آیا باکتری های حمام مریض تان می کنند؟
اگر بر روی دوش، پرده و یا بخش های دیگر حمام، نقاط و یا لکه هایی از کپک دیده می شوند که در حال رشد و بزرگ شدن هستند، چه باید کرد؟ اگر شما همانند بسیاری از مردم اهمیتی به این موضوع نمی دهید، اینکه چه مقدار و چه نوع از انواع باکتری ها در محیط حمام منزلتان زندگی می کنند و شما قادر به دیدنشان نیستید، موجب تعجب و شگفتی تان نخواهد شد.
محصولات زیادی وجود دارند که مدعی حفاظت از شما در برابر عوامل بیماری زای این گونه مکان ها هستند، اما آیا واقعا استفاده از اینگونه محصولات لازم و ضروری است؟ آیا شما واقعا نگران هستید که محیط حمام سبب بیماری شما خواهد گردید؟
ممکن است جواب بسیاری از افراد به این سوال منفی باشد و اهمیتی به این موضوع ندهند.
به عقیده ی محققان، حمام مکان بسیار مناسبی برای زندگی باکتری ها و باقی ماندن آن ها در محیط خانه به شمار می آید. حمام مرطوب و گرم و تاریک است و هر بار استفاده از آن می تواند سبب افزایش میزان مواد مغذی مورد نیاز برای زندگی باکتری ها باشد.
باکتری ها از قابلیت بسیار بالایی در اجتماع با یکدیگر خصوصا در محیط های گرم و مرطوب همانند حمام برخوردارند. آنها مانند همسایه های پر سر و صدا و شلوغ عمل نمی کنند، اما برخی از آنها می توانند سبب ایجاد و بروز بیماری در افراد گردند.
مایکروباکتری غیر سلی (NTM) ( انواعی از باکتری که سبب بیماری سل نمی شود) نوعی از این باکتری ها است که به طور طبیعی در آب و خاک وجود دارد و توانسته در بسیاری از حمام ها نیز راه پیدا کند.
در حالی که بسیاری از گونه های باکتری MTN از انواع باکتری های بی خطر به شمار می آیند، بسیاری از انواع دیگر باکتری ها می توانند سبب بروز عفونت شدید ریوی ، به خصوص در افرادی که از سیستم ایمنی ضعیف تری برخوردارند شوند.
نوع دیگری از باکتری ها که می تواند در محیط حمام وجود داشته باشند باکتری لژیونلا است. باکتری ای که عامل بیماری لژیونر، که نوعی از ذات الریه است، به حساب می آید. آنها در مقادیر کوچک در فضای حمام اسپری می شوند که می توانند وارد سیستم تنفسی انسان گردند.
البته این موارد از بدترین نوع باکتری های موجود در این گونه محیط ها به شمار می آیند. به عقیده ی بسیاری از محققان باکتری هایی که در دوش و یا محیط حمام وجود دارند، از نوع باکتری های بی خطر به شمار می آیند. به عقیده ی بسیاری، اصلا جایی برای نگرانی وجود ندارد و این باکتری ها بر اساس تعاریفی که از آنها وجود دارد، اصلا خطرناک به شمار نمی روند.
در واقع به عقیده ی این گروه از محققین، بسیاری از باکتری ها مفید هستند و موجب تقویت سیستم ایمنی بدن می شوند. مردم هر روز با باکتری ها سر و کار دارند و با آن ها در تماس هستند: در گرد و خاک، در هوا، در مواد غذایی، از طریق تماس با دیگران، تماس با حیوانات خانگی، در فضای محل کار و غیره . تنها تعداد کمی از این باکتری ها ممکن است سبب بیمار شدن افراد گردند.
به عقیده ی آنان تنها به این دلیل که تعدادی از باکتری ها در محیط حمام وجود دارند نمی توان گفت که افراد در معرض ابتلا به عفونت های ریوی و یا پوستی هستند. اما می توان با انجام چند قانون ساده، خطر این نوع از بیماری را نیز به حداقل ممکن رساند.
استفاده از دوش فلزی
مطالعات نشان می دهد که احتمال تجمع باکتری ها در دوش های پلاستیکی بسیار بیشتر از انواع فلزی آن است.
تمیز کردن حمام
چیز پیچیده ای وجود ندارد، تنها محیط حمام و اجزای آن (وان، دوش، پرده و…) را تمیز نگه دارید. به یاد داشته باشید که هیچ محصول یا ماده ای وجود ندارد که بتواند باکتری ها را برای همیشه ریشه کن کند و پس از چند روز، دوباره اجتماع باکتری ها کم کم شروع به تشکیل خواهد کرد.
احتیاط در استفاده از حمام های عمومی
به هیچ وجه از حمام هایی که در آن ها موارد بهداشتی رعایت نمی شود استفاده نکنید. ممکن است خون و یا ادرار موجود در این نوع از حمام ها سبب بیماری و آلودگی شما شود، خصوصا اگر در بدنتان زخمی وجود داشته باشد.
به همه چیز توجه داشته باشید
آبی که در هنگام استحمام استفاده می کنید با آبی که از شیر آب سینک استفاده می شود هیچ فرقی ندارد، پس باید توجه داشت که عبور این آب از چشم، گوش و دهان نمی تواند خطرناک و سبب بیماری باشد، مگر اینکه عامل شیوع بیماری (باکتری) موجود در این آب در منطقه وجود داشته و همه گیر باشد و یا اینکه افراد دچار یک مشکل جدی در بهداشت و سلامتی خود باشند.
اگر سیستم ایمنی بدنتان دچار مشکل است، بهتر است به جای دوش گرفتن به فکر نوع دیگری از استحمام باشید(مانند استفاده از وان و …). این کار سبب کاهش شانس حضور باکتری ها از هر نوعی (خطرناک و غیر خطرناک) در محیط و احتمال وارد شدن آنها به بینی و یا دهان خواهد شد. تنها به یاد داشته باشید که رعایت موارد بهداشتی و تمیز کردن این محیط به طور صحیح و مرتب بسیار ضروری است.