. کنا، ظاهر عجیب نیسان جوک و پیچیدگی بدنه‌ی تویوتا C-HR را ندارد، اما مثل جیپ رنگید؛ میانه‌رو و ساده نیست.

بیش از هر چیز، کنا با چراغ‌های مثلثی و باریک خود شناخته می‌شود. نوار LED روشنایی روز، به زیبایی داخل کاسه‌ چراغ قرار گرفته است، اما مه‌شکن‌های نسبتا بزرگ آن، در گوشه‌های سپر هستند، تا حدی که چندان رو به جلو و سمت مقابل، به‌نظر نمی‌رسند. این موضوع می‌تواند آسیب‌پذیری کنا به هنگام تصادفات را افزایش دهد، چراکه معمولا گوشه‌های خودرو، بیشترین احتمال برخورد با موانع دارند.

جلوپنجره‌ی کنا، با تابعیت از زبان طراحی مدرن هیوندای، حالت لانه زنبوری دارد و شبیه مدل سوناتا است. این بخش، مهم‌ترین وجه تمایز کنا با تویوتا C-HR و نیسان جوک محسوب می‌شود. در حالیکه رقبای ژاپنی، این بخش را با فلز یک‌تکته، تا حد زیادی مخفی و مقاوم کرده‌اند، کنا با جلوپنجره‌ی بزرگ و توخالی، حالتی بسیار متمایز از تویوتا C-HR و نیسان جوک دارد. هرچند که طراحی این جزء از کنا، برتری خاضی نسبت به دیگران ندارد، در مقایسه با جیپ رنگید که از تیپ سنتی و سپر حجیم پلاستیکی استفاده می‌کند، بهتر و جذاب‌تر است.

برخلاف نمای مدرن و آینده‌نگر کنا در بخش روبرو، قسمت جانبی این خودرو، طراحی محتاطانه و نسبتا ساده‌ای دارد. نباید فراموش کنیم که خط حجم‌دهنده‌ی بسیار زیبایی، از چراغ عقب تا بالای دست‌گیره‌ها و زیر آینه‌ی بغل وجود دارد، اما در مقایسه با جوک و C-HR، راحتی سرنشینان و حالت مکعبی بدنه‌ را، به فرم‌دهی پیچیده و فضایی، ترجیح داده است. باز هم، ذکر این نکته اهمیت دارد که نمای جانبی و سنتی کنا، برتری محسوسی نسبت به رنگید دارد و کاملا جعبه‌ای نیست.

در نمای عقب، می‌توان هیوندا کنا را به ‌اندازه‌ی کراس‌اوورهای ژاپنی در این کلاس، جذاب و سه‌بعدی توصیف کرد. چراغ‌های عقب که شدیدا تحت تاثیر مدل جدید توسان، طراحی شده‌اند، حس اسپرت و انتقام‌جوی کنا را تقویت می‌کنند. درمقایسه با نیسان جوک، تویوتا C-HR و جیپ رنگید، که همگی از چراغ‌های کوچک، در قسمت عقب استفاده کرده‌اند، می‌توان به کنا امتیاز بالاتری داد، ضمن اینکه فرم بدنه‌ی جوک و C-HR، برای راننده‌ی کم‌تجربه مشکل‌ساز است و پارک خودرو، بدون استفاده از دوربین عقب را، تا حدودی سخت می‌کند.

فضای داخلی کنا، در عین سادگی و صرفه‌جویی اقتصادی، با نمایشگر میان داشبور در همه‌ی نسخه‌ها همراه است که حالتی مدرن، به کابین می‌دهد. باتوجه به استفاده‌ی هیوندای، از فرمان اسپرت، با پوشش پارچه‌ای و خط دوخت، لذت خاصی برای راننده‌ی کنا فراهم می‌شود که در نیسان جوک و جیپ رنگید، فراهم نیست. مانند جوک و رنگید، خریداران کنا هم می‌توانند از تم رنگی برای فضای داخلی بهره‌مند شوند تا در کنار پوشش اصلی، خطوط باریک هم‌رنگ بدنه، در کابین دیده شود. در مجموع و از نظر کارایی و زیبایی، می‌توان تویوتا C-HR را برتر از سه خودروی دیگر تصور کرد و پس از آن، به هیوندای کنا، نمره‌ی قبولی داد.

