چرا به داروی تولید داخل قیمت کمتری نسبت به ژنریک وارداتی داده می‌شود؟
مدیرعامل شرکت داروسازی نانوالوند گفت: چرا باید به داروی تولید داخل قیمت پایین‌تری نسبت به داروی ژنریک وارداتی داده شود. لطفا سازمان غذا و دارو به ضابطه قیمت‌گذاری که خودش تعیین کرده پایبند باشد.
نیما سپهری در جلسه دیدار اعضای سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران با رئیس سازمان غذا و دارو که در محل شرکت کارخانجات داروپخش برگزار شد، توضیح داد: بخشی از انتقادات ما درباره گل‌به‌خودی‌هایی است که سازمان غذا و دارو به خودمان می‌زند. ما به عنوان تولیدکننده وظیفه و رسالتی جز تولید و تامین داروهای موردنیاز بیماران نداریم، اما نمی‌شود هم تولید کرد و هم برخی مسائل را دید و سکوت کرد؛ مثلا بنده به عنوان مدیرعامل یک شرکت دارویی به تازگی بعد از ۹ ماه تلاش موفق شدم با مدیرکل دارویی سازمان دیدار کنم. این چه رویه کاری است که ما باید بین مدیران ارشد سازمان غذا و دارو پاسکاری شویم و در نهایت پاسخ سوالاتمان را هم دریافت نکنیم.
وی تاکید کرد: مگر وظیفه مدیر و مشاور ارشد سازمان غذا و دارو پاسخگویی نیست؟ حداقل انتظار ما این است که حرف‌های ما را بشنوند. بنده به عنوان مدیرعامل یک شرکت تولیدی حاضرم کارم را تعطیل کنم و هر روز به سازمان غذا و دارو بروم تا مشکلاتم را پیگیری کنم اما متاسفانه به نظر می‌رسد این مشکلات و دغدغه ما برای سازمان اهمیتی ندارد.
این عضو سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران با اشاره به اینکه هم‌اکنون حق تولیدکننده در زمینه قیمت‌گذاری محصولاتش تضییع می‌شود، خاطرنشان کرد: وزیر بهداشت می‌گوید دارو باید فقط در حد ۹ درصد افزایش قیمت داشته باشد. این چه معنی دارد؟ چرا ۹ درصد؟ هزینه‌های تولید در صنعت داروسازی بسیار بیشتر از ۹ درصد افزایش یافته و تعیین سقف ۹ درصدی برای افزایش قیمت دارو بی‌معناست.
مدیرعامل شرکت داروسازی نانوالوند توضیح داد: مسوولان سازمان غذا و دارو عنوان می‌کنند که داروی تولید داخل باید قیمت کمتری نسبت به داروی ژنریک وارداتی داشته باشد. این حرف چه معنایی دارد؟! ما فقط می‌خواهیم سازمان غذا و دارو به ضابطه قیمت‌گذاری که خودش تعیین کرده پایبند باشد.
سپهری در ادامه به مثال‌هایی نیز اشاره کرد و گفت: مثلا داروی ایرینوتکان شرکت هندی سیپلا اخیرا ۴۹ درصد افزایش قیمت داشته است. یا داروی ارفان شرکت Ebewe به نام میتوکسانترون که ۴۰ درصد افزایش قیمت داشته است اما آیا در مقابل داروهای تولید داخل حتی نصف این ارقام نیز موفق به گرفتن مجوز افزایش قیمت شده‌اند؟
وی افزود: دارویی به نام متوترکسات تولید کردیم اما نکته عجیب آنکه به مشابه ژنریک وارداتی آن که از فناوری پایین‌تری هم برخوردار است، قیمت بیشتری نسبت به داروی ما داده شده است. یا در یک مورد دیگر دارویی تولید کردیم که از برند اصلی آن زودتر وارد بازار شد اما همین دو دارو همزمان با هم به کمیسیون قیمت رفته و قیمت گرفتند و جالب اینجاست که داروی وارداتی هنوز وارد بازار نشده ۱۰ درصد افزایش قیمت پیدا کرد اما داروی ما افزایش قیمتی نداشت. این چه طرز حمایت از تولید داخل است؟! البته منکر نمی‌شویم که این حق واردکننده است که تقاضای افزایش قیمت داشته باشد، اعتراض ما به قائل نبودن شرایطی برابر برای یک تولیدکننده داخلی است.
او با تاکید بر اینکه افزایش هزینه‌های تولید در صنعت داروسازی بسیار بیشتر از ۹ درصد است، اضافه کرد: موضوع تاسف‌برانگیز دیگر برخی نگاه‌های تبعیض‌آمیز بین شرکت‌های دولتی و خصوصی در صنعت داروسازی است. چرا سازمان غذا و دارو بر این جمله صحه می‌گذارد که شرکت‌های داروسازی سه هلدینگ دولتی و نیمه دولتی از تسهیلاتی برخوردار می‌شوند. مگر بین شرکت‌های دولتی و خصوصی داروسازی تفاوتی وجود دارد؟! مگر نه اینکه همه در یک کشتی هستیم؟ انتظار داشتیم رئیس سازمان غذا و دارو به جای تکرار این حرف اشتباه، سریعا آن‌را تکذیب کند.
مدیرعامل شرکت داروسازی نانوالوند خاطرنشان کرد: رئیس سازمان غذا و دارو بسیاری از موضوعات حوزه دارو به ویژه در حوزه حساس قیمت‌گذاری را به مشاور ارشد دارویی سازمان غذا و دارو ارجاع می‌دهد که به نظر می‌رسد دسترسی به ایشان امکان‌پذیر نیست و نگاه حمایتی به صنعت دارو ندارند که همین امر در آینده باعث حوادثی تلخ و گاه جبران‌ناپذیر برای نظام دارویی کشور می‌شود.
وی افزود: تمام این صحبت‌ها دغدغه یک تولیدکننده داروهای بیماران خاص بود و ما وظیفه انسانی و اخلاقی خود می‌دانیم که در هر شرایطی حتی در دوره تحریم دارو را با بهترین کیفیت در اختیار بیماران کشور قرار دهیم.
