پختن چه غذاهایی در ظروف مسی ممنوع است؟

ظرف غذا، یکی از مهمترین وسایلی است که در خانه برای خوردن و نوشیدن به آن نیاز داریم، اما چه باور کنید چه باور نکنید، ظروف مسی، دارای فواید سلامتی برای بدن است.

هر روز ،مردم برای خوردن و آشامیدن در منزل خود از ظروف غذا استفاده می کنند ؛ ظروف غذا شامل بشقاب، چنگال، قاشق، نعلبکی، لیوان، چاقو و دیگر ظروف مورد نیاز در آشپزخانه است.

در طول دهه های مختلف، مردم توانستند انواع مختلفی از ظروف را از مواد مختلف تولید کنند برخی از ظروف غذا وجود دارند، که واقعا برای سلامتی بدن مفید هستند و در مقابل برخی از مواد و متریال ها حاوی مواد شیمیایی سمی، جیوه و سایر عناصر مضر برای بدن مضر هستند ،

فواید نوشیدن آب با ظروف مسی
برخی تحقیقات علمی نشان می دهد که ،داشتن مقدار کمی مس در بدن، می تواند تاثیر مثبتی بر سلامتی کلی بدن داشته باشد ؛برخی از فواید سلامت از نوشیدن آب در ظروف مسی را آورده ایم:

افزایش سلامت پوست:

مس، پوست های آسیب دیده و خشک را درمان می کند، همچنین باعث تولید سلول های سالم پوست می شود ؛ نوشیدن در فنجان مسی نیز، باعث افزایش کشش (خاصیت الاستیسیته) و سلامت پوست می شود.

تقویت مو :

این فلز ،باعث تولید ملانین در بدن می شود که می تواند سلامت مو را بازگرداند و باعث رشد سریع مو شود.

کمک به طحال و کبد:

به عملکرد طحال و کبد ما کمک می کند، و همچنین به عملکرد مناسب چندین عضو دیگر نیز کمک می کند.

بهبود سلامت قلبی عروقی :

مقدار کمی از مس، می تواند انسداد شریانها را از بین ببرد و همچنین باعث جلوگیری از ایجاد پلاک هایی می شود که ،باعث انسداد رگ های خونی می شوند.

تحریک مغز :

مس می تواند ،بدن را برای تولید میلین تحریک کند ،که این باعث افزایش سرعت عملکرد مغز می شود.

تسکین و آرامش مفاصل:

می تواند بیماری آرتروز را بهبود دهد و غضروفی را که باعث مشکلات مفصلی شده را بازسازی کند ، که به درمان مفاصل درد و تورم مفاصل ،کمک می کند.
درباره مس :
مس، یک ماده معدنی ضروری در تمام بافتهای بدن است ؛ مس و آهن ،باعث تشکیل گلبول های قرمز می شوند. مس ،همچنین کمک می کند تا رگ های خونی، اعصاب، سیستم ایمنی بدن و استخوان ها سالم بمانند.

مس به طور طبیعی، در انواع خاصی از صدف ها، غلات کامل، سیب زمینی، میوه های خشک شده و سبزیجات سبز تیره یافت می شود. اکثر مردم در رژیم روزانه خود، به اندازه کافی مس دریافت می کنند. مقدار خاص دریافتی مس مورد نیاز روزانه افراد، بستگی به سن، جنس و وضعیت سلامتی آنها دارد ؛

مدلین پلاس، اعلام می کند که مقدار مناسب مصرف روزانه مس برای یک بالغ بالای ۱۹ سال، ۹۰۰ میکروگرم است ؛ مس در مقادیر زیاد، سمی می شود، گرچه میزان سم آن اندازه گیری و مشخص نشده است.
ایمنی و نکات مهم هنگام استفاده از ظروف مسی :

قابلمه های مسی که با موادی مانند قلع و استیل ضد زنگ ترکیب شده اند، می توانند شما را از مسمومیت مربوط به مس محافظت کنند. فلز ،به راحتی با برخی از غذاها حل می شود و مقدار زیاد آن می تواند باعث حالت تهوع، استفراغ و اسهال شود.
طبق گفته سازمان غذا و دارو، غذاهای اسیدی، سبب حل شدن مس از ظروف آشپزی به غذا می شود ، اگر از قابلمه ها و ماهیتابه های مسی محافظت نشده و ترکیب نشده با سایر فلزها استفاده می کنید، اسیدیته غذاها را مورد مطالعه قرار دهید.
فواید ظروف آشپزی مسی :

نه تنها قابلمه ها و تابه های مسی در آشپزخانه جذاب هستند، بلکه مس هدایت کننده و منتقل کننده عالی برای گرما است و برای پخت و پز در میزان بالا، بسیار عالی است ؛ آشپزها ،اغلب از قابلمه ها و ماهیتابه های مسی برای تهیه سس ها و غذاهایی که نیاز به دمای به شدت تحت کنترل دارند، استفاده می کنند.

