از هرنی دیسک ستون مهره سینه ای بیشتر بدانید

درصد کمی از بیماران مبتلا به هرنی یا فتق دیسک بین مهره ای سینه ای مشکلی در مورد آن دارند. با این حال در درصدی از افراد، این هرنی میتواند به نخاع فشار آورده و موجب بروز علائمی شود.

از هرنی دیسک ستون مهره سینه ای بیشتر بدانید

هرنی دیسک بین مهر ای سینه ای بیشتر در افراد با سن ۶۰-۴۰ سال دیده میشود.

آناتومی

ستون فقرات انسان از روی هم قرار گرفتن حدود ۲۴ مهره (بجز ساکروم و دنبالچه) درست شده است. ستون مهره سینه ای قسمتی از آن است که در پشت قفسه سینه قرار گرفته و شامل ۱۲ مهره است. آنها را به ترتیب از بالا به پایین T1-T12 مینامند. بالای ستون مهره سینه ای ستون گردنی و پایین آن ستون کمری قرار گرفته است.

مهره هایی که در نیمه بالایی ستون مهره سینه ای قرار دارند کمتر از آنهایی که در نیمه پایینی هستند متحرکند و به همین علت احتمال وقوع هرنی دیسک در نیمه بالایی کمتر است بطوریکه ۷۵ درصد هرنی دیسک ستون مهره سینه ای در مهره های ۱۲-۸ سینه ای ایجاد میشود بخصوص در مهره های ۱۱ و ۱۲

قسمت اصلی هر مهره جسم مهره است که به شکل یک استوانه کم ارتفاع است. چسبیده به پشت جسم مهره یک حلقه استخوانی قرار دارد. پشت سر هم قرار گرفتن مهره ها موجب میشود تا این حلقه ها بر روی هم ردیف شده و یک تونل یا کانال استخوانی به نام کانال مهره ای را درست کنند. نخاع در درون این کانال قرار داشته و به توسط این حلقه های استخوانی محافظت میشود.

در بین هر دو جسم مهره که بر روی هم قرار گرفته اند یک دیسک بین مهره ای وجود دارد. دیسک بین مهره ای یک قسمت مرکزی به نام هسته با نوکلئوس دارد که مانند ژله است و اطراف آن یک ساختمان حلقوی به نام آنولوس قرار دارد که جنس آن مانند رباط است. وظیفه دیسک بین مهره ای اجازه دادن به مهره ها برای حرکت بر روی هم و همچنین جذب کردن ضربات شدیدی است که به مهره ها وارد میشود.

شوک ها و ضربات زیادی در حین حرکانی بمانند پریدن، جهیدن و یا دویدن به ستون مهره وارد میشود که دیسک آنها را مانند یک کمک فنر جذب میکند. در ستون مهره عروق زیادی خون را به نخاع میرسانند ولی در محدوده T4 -T9 جریان خون نخاع عمدتا از یک رگ به نام شریان قدامی ستون مهره تامین میشود. این شریان میتواند

در این محدوده به علت هرنی دیسک تحت فشار قرار گرفته و در نتیجه جریان خون نخاع از بین برود. نتیجه آن مردن سلول های نخاع در این محدوده و در نتیجه فلج در محدوده زیر کمر است.به علت پارگی قسمت محیطی دیسک بین مهره ای قسمت مرکزی آن به پشت جابجا شده و موجب فشار بر روی بافت های عصبی نخاع میگردد. این جابجایی دیسک را هرنی یا فتق آن میگویند.

دیسک بین مهره ای در طول زندگی در معرض فشارهای زیادی قرار دارد. این فشارها و ضربات موجب بروز آسیب ها و پارگی هایی در قسمت آنولوس یعنی دورادور دیسک میشود.

هر بار که دیسک آسیب میبیند خودبخود ترمیم میشود ولی این خراب شدن و ترمیم شدن ها بتدریج موجب ضعیف شدن قسمت آنولوس شده و بعد از مدتی بدنبال یک فشار ناگهانی به دیسک، قسمت آنولوس دچار چنان پارگی وسیعی میشود که قسمت مرکزی یا نوکلئوس از درون آن پارگی راه خود را به بیرون باز میکند. این بیرون زدگی هسته ژلاتینی

دیسک از ورای حاشیه مدور آن را فتق یا هرنی دیسک بین مهره ای میگویند.مسلما این آسیب ها بیشتر در نقاطی ایجاد میشود که فشار بیشتری بر روی دیسک ایجاد میشود و در ستون مهره ای سینه ای این فشار بیشتر از همه در قسمتی است کهبیشترین مقدار حرکت را دارد.

مهره های پایینی دیسک سینه ای بخصوص مهره دوازدهم سینه های که در محل اتصال ستون مهره سینه ای کمری قرار دارد تحت بیشترین فشاراست پس احتمال هرنی دیسک در این مهره بیشتر است.هرنی دیسک میتواند بطور ناگهانی و بر اثر تصادف اتومبیل و یا سقوط از ارتفاع یا انجام حرکاتی مانند چرخش ناگهانی ستون مهره ایجاد شود. احتمال هرنی دیسک ستون مهرهسینه ای در مبتلایان به بیماری شوئرمن بیشتر است.

بیرون زدگی دیسک معمولا به سمت پشت است و میتواند بطور مستقیم به نخاع فشار وارد کند. در محدوده مهره های ۹-۴ ستون مهره سینه ای فشار دیسک بر روی تنها شریانتغذیه کننده ستون مهره در این ناحیه میتواند موجب اختلال جریان خون نخاع و مرگ سلول های آن شود.

علائم هرنی یا فتق دیسک بین مهره ای سینه ای چیست؟

علائم این بیماری بسته به محل فشار به نخاع و شدت فشار و اینکه آیا نخاع صدمه دیده یا خیر متغیر است. در غالب اوقات درد اولین علامت بیمار است. این درد میتواند در پشت قفسه سینه (در وسط و دو طرف) و در جلو قفسه سینه احساس شود. هرنی در مهره های بالایی سینه ای میتواند موجب احساس درد در یک یا هر دو اندام فوقانی شود.

هرنی در مهره های وسط میتواند موجب احساس درد در شکم و قفسه سینه شده و بیمار یا حتی پزشک فکر کنند بیمار مشکل قلبی دارد. هرنی در مهره های پایینی سینه ای میتواند موجب بروز درد در پشت کمر شده و دردی شبیه به درد کلیه ایجاد کند.

گاهی اوقات احساس گزگز و بیحسی در محدوده درد وجود دارد. گاهی اوقات ممکن است بیمار در عضلات اندام تحتانی یا فوقانی احساس ضعف کند. ممکن است اختلالاتی در دفع ادرار و مدفوع نیز وجود داشته باشد.