کودکان و طبیعت گردی
باتوجه به تغییر ساختار زندگی‌های امروزه کودکان شانس کمتری برای حضور در طبیعت دارند. گسترش سبک ماشینی شدن سبب شده تا کودکان وقت بیشتری را به بازی با وسایل کامپیوتری خود و در خانه بگذرانند. بخش اصلی که امروزه در زندگی کودکان گم شده است حضور در طبیعت است. برنامه‌های سنگین مدارس، بازی‌های کامپوتری، ساختار شهری، خانه‌های آپارتمانی تمامی این‌ها منجر شده‌اند تا کودکان کمتر به فعالیت‌های فیزیکی بپردازند و کمتر به دنبال تصورات خود اکتشاف کنند. این روند هشداری برای جوامع است تا دولت‌ها و خانواده‌ها تلاش کنند کودکان را به آغوش طبیعت بازگردانند و از صدمات دوری از آن جلوگیری کنند. طبیعت‌گردی و ماجراجویی را در زندگی کودکتان ایجاد کنید و اجازه دهید در طبیعت به بازی و اکتشاف بپردازند. در این مقاله ۱۰ دلیل اساسی را برای شما معرفی می‌کنیم تا ببینید چرا باید حضور طبیعت را در زندگی خانوادگی‌مان پررنگ‌تر کنیم.
۱. طبیعت، تخیل کودک شما را فعال میکند
ما اغلب در محیط‌های آشنا و تکراری هم‌چون خانه، جاده‌ها، مدرسه و محیط کار در رفت‌و‌آمد هستیم. در تمامی این محیط‌ها قوانین و هنجارهای تعیین شده‌ای وجود دارد که بر رفتار ما اثر گذاشته و ما به صورت ناخودآگاه از آنها پیروی می‌کنیم. اما هنر، ورزش و علم همگی آنها تازه و متنوع هستند که برای ما نوآوری و خلاقیت را ایجاد می‌کنند. طبیعت نیز یکی از همان مسیرهایی است که منجر به نوآوری و خلاقیت برای ما می‌شود.
اگر می‌خواهید طبیعت تخیل کودک شما را فعال کند، به نزدیک‌ترین محیط سرسبز پارک، جنگل یا دریاچه بروید و منتظر باشید که برای کودکانتان سوال ایجاد شود.
- چه چیزی زیر آب دریاچه است؟
- هنگام شب در جنگل چه اتفاقی می‌افتد؟
- چه حیواناتی در این منطقه زندگی می‌کنند؟
- قدیمی‌ترین و پیرترین درخت اینجا کدام است؟
طبیعت، درهای ذهن کودک شما را به سادگی باز میکند تا تصورات و تخیلات خودش را به بازی بگیرد. اجازه دهید تا کودکانتان در طبیعت بازی کنند و رویاپردازی کنند.
۲. طبیعت، جایگاه یکسانی برای همه ایجاد میکند
به محیط اطراف خودتان نگاه کنید همیشه جداسازی‌هایی بین مردم با سنین مختلف وجود دارد. کودکان در پارک بازی می‌کنند در حالی که که والدین آنها روی نیمکت‌ها با تلفن همراه خود مشغول هستند. در غذاخوری‌های مدرسه دانش‌آموزان جدا از معلمان می‌نشینند. تمامی ساختار زندگی ما به نحوی مشخص شده است که بزرگسالان و کودکان دو دنیای متفاوت از هم داشته باشند و این چرخه همیشه ادامه پیدا میکند.
اما در طبیعت هیچ جایگاه مشخصی وجود ندارد، اینجا دیگر مبلمان، نیمکت و دروازه‌ای برای جدا کردن دنیای بزرگسالان و کودکان ندارد. حضور در طبیعت منجر می‌شود تا هردوی آنها بدون فکر به جایگاه سن و سال خود در کنار هم به پویایی فعالیت کنند. کودکان هم قطعا از این ارتباط بهتر با والدین خشنودتر خواهند بود.
۳.در طبیعت، انرژی خود را بی‌پروا صرف می‌کنید
طبیعت به والدین و کودکان اجازه می‌دهد تا در محیطی سالم احساسات خود را بیان و انرژی بدنی خود را صرف کنند.
تنها در طبیعت است که می‌توانید آزادانه بدوید، اکتشاف کنید و بدون محدودیت انرژی صرف کنید. معمولا در خانه‌هایمان بازی‌های کم سرو صدا و محدودی را با کودکانمان انجام می‌دهیم اما اگر در طبیعت باشیم تمامی این‌ها فرق خواهد کرد و می‌توانیم بازی‌های متفاوتی را انجام دهیم در جنگل بدویم، چیزهای جدید را کشف کنیم و درباره‌ی آنها صحبت کنیم، در کنار رودخانه آب‌بازی کنیم و اجازه دهیم تا کودکمان بدون ترس و محدودیت بازی کند و لذت ببرد.
۴. طبیعت، همدلی و ارتباط را آموزش می‌دهد
در طی چندین دهه اخیر، انسان‌ها از یکدیکر فاصله گرفته‌اند و منبع تمام نیازهایشان که طبیعت است را فراموش کرده‌اند. این قطع ارتباط نگرانی‌هایی را در جوامع ایجاد کرده است. اما اگر به عنوان یک خانواده کودک خود را در طبیعت رها کنید، به او احترام به طبیعت و جغرافیا را یاد خواهید داد.
یکی از بازی‌های آموزش جغرافیا به کودکان، پیدا کردن آب است. هنگانی که باران می‌بارد، خیابان‌های محله خود را مشخص کنید تا کودکتان فکر کند باران از کجا آمده و به کجا می‌رود؟ نزدیک‌ترین رودخانه به شما کجا است؟ تمامی مسیرهای حرکت باران را بر روی نقشه مشخص کنید و اجازه دهید تا کودکتان نقشه آن را بر روی خاک ترسیم کند و شخصا آن را احساس کند.
۵. طبیعت، به شما یاد می‌دهد که نتایج همیشه قابل پیش‌بینی نیستند
فعالیت‌های بسیاری در اطراف ما دقیقا طبق برآوردها و پیش‌بینی‌ها به نتیجه رسیده‌اند. بلیط شهربازی می‌خرید به آنجا می‌روید بازی می‌کنید و باز می‌گردید همه چیز به سادگی و پیش‌بینی شده رخ می‌دهد اما در طبیعت چنین نیست هیچ چیزی قابل پیش بینی نیست و مدام در حال تغییر است. درس اصلی برای دیدن این تغییر‌ها در طبیعت، صبوری است.
در طبیعت همراه کودکتان پناهگاه چوبی بسازید و با کودک خود از داخل آن طبیعت را تماشا کنید، حیوانات، رودخانه و تپه‌ها را ببینید. روز بعد دوباره به همان پناهگاه باز گردید قطعا این بار مشاهده متفاوتی خواهید داشت و کودک شما می‌آموزد که در طبیعت هیچ چیزی ثابت نیست و به دنبال کشف تغییرات می‌رود.
