چگونه برای سال جدید برنامه ریزی کنیم و به آن پایبند باشیم؟ [قسمت دوم]
در نظر دارید برای سال ۱۳۹۸ خود برنامه‌ریزی کنید و اهداف جدیدی برای زندگیتان در نظر بگیرید؟ اغلب مردم در آستانه سال نو به چنین مساله‌ای می‌اندیشند، با اشتیاق زیاد اهدافشان را می‌نویسند و با خود عهد می‌کنند که به آن پایبند باشند. اما پس از چند هفته یا شاید کمتر، اغلبشان این هدف‌گذاری‌ها را به دست فراموشی می‌سپارند.
نکته قابل اشاره در مورد برنامه‌ریزی این است که نوشتن اهداف، می‌تواند شانس موفقیت در آنها را بالا ببرد.
برای اینکه با روش‌های صحیح برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری موثر در سال جدید بیشتر آشنا شوید از شما می‌خواهیم تا نکاتی که در زیر نوشته‌ایم را با دقت بخوانید تا بدین ترتیب به جامعه کوچکی از مردم بپیوندید که پیروزمندانه اهدافشان را محقق می‌کنند.
در قسمت اول در مورد انتخاب برنامه‌ریزی مناسب با سبک زندگی خود و شخصی‌سازی لیست اهداف برایستان توضیحات مبسوطی ارائه کردیم و در این قسمت به شما خواهیم آموخت که چگونه با موانع مواجه شوید و هوشمندانه از آنها عبور کنید. همراهمان باشید.
۳- پرش از روی موانع
هیچ کسی در زندگی کامل نیست این مساله در مورد برنامه‌ریزی‌های افراد هم مصداق دارد. اما می‌توانید مشکلات و موانع را از میان بردارید.
با موانعی که سر راه موفقیت شما ظاهر می‌شوند چگونه باید برخورد کنید؟ اول از همه به یاد داشته باشید که برنامه‌ریزی شما هر چقدر هم آسان و اصولی نوشته شده باشد، باز هم تغییر کردن سخت است. برای ایجاد تغییر باید در مقابل خودتان بایستید و مسایلی را تغییر دهید که هرگز آنها را عوض نکرده‌اید. ذات انسان به این صورت است که می‌خواهد همیشه در گوشه امن خود بماند و به همان روند همیشگی که به آن عادت دارد ادامه دهد. به همین دلیل بسیار مهم است که قدم به قدم پیش بروید و تغییرات ناگهانی و بزرگ برای زندگی خود تنظیم نکنید.
پیش از ظهور موانع در مسیر تحقق اهداف، آنها را پیش‌بینی کرده و برای عبور و پرش از روی این موانع دستور کار داشته باشید. برای کسب آگاهی بیشتر در زیر برخی موانع که اصولا افراد در مسیر احقاق اهدافشان با آن مواجه هستند را برایتان نوشته‌ایم:
این کار خیلی زیاد است و مسیر طولانی برای رسیدن به آن باید سپری شود. فکر کردن به اینکه در مسیر خود پیشرفت کمی را شاهده بوده‌اید یا تصور اینکه هیچ پیشرفتی صورت نگرفته کاملا ناامیدکننده است. پس برای دور زدن این ناامیدی‌ها که مانع ادامه کار می‌شوند، پیشنهاد می‌کنیم روی عدد کوچک تمرکز کنید. با مثال برایتان توضیح می‌دهیم این عدد کوچک چیست:
فرض کنید برای خود این هدف را تعیین کرده‌اید که روزانه مثلا ۸ کیلومتر بدوید. اگر بعد از دو کیلومتر که خسته شدید به این فکر کنید که ای‌وای من فقط دو کیلومتر از مسیر را آمده‌ام و هنوز ۶ کیلومتر دیگر مانده، بیشتر احساس خستگی خواهید کرد و حتی ممکن است در میانه راه بی‌خیال ادامه دادن مسیر بشوید. اما اگر این طور فکر کنید که من دو کیلومتر دویده‌ام و دو کیلومتر بعدی یعنی نصف راه را طی کرده‌ام، بیشتر به شما امید می‌دهد و برای اتمام دو کیلومتر بعدی با اشتیاق بیشتری دوندگی خواهید کرد.
این طرز فکر را تکنیک «عدد کوچک‌تر» نامیده‌اند. بر اساس این تئوری، وقتی نیمه پر لیوان را ببینید، شانس بیشتری برای تحقق اهداف خود خواهید داشت.
بنابراین پس از تنظیم برنامه‌ریزی برای سال آینده و نگارش لیست هدف‌گذاری به این فکر کنید که بهتر است بخش اعظم فکرتان روی موفقیت‌ها و پیشرفت‌ها متمرکز باشد. فکر کردن به پیشرفت اشتیاق لازم برای ادامه مسیر را در دل فرد افزایش می‌دهد.
