مهدورالدم به چه معنی است و حکم آن چیست؟

با انتشار خبری در روز هفتم خرداد با عنوان «همسر دوم نجفی به قتل رسید» برخی گمانه‌زنی‌ها درباره انگیزه‌های این قتل در فضای مجازی مطرح شد و استفاده از واژه «مهدورالدم» در قالب واژه‌ها جا گرفت.

اما شاید این سوال برایتان پیش آمده باشد که مهدورالدم به چه معنی است و به چه کسی گفته می‌شود.

مهدورالدم یعنى کسى که خونش باطل است و در برابر آن قصاص یا دیه‌ای وجود ندارد. مهدور از واژه هدر آمده و به معناى باطل بودن است.

طبق قوانین جمهوری اسلامی ایران، قتل به اعتقاد مهدورالدم، موجه است؛ اما این پرسش مطرح می‌شود که آیا به راحتی می‌توان به انجام این موضوع اقدام کرد؟

قانون جدید مجازات اسلامی در پاسخ به این پرسش گفته: قانونگذار تصریحا اعلام می‌دارد کسی که شرعاً مستحق کشته شدن است و به او اصطلاحا مهدورالدم گفته می‌شود، کشتن او نه تنها قصاص ندارد بلکه دیه نیز از قاتل چنین شخصی ساقط است.

البته همواره در بین فقها و حقوقدانان در مورد نحوه اجرای این موضوع، جدال علمی وجود داشته و بحث‌برانگیز بوده است و همیشه ترس سوءاستفاده عده‌ای به دلیل برداشت شخصی از آن وجود دارد و موجب نگرانی‌هایی برای حقوقدانان شده است.

در ماده ۲۲۶ ق.م.ا. ذیل عنوان شرایط قصاص آمده است:

قتل نفس در صورتى موجب قصاص است که مقتول شرعا مستحق کشتن نباشد و اگر مستحق قتل باشد، قاتل باید استحقاق قتل او را طبق موازین در دادگاه اثبات کند. این ماده، از مواد تاسیسى قانون مجازات اسلامى و برگرفته از فقه مى باشد. فقها نیز در بحث قصاص، این بحث را مطرح کرده اند که یکى از شرایط اجراى قصاص، محقون الدم بودن مقتول است و در صورتى که مقتول مهدور الدم بوده است، قاتل قابل قصاص نیست.

در تبصره ۲ ماده ۲۹۵ مى خوانیم:

درصورتى که شخصى کسى را به اعتقاد قصاص یا به اعتقاد مهدورالدم بودن بکشد و این امر بر دادگاه ثابت شود و بعدا معلوم گردد که مجنى علیه مورد قصاص و یا مهدورالدم نبوده قتل به منزله خطاى شبیه به عمد است. تصویب این تبصره باعث شد که در بسیارى از پرونده هاى قتل، قاتل به جاى انکار قتل، به موضوع اعتراف نموده اما ادعا مى کند با اعتقاد به مهدور الدم بودن و این که خون مقتول شرعا مباح است، مرتکب قتل شده است.

در آخر نیز، پیرو گمانه‌زنی‌های کاربران و برخی رسانه‌ها در فضای مجازی درباره انگیزه‌های قتل همسر دوم شهردار سابق تهران توسط شخصِ محمد علی نجفی باید بدانید مطابق شریعت اسلام، ایراد اتهام به زن، مراتبی دارد که در صورت اثبات نشدن آن، شدیدترین مجازات‌ها را در پی دارد و برای کسانی که در این زمینه به ترویج و اشاعه فحشا می‌پردازند، مجازات شلاق در نظر گرفته شده است.