طرح پروتوتایپ از ابرخودروی جدید مک لارن BP23
اولین طرح واقعی، از ابرخودروی آینده‌ی مکلارن که بر اساس مدل ۷۲۰S ساخته شده است، شبیه به سوپراسپرت افسانه‌ای F1، با فرمان وسط ارائه خواهد شد.
وقتی تصاویر این مدل بخصوص از مکلارن ۷۲۰S را می‌بینیم، بدون شک اولین چیزی که توجه ما را به خودش جلب می‌کند، جایگاه راننده است. در واقع، این خودرو، طرح اولیه از ابرخودروی مورد انتظار BP23 مکلارن است. BP23 معرف نمونه‌ی آزمایشی دوم مکلارن با طرح سه سرنشین است (Bespoke Prototype 2). کد BP1، مدل مکلارن X-1 بود که بر اساس مدل ۱۲-C طراحی شده بود.
البته اشتباه نکنید؛ تیم تاپ‌گیر نمونه‌ی اولیه‌ی واقعی BP23 را تست نکرده است. فقط مدل ۷۲۰S تغییر داده شده را آزمایش کرده است. طراحی قالب کلی کابین BP23 به تازگی به پایان رسیده است و اولین نمونه‌ی واقعیِ سریع‌ترین، پرقدرت‌ترین و آیرودینامیک‌ترین خودروی جاده‌ای مکلارن، تا سال ۲۰۱۹ در جاده‌ها نخواهد آمد. اما این خودرو، فقط دو هفته است که ساخته شده و در واقع، اولین طرح پایه از هایپرکار BP23 است؛ آزمایش قوای فنی BP23، تا پایان سال جاری میلادی انجام نخواهد شد.
واضح است که تغییر دادن کلی جایگاه راننده، به وسط خودرو کار راحتی نیست. متخصصان مکلارن باید در شاسی فیبر کربن تغییرات زیادی ایجاد کنند، چرا که سیستم خنک کننده و بیشتر سیم‌کشی‌های ۷۲۰S، در وسط شاسی قرار دارد. در این نمونه، کف بدنه کاملا مسطح شده است. با اینکه شاسی BP23، کاملا سفارشی است، اما از ساختار تقریباً مشابهی استفاده می‌کند؛ ولی تیم مهندسی مکلارن، در حال حاضر جزئیات بیشتری را اعلام نکرده است. چیزی که ما می‌دانیم این است که BP23، هیبرید خواهد بود و بیشتر بر عملکرد جاده‌ای متمرکز است تا پیست، بدنه‌ی بسیار آیرودینامیکی خواهد داشت و البته، سریع‌ترین و پرقدرت‌ترین خودروی تاریخ مکلارن خواهد بود.
شباهت و مقایسه‌ی این خودرو با مکلارن F1 اجتناب ناپذیر است. هر دو سه سرنشینه هستند، جایگاه راننده در جلو قرار گرفته و ردیف عقب نیز برای دو سرنشین دیگر تعبیه شده است. راننده در مرکز کنترل خودرو قرار دارد ( دسته دنده در راست و ترمز دستی در چپ راننده قرار دارد). طرح کابین BP23، بر سادگی در رانندگی تمرکز کرده است.
هدف ساخت این پروتوتایپ چیست؟ اندی پالمر، رئیس کارکنان بخش آلتیمیت سریز (Ultimate Series) مکلارن می‌گوید:
قبل از تصمیم گرفتن برای ساخت نمونه‌ی اولیه، طرح‌های ارگونومیک زیادی را با کمک رایانه امتحان کرده‌ایم. در این فاز، بیشتر به ارگونومیک، طرح کلی موارد مربوط به کنترل خودرو، دید راننده، دسترسی و عملکرد کلی در کابین، دید راننده به پشت و مواردی چون محل قرار دادن دریچه‌های هوا و ظرفیت بار و مواردی از این دست، می‌پردازیم.
صندلی این پروتوتایپ را از روی مدل اسکن شده‌ی صندلی تورینگ مکلارن F1 ساخته‌ایم. موضوع جنس صندلی نیست، در واقع صندلی به‌صورت سفارشی برای هر مشتری ساخته خواهد شد؛ ما به دنبال بهترین جایگاه صندلی هستیم.
واقعا، در چنین خودرویی، جایگاه صندلی و وضعیت راننده یکی از مهم‌ترین و چالش برانگیز‌ترین موارد طراحی کابین است که باید علاوه بر دید راننده، به نحوه‌ی ورود به خودرو نیز فکر کرد.
اندی ادامه می‌دهد:
ما انواع نحوه‌ی نشستن را مورد بررسی قرار دادیم.