قابلمه ها و تابه های مسی، معمولا با قلع یا استیل ضد زنگ پوشانده می شوند، بنابراین مصرف کنندگان نیاز نیست نگران مسمومیت با مس باشند ؛ انتقال گرمای عالی آن ،می تواند از طریق پوشش آن محافظت شود.

نظر متفاوت متخصصان طب سنتی در مورد ظروف مسی

اما در مورد مصرف از ظروف مسی برای آشپزی نظرات متفاوتی در کتب طب سنتی مطرح شده است.

اگر مس بیش از نیار بدن وارد بدن شود در کبد رسوب کرده و مسمومیت ایجاد می کند همچنین تجمع مس در بدن موجب بروز تهوع و سر درد می شود.مس اگر وارد غذا شود جذب کلسیم و آهن را مختل می کند و ظروف مسی باید لعاب داشته باشد و ظروف مسی قدیمی که لعاب ندارد پخت غذا در آن صحیح نیست.

باید بدانیم در کتاب های مرجع طب سنتی استفاده از ظروف مسی به شدت منع شده است! ظروف مسی که تحت عنوان «نحاس» یاد شده، از مضرترین ظروف برای طبخ غذا عنوان شده است.

در کتاب تغذیه در طب ایرانی ، اسلامی ظروف مسی و روی به دلیل آزاد کردن این عناصر با ارزش به غذا باعث تاثیر بر عملکرد سیستم مغز و اعصاب و غدد درون ریز بدن می شوند یکی از مضرات ظروف مسی اکسید شدن آنهاست که بسیار خطرناک است و باید به موقع قلع اندود شود.

در کتاب «مفرح القلوب»، که شرح کتاب قانونچه در طب است(قرن هشتم هجری قمری)، حکیم محمد ارزانی، از بزرگترین حکمای طب ایرانی، می گوید:«طبخ طعام در انای نحاس (ظرف مسی) خوب نیست مخصوصا اگر مدت زمان پخت زیاد باشد و نیز غذا چرب و ترش باشد.

قلع اندود کردن آن اگرچه مضرت آن را کم می کند ولی بطور کامل زیان آن را برطرف نمی کند. حکیم محمد ارزانی قلع اندود کردن مکرر را توصیه نمی کند و نهی شدید کرده از ظرف مسی که قلع آن رفته است. مداومت در مصرف ظرف مسی را موجب ایجاد جذام دانسته اند. بهترین ظروف از دیدگاه ایشان ظروف آبگینه (پیرکس امروزه) و چینی است.

در کتاب تحفة المؤمنین، تألیف سید محمد مؤمن تنکابنی؛ طبیب قرن ۱۱، که از منابع معتبر در خصوص دارو و مفردات طبی است، مصرف ظروف مسی خصوصا بی قلع آن بسیار مضر توصیف شده است.

در کتاب مخزن الادویه، تألیف حکیم عقیلی خراسانی؛ دانشمند و طبیب بزرگ قرن ۱۲ هجری قمری، که از کاملترین و جامعترین مجموعه دارویی در میراث طب سنتی ایران است، آمده آشامیدن غذاهای ترش، لبنیات، گوشت ها، در ظرف مس بی قلع خصوصا آنکه مدتی در آن مانده باشد بسیار مضر است و باعث ایجاد بیماری برص (نوعی لکه های پوستی) می شود.

شیخ الرئیس نیز در کتاب قانون گفته است:«واجب است که پرهیز کنید از طبخ آنچه که شور یا چرب و یا شیرین است مانند گوشت و لبنیات و آنچه که ترش است در ظروف مسی و حتی آشامیدن در این ظروف زیرا که بدون تردید زنگار می بندد و زنگار نیز سم قاتل است.»

منبع: سلامتی