با سوغات و صنایع دستی محبوب آذربایجان شرقی آشنا شویم
سوغات و صنایع دستی آذربایجان شرقی، هم چون سوغات و صنایع دستی اصفهان، یزد، کرمان، کردستان، لرستان، گیلان، مازندران و خراسان، شهره خاص و عام بوده و در داخل و خارج از کشور، طرفداران زیادی دارد. یکی از گران ترین خشکبار های ایران و هم چنین سوغات ایرانی، سوغات دیار دیدنی و سرسبز آذربایجان شرقی است. مردمان خونگرم و مهمان نواز و هنرمندش، در عرصه صنایع دستی، صاحب سبک و میراث دار فرهنگ غنی ایرانیان بوده و امیدواریم در سال حمایت از کالای ایران، میراث ملموس و ناملموس این خطه، بیش از پیش مورد توجه مردم و مسئولان قرار بگیرد. در گزارش امروز سرویس گردشگری روزیاتو، شما را با شماری از سوغات خوشمزه و صنایع دستی خوش رنگ و نقش آذربایجان شرقی آشنا میکنیم که اگر گذرتان به این دیار افتاد، خوب بخورید و خوب بخرید که آذربایجان، دیار کم نظیر غذاها و شیرینی های هوس انگیز است.
قرابیه: سوغات خوشمزه آذربایجانی ها
از گران ترین و خوشمزه ترین شیرینی های ایران، باید به قرابیه آذربایجانی ها اشاره کرد. در تبریز، دیار اولین های ایران، سرزمین پر افتخار و قهرمان پرور سرزمین پارس، شیرینی سنتی تبریز است که طرفداران بی‌شمارش، قنادهای سایر شهرها را نیز به پخت آن ترغیب کرده است. این شیرینی مجلسی و گران قیمت مانند شیرینی نارگیلی مشهور، بدون آرد و با استفاده از مغزهای آسیاب شده پخته می‌شود و غیر از مغز مورد نظر، شکر و سفیده‌ی تخم‌مرغ مواد اصلی تهیه‌ی آن هستند. مغز مرسوم در تهیه قرابیه ، بادام است اما قرابیه‌های پسته‌ای و گردویی نیز تولید می‌شود. اگر به آذربایجان رفتید و قرابیه خوب نخوردید، مثل آن است که به یزد بروید و شیرینی های حاج خلیفه را تست نکنید!
نوقا: شیرینی بین المللی آذربایجانی ها
این شیرینی که در گویش محلی با نام «لوکا» هم شناخته می‌شود، شیرینی بین المللی است که در کشورهای مختلفی همچون ایتالیا و فرانسه هم تولید می‌شود و شباهت زیادی به گز دارد. نوقا انواع مختلفی دارد که وانیلی و کاکائویی آن از همه معروف تر هستند. این شیرینی مکعبی شکل با سفیده‌ی زده شده‌ی تخم مرغ و عسل تهیه می‌شود و از مغز پسته یا گردو داخل آن استفاده می‌شود. نوقا آذربایجان، در خارج از کشور نیز طرفداران زیادی دارد.
ریس: شیرینی قدیمی آذربایجان
از دیگر سوغات خوشمزه تبریز میتوان به سوت شیرنی سی اشاره کرد که در تولید آن، از ریس، شکر و پسته و شکر استفاده می شود. شیرینی خوش طعمی بوده که در انواع مختلف تولید شده و شکل تسبیحی و کاکائویی هم دارد و طرفداران این طرح که در عکس بالا مشاهده میکنید نیز یاد است. اگر شما هم از انواع ریس خبر دارید، به ما اطلاع دهید.
باقلوا آذربایجانی ها
بله! بسیاری از شهرهای ایران، باقلوا خاص خود را دارند که باقلوا تبریز و قزوین، شهرت زیادی دارد. شیرینی سنتی اقوام ترک زبان آسیای میانه به ویژه ترکمن‌ها نیز محسوب می شود. امروزه این شیرینی را میتوان در ترکیه و قبرس و یونان نیز مشاهده کرد. نوع تبریزی این سوعات که به دلیل شیوه‌ی پختش به باقلوای استانبولی هم معروف شده است، به همان روشی پخته می‌شود که در ترکیه مرسوم است. این شیرینی به این دلیل که بعد از پخت به نوعی شربت آغشته می‌شود، بسیار شیرین است و طرفداران خاص خود را دارد. اگر دیابت دارید مراقب این شیرینی وسوسه انگیز مردمان مهمان نواز آذربایجان باشید!
راحت الحلقوم رنگارنگ
راحت الحلقوم، انحصارش در اختیار آذربایجانی ها نیست. گفته شده که خاستگاه آن کشور ترکیه است در اعیاد و شب یلدا کنار آجیل بسیار مرسوم است. ماده‌ی اصلی در پخت آن نشاسته است و دو نوع ساده و مغزدار دارد. این شیرینی برای این‌که مورد توجه تمامی سلیقه‌ها قرار بگیرد، در رنگ‌ها و طعم‌های مختلف تولید می‌شود.