سعی می‌کنم خوش‌بین باشم اما واقعا نمی‌توانم. مثبت‌اندیشی و خوش‌بین بودن به تنهایی کافی نیست. شما باید در مورد طرز فکر مثبت خود هم تجدیدنظر کنید. گاهی مثبت‌اندیشی و خوش‌بین بودن مانع از پیشرفت شما خواهد شد. دلیلش هم این است که شما با رویاپردازی‌های خوش‌بینانه و امیدهای بی‌پشتوانه فرصت تلاش کردن را از خود می‌گیرید و نمی‌توان به موفقیتی که مدنظرتان است برسید. مثبت فکر کردن و امید داشتن به تنهایی کارهای شما را انجام نمی‌دهند و باید برای این هدف کار کنید و از موانع عبور کنید.
تکنیک بهتر از «خوش‌بینی» چیست؟ مثبت اندیش باشید اما بر اساس اصول واقعی زندگی. هیچ ایرادی ندارد که در مورد اهداف خود رویاپردازی کنید و با خوش‌بینی نتیجه عالی آن را در ذهنتان بسازید و مشعوف شوید. اما در همان حین به موانع تحقق رویاها هم فکر کنید و برای عبور از مشکلات برنامه‌ریزی و آینده‌نگری داشته باشید. یعنی، آرزو کنید، به پیامدش فکر کنید، برای موانع راه‌حل داشته باشید و سپس برنامه‌ریزی کنید.
- آرزو کنید، یعنی بدانید که دقیقا چه چیزی می‌خواهید؟
- به پیامدش فکر کنید یعنی نتیجه موردنظر شما چیست؟ وقتی بتوانید به برنامه‌ریزی خود رنگ واقعیت ببخشید زندگی شما چه رنگ و شکلی به خود خواهد گرفت؟
- برای موانع راه‌حل داشته باشید یعنی خودتان را بهتر بشناسید. ببینید چه مسایلی می‌توانند شما را از ادامه کارهایتان بازدارند؟ پیش از این چه مسایل و اتفاق‌هایی شما را ناامید کرده است؟
- برنامه‌ریزی کنید یعنی نقشه راه بکشید. یعنی ببینید چگونه می‌توانید به مناسب‌ترین روش و بر اساس اصول و قاعده هدف و برنامه خود را محقق کنید؟
من نمی‌توانم به برنامه‌ریزی‌های خودم پایبند و وفادار باشم. خب شاید برنامه شما انعطاف‌پذیری لازم را ندارد. اجازه دهید برایتان مثالی بزنیم: در سال ۲۰۱۵ محققان آزمایشی را روی دو گروه از افراد انجام دادند. به موجب این آزمایش هر دو گروه موظف شدند به مدت یک ماه در باشگاه ورزشی ثبت‌نام کنند. گروه اول باید دو ساعت ورزش در روز انجام می‌دانند. اما گروه دوم هر وقت دلشان می‌خواست می‌توانستند به باشگاه بروند و ورزش کنند.
پس از طی دوره یک ماهه، محققان متوجه شدند گروه دوم بیشتر از گروه اول ورزش کرده بودند و به برنامه یک ماهه خود مقیدتر بودند.
نتیجه؟ اینکه هنگام برنامه‌ریزی کردن خیلی به خود سخت نگیرید و با لطافت و انعطاف‌پذیری بیشتر برای آینده هدف‌گذاری کنید. یکی از راه‌های لطیف بودن این است که برنامه جایگزین هم داشته باشید.
من تحت فشار زیادی هستم. خب این نشان می‌دهد که برنامه‌ریزی شما بر اساس دلایل اشتباه صورت گرفته. به خودتان رجوع کنید و ببینید به چه علتی می‌خواهید فلان تغییر را در زندگی یا کار خود ایجاد کنید؟ آیا فردی دیگه این فکر را به شما القا کرده است؟ شما خودتان قصد تغییر دارید پس باید دلیل کافی و اصولی هم برای آن داشته باشید.
محقق نشدن برنامه‌ریزی‌ها و از بین رفتن تلاش‌ها
واقعیت این است که شکست نخورده‌اید. حتی اگر برنامه‌ها طبق برنامه‌ریزی پیش نرفتند هم چیزی را از دست نداده‌اید. برای بار دوم، پنجم یا حتی بار بیستم تلاش کنید. مهم این است که تلاش خود را متوقف نکنید، ناامید نشوید و با هدف‌گذاری مناسب‌تر ادامه دهید.
اولین و مهم‌ترین پیشنهاد این است که بدانید اگر برنامه‌ریزی شما با شکست روبه‌رو شد، خود را نباید سرزنش کنید و باید بدانید که در این مسیر تنها نیستید. ما انسان‌ها زمانی برای بدست آوردن آن چیزی که تصور می‌کنیم خوب است با مشقت مواجه می‌شویم که فکر می‌کنیم همه چیز باید سریع و فوری در دسترسمان باشد.
با خودتان مهربان باشید و دوباره از نو برنامه‌ریزی کنید. این کار را تا وقتی ادامه دهید که سرانجام موفق شوید.
