از علت تا پیشگیری فقر آهن
ـ علایم شایع فقر اهن یا آنمی:
۱. در ابتدا ممکن است هیچ علامتی وجود نداشته باشد.
۲. خستگی و ضعف
۳. رنگ پریدگی، به خصوص در دست‌ها و سطح داخلی پلک‌ها
۴. التهاب زبان
۵. غش
۶. حالت تنگی نفس
۷. تند شدن ضربان قلب
۸. احساس ناراحتی در شکم
۹. علاقه شدید به خوردن یخ، رنگ، یا خاک
۱۰. استعداد ابتلا به عفونت
ـ علل کم خونی:
۱. کاهش جذب آهن یا افزایش نیاز به آهن.
۲. جهش رشدی سریع
۳. خونریزی شدید قاعدگی
۴. بارداری
۵. سوءجذب
۶. بیماری در دستگاه گوارش که با خونریزی همراه باشد، از جمله سرطان
ـ عوامل افزایش‌دهنده خطر:
۱. تغذیه نامناسب و ناکافی
۲. سن بالای ۶۰ سال
۳. یک بیماری اخیر، مثل زخم معده یا اثنی‌عشر، دیورتیکولیت، کولیت، بواسیر، یا تومور در دستگاه گوارش
ـ پیشگیری از کم خونی فقر اهن:
سعی کنید با رعایت یک رژیم غذای متعادل یا با کمک مکمل‌های آهن، آهن را به مقدار کافی دریافت نمایید. رفع مشکلات زنانگی یا سایر مشکلاتی که باعث خونریزی بیش از حد می‌شوند.
ـ عواقب مورد انتظار:
معمولاً با مکمل‌های آهن قابل درمان است. البته این در صورتی است که علت زمینه‌ساز نیز شناسایی و درمان شود.
ـ عوارض احتمالی کم خونی:
عدم تشخیص یک سرطان خونریزی دهنده، امکان دارد آنژین صدری (درد یا فشار زیر جناغ که ناشی از ناکافی بودن خونرسانی مؤثر به قلب است) یا نارسایی احتقانی قلب (عمل پمپ کردن خون توسط قلب خوب انجام نمی‌گیرد) در نتیجه فقر آهن شدید رخ دهند.
ـ درمان کم خونی فقر آهن یا انمی:
مهمترین قسمت درمان کم‌خونی فقر آهن تصحیح یا رفع علت زمینه‌ساز است. در این صورت فقر آهن را می‌توان به خوبی با مکمل آهن درمان کرد. از عوامل خطر عفونت اجتناب کنید.
ـ داروها:
۱. آهن را وقتی معده خالی است میل کنید (حداقل نیم ساعت قبل از غذا) تا جذب آن بهتر باشد. اگر معده‌تان را به هم می‌ریزید، می‌توانید با مقدار غذای کمی آن را میل کنید (البته به غیر از شیر).
۲. اگر داروهای دیگری مصرف می‌کنید، بعد از خوردن آهن حداقل ۲ ساعت صبر کنید و سپس آن داروها را مصرف نمایید. به خصوص داروهای ضداسید و تتراسیکلین‌ها در جذب آهن اختلال ایجاد می‌کنند.
۳. مکمل‌های آهن می‌توانند اجابت مزاج را سیاه رنگ کنند، یا باعث اسهال یا یبوست شوند.
۴. مکمل‌های آهن را تا ۳-۲ ماه پس از طبیعی شدن آزمایش خون ادامه دهید.
۵. مصرف آهن به مقدار زیاد خطرناک است. یک شیشه قرص آهن می‌تواند یک کودک را مسموم کند. مکمل‌های آهن را دور از دسترس کودکان قرار دهید.
ـ فعالیت:
هیچ محدودیتی برای آن وجود ندارد. البته ممکن است مجبور شوید فعالیت‌های خود را طوری تنظیم کنید، که علایم خستگی رفع شوند.
ـ رژیم غذائی در بیماران کم خونی:
۱. برای جلوگیری از یبوست، فیبر رژیم غذایی را افزایش دهید.
۲. غذاهای آهن‌دار بخورید، مثل گوشت، باقلا و لوبیا، و سبزیجات پر برگ و سبز
۳. بزرگسالان باید دریافت شیر روزانه را به حدود نیم لیتر محدود کنند. شیر در جذب آهن اختلال ایجاد می‌کند.
ـ در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمائید:
۱. اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم کم‌خونی را دارید.
۲. اگر تهوع، استفراغ، تب، معده درد، یا اسهال یا یبوست شدید به هنگام درمان رخ دهند.