آشنایی با صنایع دستی معروف آذربایجان شرقی
معرق كاری آذربایجان شرقی
از صنایع دستی معروف استان آذربایجان شرقی میتوان به مُعَرَّق‌کاری (موزاییک سازی) اشاره کرد. گفته شده است قدمت این هنر به دوران سلجوقیان بازمی‌گردد. این صنعت در شهرهای دیگری چون هرات، یزد، آران و بیدگل، سمرقند و کاشان وجود داشته است و استادکاران با ذوق و سلیقه‌ی خود ساختمان‌ها و مساجد را مزین می‌ساختند. معرق آذربایجان نیز کیفیت خوبی دارد و اگر میخواهید معرق با کیفیت و خوش طرح و رنگ خریداری کنید، از متخصصان صنایع دستی به خصوص اداره کل صنایع دستی آذربایجان شرقی استعلام کنید.
منبت كاری آذربایجان شرقی
همچون منبت کاری اصفهان، منبت کاری آذربایجان شرقی نیز هنرمندان زیادی را به خود مشغول کرده است. منبت کاری از هنرهای دستی محبوب مردم استان آذربایجان شرقی به حساب می‌آید. استادکاران زبردست، با هوش و زکاوت خود نقوش را به صورت کاملا برجسته بر روی چوب پیاده می‌کنند و گردشگرانی که به این شهر می‌آیند محو و شیفته این صنعت می شوند. صنایع دسنتی معرق کاری شده سوغات بسیار زیبایی برای گردشگران است. اگر به این استان رفتید، برای حمایت از صنایع دستی ایران، منبت و معرق را در نظر داشته باشید. توجه کنید که کارشناسان اداره کل گردشگری و صنایع دستی استان، آماده مشورت به گردشگران استان برای خرید آثار با کیفیت است.
کفش چرمی تبریز
تبریز، سرزمین اولین های ایران، در عرصه چرم، مشتریان زیادی دارد. شهر تبریز در صنعت تولید چرم، پیشینه دیرینه ای دارد. اولین کارخانه‌ی چرم‌سازی ایران در سال ۱۳۰۸ شمسی در شهر تبریز افتتاح شده است. ارزنده ترین محصول چرمی تبریز، کفش‌های دست دوز آن است که شهرت جهانی دارند. کیفیت بالای چرم، دوخت ظریف و استادانه و دوام و راحتی، سبب شده است تا کفش دست دوز تبریز در داخل و خارج از کشور، طرفداران زیادی داشته باشد. خرید کفش چرمی زنانه و مردانه و بچه گانه تبریز، در سال حمایت از کالای ایرانی، اقدامی ارزشمند برای حمایت از صنعت استان و راهکاری برای جلوگیری از مهاجرفرستی استان به استان های دیگر به خصوص تهران است.
قالی تبریز
شهرت منطقه‌ی آذربایجان در زمینه قالی بافی، مربوط به قرون اولیه اسلامی است. اکنون اردبیل، یکی از قطب های گلیم بافی و جاجیم بافی بوده و مردمان این دیار، دستی بر آتش فرش دارند. بررسی منابع تاریخی، موید این مطلب است که از قرن سوم هجری، آذربایجان از مراکز عمده بافت قالی در کشور بوده و این رویه تا عصر امروز ادامه داشته است. نکته ای که باید توجه کنید آن است که شهر تبریز در طول تاریخ علاوه بر این که از مراکز عمده قالی بافی بوده، به عنوان مرکز داد و ستد قالی نیز شناخته می‌شده است. امروزه در بسیاری از موزه‌های جهان، قالی های نفیس بافته شده در تبریز که عمدتا مربوط به دوران صفوی هستند، نگه‌داری می‌شوند و شماری از آن ها اخیرا در نمایشگاه هنر ایران عصر قاجاره در موزه لوور پاریس به نمایش درآمد.
سفالگری و سرامیک سازی
خانه سفال تبریز
آخرین سوغاتی که از دیار آذربایجان شرقی معرفی میکنیم، سفال است. خرید سفال این دیار را در نظر داشته باشید که مصداق حمایت از کالای ایرانی است. محصولات سرامیک استان آذربایجان، در چند کارگاه در شهر زنوز و تبریز تولید می شود. استاد کاران سرامیک زنوز از نوع خاک مرغوب ( کائولن یا خاک چینی) استفاده می کنند. علاوه بر کارگاه های سرامیک سازی زنوز، در کوزه کنان شبستر هم صنعت سفالگری دارای سابقه ای بس طولانی است و تولیدات سفال آن در سراسر آذربایجان توزیع می شود. سفال لالجین همدان هم دست کمی از سفال آذربایجان ندارد.