تیم تاپ‌گیر در ورود به خودرو مشکلی نداشتند ولی پس از قرار گرفتن در جایگاه راننده، به سختی می‌شد به درب دسترسی پیدا کرد و آن را بست. احتمالاً نسخه‌ی نهایی BP23، به درب‌های الکتریکی مجهز باشد. به محض قرار گرفتن در جایگاه راننده، همه چیز با مدل ۷۲۰S متفاوت است. جدای از داشبورد و نبودن تجهیزات آن، اولین مورد جالب، فرمان مرکزی و سپس طرح پنجره‌ها است. در واقع به جای وجود سه زاویه‌ی مختلفِ شیشه‌ی جلو و شیشه‌های جانبی، نظاره‌گر یک دید وسیع خواهید بود. باید دید که تیم طراحی مکلارن، برای آفتاب‌گیر، کمربندهای ایمنی، جالیوانی و … چه نقشه‌ای دارند!
پالمر می‌گوید:
در کابین دو محل برای جالیوانی و سه کمربندی ایمنی تعبیه خواهد شد.
بر روی آینه‌های بغل، دوربین‌های دید به عقب کار گذاشته می‌شود که علاوه بر کاهش نیروی درگ، دید راننده را هم بهبود می‌بخشد. در نمونه‌ی اولیه‌ی مدل F1، در بالای ستون A، آینه کار گذاشته شده بود. احتمالاً شیشه‌ی عقب، کمی پایین‌تر نصب شود.
تیم تاپ‌گیر از جایگاه خوب مرکزی راننده و عادت کردن به رانندگی در این حالت متعجب می‌شود و به حس طبیعی بودن و تجربه بهتر آن اشاره می‌کند. با قرار گرفتن در مرکز خودرو، بیشتر به جاده توجه می‌کنیم و سیستم صوتی و دیگر گجت‌های کابین، کم اهمیت می‌شود. طرح کابین BP23، و بخصوص فرمان آن به منظور استفاده‌ی کمتر از دکمه‌های مختلف، و تمرکز بر تجربه‌ی رانندگی طراحی شده است.
از آنجایی که مدیران مکلارن مشخصات فنی را اعلام نکرده‌اند، فقط می‌توانیم حدسیات خود را با شما در میان بگذاریم. BP23 یک هایپرکار GT است، پس بعید به‌نظر می‌رسد این مدل هم محور عقب باشد. شاید دو موتور برقی در جلو و یک پیشرانه‌ی بنزینی در عقب به همراه یک موتور برقی مخصوص مدیریت گشتاور، به همراه داشته باشد. این طرح تاکنون در خودروهایی چون هوندا NSX، پورشه ۹۱۸ و بی‌ام‌و i8 استفاده شده است. خیلی جالب می‌شود که اگر BP23 یک پیشرانه‌ی ۱۲ سیلندر V شکل داشته باشد؛ ولی احتمالاً به یک پیشرانه‌ی سفارشی V8 و توان خروجی حدود ۸۵۰ اسب بخار مجهز باشد. مدل استاندارد پی ۱ با استفاده از پیشرانه‌ی هشت سیلندر V شکل تا ۷۳۷ اسب بخار قدرت داشت که حدود ۱۵۰ اسب بخار از مدل ۱۲C بیشتر بود. شاید مدل BP23 هم از این فرمول استفاده کند و اساس قدرت خود را از مدل ۷۲۰S الهام بگیرد. می‌توان این قدرت را با ۲۵۰ اسب بخار توان خروجی موتور برقی همراه کرد تا ۱۱۰۰ اسب بخار در اختیار داشت. وزن این ابرخودرو نیز شاید چیزی حدود ۱۶۵۰ کیلوگرم باشد که با در نظر گرفتن قدرت پیشنهادی، نسبت قدرت به وزن آن عدد شیطانیِ ۶۶۶ اسب بخار بر تن خواهد شد!
با این مشخصات، سریع‌ترین و پرقدرت‌ترین مکلارن تاریخ، به دست خواهد آمد و احتمالا با سرعت بیش از ۳۲۰ کیلومتر در ساعت هم مشکلی نخواهد داشت. ولی متخصصان مکلارن، تا چه حد برای پسر F1 ارزش قائل خواهند شد؟ شاید حداکثر سرعت بالای ۳۸۵ کیلومتر بر ساعت؟ پالمر در این مورد، به تعادل بین سرعت و راحتی رانندگی اشاره می‌کند؛ تایرهای مخصوص پیرلی برای BP23 ساخته خواهند شد. بعید است که مدیران مکلارن به دنبال تجاوز به قلمرو بوگاتی شیرون (یا بهتر است بگوییم کونیگزگ آگرا!) باشد، اما سرعت بالای ۳۸۵ کیلومتر بر ساعت وسوسه برانگیز است. شاید یک نسخه‌ی ویژه از PB23 با تایرها و رینگ‌های مخصوص و توانایی حداکثر سرعت بیش از ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت گزینه‌ی بهتری باشد.
بر اساس شایعات موجود، نسخه‌ی ساخته شده برای بازی ویدئویی گرن توریسمو، ویژن گرن توریزمو، مدل دیجیتالی BP23 است، اما بر اساس گفته‌های پالمر در مورد داشتن فضای بار و کابین لوکس، بعید است که این مدل، شباهتی با BP23 داشته باشد.
احتمالا کد BP23 مکلارن در سال ۲۰۱۹ رمزگشایی شود.
