سریال «سووشون»؛ سورپرایزی برای زنان ایران
تریتانیوز/مهناز خدادوست: سریال ” سووشون ” با زبانی ساده، روان و بدون پستی و بلندی آغاز می‌شود و دقیقا تلاش دارد همان چیزی را نشان مان دهد که سیمین بانوی دانشور حدود شش دهه قبل آن را نگاشته بود.
اینکه یک بانوی کارگردان بر متنی از یک بانوی نویسنده دست گذاشته و از همان ابتدای کار بر وجوه زنانه‌ی رمان دست میگذارد و زنان ایرانی را نه حالا که حدود هشتاد سال پیش همچنان مرکز اتفاقات میداند، سورپرایزی است برای تمام زنانی که به تماشای سریال می‌نشینند.
ویژگی مهم کار نرگس آبیار آن است که برخلاف برخی نوستالژی بازی های این سالها، در اولین سریال تاریخی خود زن را از یک عروسک و کالای تزیینی صرف برای خوشامد تونل‌زمان‌بازان، خارج کرده و برایش شخصیت تراشیده و او را در مسیری پرحادثه قرار میدهد.
داستان” سووشون “در شیراز و در سال‌های پایانی جنگ جهانی دوم رخ میدهد و فضای اجتماعی سال‌های ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۵ را ترسیم میکند و نرگس آبیار تلاش بسیاری کرده وامدار رمان پیش برود و روایت تصویری دقیق و دیدنی از داستان پیش رو بگذارد.
با سریال پربازیگری طرفیم و به خصوص قسمت ابتدایی آن که مملو است از بازیگران و هنروران رنگ و وارنگ که با گریم های مختلف در حرکت هستند تا تصویری از مردمان دهه بیست را ارائه کنند. سریال سووشون برمبنای لهجه شیرازی طراحی دیالوگ شده و واژگان و اصطلاحات شیرازی در غالب کار حاکم است و بازیگران تقریبا خوب میتوانند لهجه ها را ادا کنند. وقتی رمان سووشون را می‌خوانیم این حس را داریم که سیمین دانشور برخی شخصیت‌ها را از افراد سرشناس سیاسی-اجتماعی الهام گرفته و حالا در سریال نیز همچنان شخصیت پردازی اصلی و فرعی براساس شخصیت‌های واقعی و نه صرفا تخیل، دیده می‌شود.
داستان سریال از ذهن زری، با بازی بهنوش طباطبایی ،شخصیت محوری زن سریال “سووشون” روایت می‌شود. زری، در سریال” سووشون ” همسر و مادری جوان است که علاوه بر مواجهه با آرزوی داشتن یک زندگی خانوادگی سنتی و نیاز برای یافتن هویت فردی، تلاش می کند تا به طریقی با همسر کمال گرا و سختگیر خود کنار بیاید.
آبیاربا توجه به تجربه زنانه خود، در آفرینش شخصیت‌های زن در سریال “سووشون” موفق است و همین ابتدای کار تصویری درون‌گرا از زری که همچون آتشفشانی خاموش است را ارائه میکند، زنی که توانایی اسکن تمام زنان دوروبرش را دارد و ذهنیات اسکن شده را با مخاطب در میان میگذارد. این سریال چشم‌اندازی از آینده زنان و نقشی که آن‌ها در تحولات اجتماعی ایفا می‌کنند، ترسیم میکند؛ چنان‌که شخصیت محوری زن اگرچه در طول داستان، رفتارهای مردسالارانه را می‌پذیرد اما در نهایت از یک شخصیت محافظه‌کار، به یک کنشگر اجتماعی تبدیل می‌شود.
آبیار شخصیت اصلی داستانش را یک زن قرار میدهد و نظام مرد سالاری را نقد و ستم دیدگی و تبعیض قائل شدن نسبت به زنان را به خوبی آشکار می کند. او در اثر خود نقش زن را از انفعال خارج و به نقش کنشگر تبدیل می کند، آن هم در عرصه سیاسی و اجتماعی. با این حساب می توان “سووشون” را با اندکی چاشنی فمینیسم البته در چارچوب فرهنگ ایرانی دانست.
یکی دیگر از ویژگی های سریال “سووشون” این است که توانسته به شکلی دلنشین، جزئیات آداب و رسوم، و شیوه زندگی کهن ایرانی را به تصویر بکشد. یکی از دلایلی که باید سریال ” سووشون” را تماشاکنید، تأثیر آن در فهم تاریخ معاصر ایران و نقش زنان در این تاریخ است. شخصیت‌های زن در “سووشون” نه تنها بازتاب‌دهنده هویت و شرایط اجتماعی زنان ایرانی در آن دوران است، بلکه نماد مقاومت و ایستادگی در برابر ظلم و ستم‌های اجتماعی و سیاسی نیز می‌باشد.
سریال “سووشون “به‌ویژه از نظر تصویرسازی از نقش زنان در جامعه ایرانی، که اغلب در ادبیات آن زمان به‌طور ناقص یا حتی نادیده گرفته می‌شدند، اهمیت بسیاری دارد.
اگر به تاریخ ایران، داستان‌های عاشقانه پرماجرا یا روایت‌هایی درباره نقش زنان در جامعه علاقه‌مند هستید، “سووشون “سریالی است که نباید از دست بدهید و خود را برای سفری به دل تاریخ و احساسات آماده کنید.
گفتنی است سریال «سووشون» اولین اقتباس از رمان سیمین دانشور را نرگس آبیار به تهیه‌کنندگی محمدحسین قاسمی ساخته با داستانی عاشقانه در بستر تاریخ و متاثر از رخداد‌های سیاسی-اجتماعی معاصر ایران.
بهنوش طباطبایی، میلاد کی‌مرام، فرشته صدرعرفایی، سام درخشانی، مریم سعادت، ترلان پروانه، آرمین رحیمیان، مزدک میرعابدینی، بابک کریمی، سهیل مستجابیان، هوتن شکیبا، آزاده صمدی و…و با هنرمندی مجید صالحی ازجمله بازیگران سریال «سووشون» هستند که از طریق نماوا در شبکه خانگی عرضه شده…