در بحث فنی و قوای پیشرانه، کنا حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. ارزان‌ترین نسخه از این خودرو، پیشرانه‌ی بنزینی ۲ لیتری و ۴ سیلندر را به همراه دارد که قدرت ۱۴۷ اسب بخار و گشتاور ۱۸۰ نیوتن‌متر فراهم می‌کند؛ درحالی‌که جعبه‌دنده‌ی این مدل، ۶ سرعته‌ی خودکار است. این مدل از کنا، در زمانی حدود ۱۰ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و نهایت سرعتی، نزدیک به ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت ارائه می‌کند. هرچند که آمار مطرح شده با پیشرانه‌ی ۲ لیتری، قابل قبول به‌نظر می‌رسد، نوع دیگری از این کراس‌اوور هم، با پیشرانه‌ی توربوشارژ ۱.۶ لیتری، تولید خواهد شد که قدرت ۱۷۵ اسب بخار و گشتاور ۲۷۰ نیوتن‌متر خواهد داشت. این مدل، ظرف ۷.۷ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و نهایت سرعت آن، حدود ۲۱۰ کیلومت بر ساعت خواهد بود. قیمت نهائی هیچکدام از نسخه‌های هیوندای کنا، رسما اعلام نشده، اما حدود قیمت ۱۹ هزار دلار برای نمونه‌ی پایه قابل پیش‌بینی است.

مهم‌ترین رقیب کنا در بازار جهانی، تویوتا C-HR به نظر می‌رسد. تنها پیشرانه‌ی قابل سفارش برای این خودرو، شامل نمونه‌ی ۲ لیتری تنفس طبیعی به قدرت ۱۴۵ اسب بخار با گشتارو ۱۹۰ نیوتن‌متر است. جعبه‌دنده‌ی CVT و خودکار تویوتا، مدل CHR را در زمان ۱۰.۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و نهایت سرعت ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت را ممکن می‌کند. میانگین مصرف سوخت برای CH-R، حدود ۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است و می‌تواند در سرعت ثابت بزرگ‌راه، تا ۷.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، کاهش یابد.

فروش بالای نیسان جوک در بازار جهانی، واقعیتی غیر قابل انکار است. پیشرانه‌های متعددی برای این خودرو در سراسر جهان ارئه می‌شود که ارزان‌ترین آنها در بازار ایران و خاورمیانه، پیشرانه‌ی تنفس طبیعی ۱.۶ لیتری است که در مدل‌های موسوم به پلاتینیوم و اسکای‌پک عرضه‌شده در کشورمان وجود دارد. این مدل، قدرت ۱۱۷ اسب بخار و گشتاور ۱۵۸ نیوتن‌متر را تأمین می‌کند که به ترتیب در دور موتورهای ۶ هزار و ۴ هزار دور بر دقیقه حاصل می‌شود. این نسخه از کراس‌اوور جوک در مدت زمان ۱۱.۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و و نهایت سرعت آن نیز ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت خواهد بود. نیسان جوک، با پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری، جعبه‌دنده‌ی دستی و آپشن‌های پایه، در بازار جهانی با قیمتی در حدود ۱۷ هزار دلار فروخته می‌شود. از سویی دیگر، نمونه‌ی توربوشارژ ۱.۶ لیتری این خودرو، با قدرت ۱۹۰ اسب بخار و توانایی رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت در زمان ۸.۵ ثانیه، بیش از ۲۴ هزار دلار، قیمت دارد.

جیپ رنگید هم، با پیشرانه‌های متفاوتی عرضه می‌شود و حضور آن در بازار امریکا، سابقه‌ی زیادی دارد. نسخه‌ی پایه از مدل ۲۰۱۷ این خودرو، پیشرانه‌ی توربوشارژ ۱.۴ لیتری به قدرت ۱۶۰ اسب بخار در اختیار دارد که گشتاور ۲۵۰ نیوتن‌متر فراهم می‌کند. این مدل، برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، حدود ۱۰ ثانیه زمان می‌برد و رسیدن به نهایت سرعت ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت را، ممکن می‌کند. قیمت نسخه‌ی پایه از جیپ رنگید با سیستم تک دیفرانسیل و جعبه‌دنده‌ی ۶ سرعته‌ی دستی، ۱۹ هزار دلار است.  نسخه‌های مختلفی از رنگید قابل سفارش هستند که شامل مدل تریل‌هاک، با پیشرانه‌ی ۲.۴ لیتری ۱۸۰ اسب بخار و مجهز به دو دیفرانسیل با قیمت ۲۸ هزار دلار می‌شود.

نظر شما پیست؟ اگر امکانات لازم در اختیار داشتید، کدامیک از چهار خودروی این مطلب، مورد توجه شما قرار می‌گرفت؟