مهم‌ترین عامل بروز هپاتیت
با بیان اینکه هپاتیت به معنای التهاب و ورم کبدی است که به آن یرقان هم می‌گویند، گفت: مهم‌ترین عوامل ایجاد کننده این بیماری ویروس‌ها هستند. چنانچه این بیماری و علائم آن کمتر از شش ماه طول بکشد، به آن هپاتیت حاد و اگر طول مدت آن بیش از شش ماه باشد، به آن هپاتیت مزمن گفته می‌شود.
وی با اشاره به برخی علل بروز هپاتیت، افزود: طی سالیان متمادی افراد بی‌شماری به انواع مختلف هپاتیت مبتلا شده‌اند و تعداد زیادی از آنها جان‌شان را از دست داده‌اند. از طرفی باید توجه کرد که عوامل مختلفی ممکن است باعث التهاب کبد شوند. در این میان ویروس‌ها شایع‌ترین عوامل ایجاد کننده بیماری هپاتیت محسوب می‌شوند. اکثر بیماران مبتلا به هپاتیت ویروسی، علامتی دال بر بیماری ندارند و بیماری آنها با انجام آزمایشات روتین مشخص می‌شود. در تعدادی از بیماران نیز علائم حاد بیماری وجود دارد. باید توجه کرد که به دنبال تماس با ویروس مولد بیماری هپاتیت و بعد از طی دوره‌ای که از هفته‌ها تا ماه‌ها متغیر است و دوره کمون یا نهفته نامیده می‌شود، علائم حاد ابتلاء به هپاتیت ویروسی ظاهر می‌شوند.
وی با بیان اینکه علائم و نشانه‌های بیماری‌های کبدی کاملاً متغیر است، ادامه داد: علائم ابتلاء به این بیماری از یک حالت سرماخوردگی و شبه‌آنفلوآنزا، ضعف و بی‌حالی، احساس کسالت و تیره شدن ادرار و کمرنگ شدن مدفوع، خارش و سردرد تا یک حالت یرقان شدید متغیر است. به این حالت از هپاتیت، هپاتیت حاد گفته می‌شود.
علویان با بیان اینکه این علائم، خاص یک نوع از هپاتیت نبوده و در همه انواع آن دیده می‌شود، گفت: در ۹۵ درصد بیماری هپاتیت حاد، علائم بیماری به صورت خودبه‌خودی در مدت چهار تا شش هفته برطرف شده و ویروس هم از بدن دفع می‌شود. البته در پنج درصد ابتلاء به ویروس هپاتیت بی، ویروس عامل بیماری در بدن فرد مبتلا باقی مانده و حالت ناقل ایجاد می‌شود.
وی به برخی علائم و نشانه‌های مهم هپاتیت حاد اشاره و اظهار کرد: تغییر رنگ پوست و چشم‌ها به زردی، پررنگی ادرار، بی‌رنگ شدن مدفوع، تهوع و استفراغ، بی‌اشتهایی، خارش بدن، خستگی، بی‌حالی و کاهش توانایی در انجام فعالیت‌های روزانه و… از جمله نشانه‌های این نوع هپاتیت به شمار می‌رود.
