شما نباید مادر کاملی باشید: شما باید مادر کافی باشید
به گزارش تریتا نیوز ،هر روز، مادران سراسر دنیا از نقاط ضعف شان انتقاد می کنند و به خودشان می گویند که تمام تلاش های شان هنوز کافی نبوده است. آنها فشار مضاعفی به خودشان می آورند تا بهترین باشند و به خودشان افتخار می کنند که هیچ وقت به نیازهای خودشان اهمیت نداده اند. این کارهای سخت اختصاص به مادرانی دارد که تشنه ی کامل بودن هستند. اما در واقعیت والدین کامل وجود ندارند. و حتی اگر شما کامل باشید، به این معنی نیست که در حق فرزندتان لطف کرده اید. فرزندان نیاز به مادر کامل ندارند. آنها نیازمند عشق هستند که اختصاص به مادران کافی دارد.
مفهوم “مادر کافی” در سال ۱۹۵۳ توسط دونالد وین کات ، روان تحلیل گر و متخصص کودکان انگلیسی مطرح شد. بعد از مشاهده ی هزاران کودک و مادران شان، او متوجه شد که به نفع کودکان است که ببینند مادرشان هم به طریق قابل کنترلی ممکن است کم بیاورد.
چگونه مادری کافی هستید؟
زمان دوران نوزادی ، شما فرزندتان را غرق عشق و توجه می کنید. زمانی که گریه می کند او را آرام می کنید و شما ثابت کرده اید که هر زمان نیاز جسمی یا احساسی داشته باشد به موقع پاسخ می دهید. این به فرزندتان می آموزد که ایمن است و به او عشق ورزیده می شود. در طی زمان میزان توجه همین گونه نمی ماند. غیر ممکن است. شاید نصف شب شما از فرط خستگی صدای گریه ی فرزند نوپای تان را نشنیده اید. یا شاید کودکتان در مهد کودک کودکی دیگر هول داده و شما آنجا نبودید تا او را دلداری بدهید. اینگونه است که فرزندتان یاد می گیرد شما همیشه در کنار و دم دست او نیستید. و البته، مواقعی هم وجود دارد که خودتان باعث ناراحتی و رنج فرزندتان شده اید. شما باید وقتی که او اصرار دارد زیادی کیک بخورد به او نه می گفتید و او یک ساعتی را گریه کرده است. یا شاید شما به او اچازه داده اید که با دوچرخه اش برود بیرون دوچرخه سواری کند، در حالیکه هنوز چندان تبحری در این کار ندارد و او زمین خورده است. اما این چیزها برای یک عمر اثرش باقی نمی ماند. شاید به او قول داده اید که او را به پارک ببرید و بعدا به دلایلی مجبور شدید آن را کنسل کنید. یا شاید چون حوصله ی آشپزی نداشتید به او اجازه داده اید تا کلی ساندویچ کره بادام زمینی و ژله بخورد. اینها بزرگترین اشتباهات والدین در دنیا نیستند.
چگونه مادر کافی بودن می تواند به فرزندتان کمک کند؟
طبق تئوری “مادر کافی” چند اشتباه کوچک می تواند برای فرزندتان خوب باشد. وین کات دریافته است که هر اشتباهی که از مادر سر می زند باعث می شود کودک فرصت ایجاد انعطاف پذیری را به دست می آورد.نه شما می توانید و نه باید فرزندتان را از تجربه ناراحتی و درد در کل زندگی اش محافظت کنید. زمانی که به فرزندتان فرصت زمین خوردن را می دهید، او یاد می گیرد که چگونه یاس و سرخوردگی اش را مدیریت کند. و این اعتماد به نفس را نسبت به توانایی اش پیدا می کند که خودش می تواند از پس احساسات ناخوشایندش بر بیاید. کودکان نیاز دارند تا یادبگیرند چگونه با افراد ناتمام برخورد کنند. و مهمتر از همه شریک زندگی اش، کارفرما و همسایگانش در آینده انسانهای کاملی نیستند و او باید نحوه ی تعامل با آنها را یاد بگیرد.
عقده ابر قهرمانی را رها کنید
خواه تصمیم بگیرید که بهترین والدین روی زمین باشید، یا بپذیرید که مادر کافی باشید، نتیجه تا حدی یکسان است. چه بخواهید چه نخواهید، زمانهایی شما مرتکب اشتباه خواهید شد و مواقعی است که شما کاملا در حق فرزندتان کوتاهی می کنید. اما اگر سفت و سخت به این مفهوم چسبیده باشید که باید کامل باشید، احتمالا به این نتیجه می رسید که شما مادر کافی نیستید. انتقاد خشن و جدی فقط شما را زمین می زند و عقب نگه می دارد. اگر شما مستعد این تفکر هستید که باید مادری قهرمان باشید و در گیر این موضوع هستید، در اینجا استراتژی هایی عنوان شده اند که می توانند به شما کمک کنند از این تفکر فاصله بگیرید و بپذیرید که مادری کافی باشید:
از زمان و انرژی تان عاقلانه استفاده کنید.اگر تمام انرژی و منابع تان را صرف کامل بودن کنید، آن وقت است که همه انرژی تان صرف تلاش برای اجتناب از اشتباه کردن می شود. بیشتر انرژی و زمان تان را صرف کیفیت زمانی کنید که با فرزندتان می گذرانید.
اشتباهات تان را بپذیرید. زمانی که مرتکب اشتباهی شدید، به آن به چشم فرصتی برای یادگیری بنگرید. و سپس به فرزندتان نشان دهید که چگونه می توان از اشتباهات درس گرفت.
درسهای زندگی را آموزش دهید. فرزندتان باید بداند که هر شخصی-منجمله مادرها- هم گاهی اوقات کم می آورند. به او از راه های درست و سالم بیاموزید تا با احساسات ناخوشایندش مواجه شود بنابراین او یاد می گیرد تا با شکستهایش در زندگی مواجه شود، آنها را بپذیرد و به موفقیت تبدیل کند. از این فرصت برای صحبت در مورد بخشش هم استفاده کنید.
زبانی که استفاده می کنید را تغییر دهید. ببینید چه قدر و کجاها از خودتان انتقاد کرده اید و خودتان را زیر سوال برده اید. تلاش کنید تا به خودتان چیزهایی را نگویید که هیچ وقت به دوست تان نمی گویید، و تمرین کنید با خودتان مهربان باشید.
به خودتان فرصت دهید تا مادری کافی باشید
من تا به حال مراجع بزرگسالی نداشتم که به مطب روان درمانی ام مراجعه کند و مدعی شود :مادر کافی اش” پشت همه ی مشکلاتش است. اما از بسیاری از افراد شنیده ام که بزرگ شدن با مادری تحت فشار روانی که همیشه تلاش داشت کامل و بی نقص باشد ضرر و لطمه های بسیاری به سعادت او زده است.
به خودتان کمی استراحت بدهید و به خودتان متذکر شوید که مادران عاشق، فداکار و صمیمی هستند فرزندانی فوق العاده تربیت می کنند، حتی اگر خودشان کامل نباشند. بنابراین دفعه بعدی که به خاطر اینکه غذای گرم نداشتید، یا فراموش کردید به فرزندتان بگویید مسواک بزند به خودتان خرده گرفتید، از این فرصت استفاده کنید و به او کمک کنید تا عبور کردن از این دنیای غیر کامل را تمرین کند.
