سفرنامه پنانگ مالزی؛ تقاطع فرهنگ ها

یکی از جذابیت های کار خبرنگاری، سفرهای متعددی است که به واسطه پوشش رویدادهای مختلف با آن به همراه می آید. در همین راستا تا کنون شانس این را داشته ام تا به کشورهای متعددی سفر کنم؛ از آلمان و فرانسه و ایتالیا گرفته، تا آمریکا و چین را در طول این چند سال دیده ام و با هر یک خاطرات بسیاری دارم. در این بین هیچ وقت فرصتی دست نداد تا به کشورهای جنوب شرقی آسیا بروم و حال و هوای استوایی آن ها را تجربه کنم.

برای همین و درست در روزهایی که آلودگی در تهران گلوها را فشار می داد، پیشنهاد هواپیمایی قطر برای سفر به مالزی، موضوع جذابی برایم بود. برترین خط هوایی دنیا در سال ۲۰۱۶، به مناسبت اولین پروازش به جزیره پنانگ مالزی، از من و چندی دیگر از اهالی رسانه از کشورهایی مثل آلمان و انگلیس دعوت کرد تا با آن ها هم سفر شویم و پنانگ را از نزدیک ببینیم و تجربه کنیم.

در انتهای این مطلب به تجربه سفر با کلاس تجاری هواپیمایی قطر خواهم پرداخت، اما قبل از آن می خواهم از خود پنانگ بگویم.

واقعیتش را بخواهید سفرهای متعدد باعث می شود پس از مدتی توقعات شما از جایی که قصد سفر به آن را دارید، بسیار بالا رود؛ بله این درست است که هر جایی جذابیت های مخصوص به خودش را دارد، اما به هر حال ذهن شما در مقام مقایسه می نشیند و اینچنین موارد کمتری شما را هیجان زده می کند. مثلا اگر به چین سفر کرده باشید و فرهنگ غنی و تاریخچه عجیب و غریبشان را دیده باشید، وقتی به کره جنوبی روید به خوبی سطحی بودن آنچه به توریست ها عرضه می کنند را احساس می کنید.

این همان حسی بود که قبل از سفر به پنانگ داشتم. نمی دانستم قرار است با چه فضایی مواجه شوم و با اندکی بدبینی با هواپیمایی قطر، همراه شدم، اما خوشبختانه آنچه که پنانگ برای عرضه داشت، حسابی من را به وجد آورد.

جزیره پنانگ با جمعیتی ۱.۷ میلیونی، یکی از پرجمعیت ترین مناطق مالزی است که تقاطعی بی نظیر از فرهنگ های متفاوت است و این موضوع دقیقا همان چیزیست که این جزیره را به مقصدی فوق العاده جذاب برای گشت و گذار تبدیل می کند.

پایه گذار پنانگ امروزی، یک کاپیتان انگلیسی است که در سال ۱۷۸۶ پای به این جزیره گذاشت و از لحاظ جغرافیایی موقعیت آن را برای تجارت بسیار مناسب دید. انگلیسی ها در آن زمان هندی ها را با خود به عنوان کارگر به همراه داشتند و از این طریق هندی های بسیاری نیز به جزیره آمدند. از طرفی نزدیکی جزیره به چین سبب شد تا چینی ها هم با سودای تجارت با انگلیس ها وارد جزیره شوند و خانه و زندگی خود را در کنار مالایی های محلی به راه اندازند.

همین ترکیب که صد ها سال پیش شکل گرفت، اکنون پنانگ را به نمونه ای منحصر به فرد از تعامل فرهنگ های مختلف تبدیل کرده است. جزیره ای که امروزه ترکیب مردمانش را هندی ها، چینی ها و مالایی ها تشکیل می دهند.

از فرودگاه کوچک پنانگ که وارد شهر شدیم، با دمای ۳۰ درجه ای روبرو شدم که چندان شرجی نبود و در اوج سرمای زمستان تهران، لبخندی ناخودآگاه را بر روی لب هایم آورد. درخت های بلند قامت استوایی، کوه هایی سر سبز در دور دست و عبور از کنار خط ساحلی، در همان ابتدای ورود به پنانگ حال و هوای قشنگی را برایتان رقم می زند.

اگر قصد سفر به پنانگ را دارید، شاید ایده بدی نباشد که سفر خود را به ۲ بخش تقسیم کنید.

چند روزی به استراحتگاه ها و هتل های لب ساحل پنانگ بروید تا صبح ها با چشم انداز دریا از خواب بیدار شوید و با صرف یک صبحانه دل انگیز در کنار ساحل، آرامش گم شده در ایران را بازیابید. در طول روز هم در اقیانوس شنا کنید و از ورزش های آبی مثل جت اسکی لذت ببرید و بعد تر غروب زیبای خورشید و آن رنگ نارنجی مسحورکننده اش که در بین کوه ها گم می شود را، از یکی از کافه های ساحلی با نوشیدنی دلچسب خود به نظاره بنشینید.

بعد از آن هم با عوض کردن هتل، به مرکز جزیره یعنی شهر George Town بروید تا بخش اصلی سفر و ماجراجویی های خود را رقم زنید.

چند روزی که در استراحتگاه ساحلی Park Royal اقامت داشتیم، به چند مکان توریستی در اطراف هتل رفتیم. یکی از مکان ها مجموعه ای به نام Entopia است. انتوپیا در واقع یک باغ پروانه است که در آن می توانید رنگارنگ ترین گردهمایی این موجودات را مشاهده کنید. تا پیش از هرگز این تعداد از پروانه را یک جا و از نزدیک ندیده بودم. پروانه هایی که هر یک طرحی منحصر به فرد را بر روی بال هایشان به نمایش می گذاشتند و مهارت طبیعت در نقاشی را یادآور می شدند.

به خصوص اگر همراه با کودکان به سفر می روید، دیدن از این مجموعه را توصیه می کنم چرا که در طول مسیری که در باغ طی می کنید، علاوه بر پروانه ها با حشرات دیگری هم آشنا می شوید و نکات آموزشی متعددی را پشت سر می گذارید. بلیط ورود به این مجموعه برای بزرگ سالان نزدیک به ۸۰ هزار تومان و برای کودکان ۵۰ هزار تومان است.

در انتهای بازدید از مجموعه به فروشگاه آن می رسید که در آن کلکسیونی از انواع و اقسام پروانه ها و حشرات خشک شده را مشاهده می کنید که به گمانم خرید یکی از آن ها می تواند یادگاری بسیار زیبایی از پنانگ باشد.

یکی دیگر از مراکز توریستی که در خط ساحلی قرار دارد، Tropical Spice Garden است. این مجموعه یک فضای جنگلی بزرگ است که در آن می توانید ضمن یک پیاده روی لذت بخش در بین درختان استوایی، با انواع و اقسام گیاهانی که با آن ها ادویه های مختلف تولید می شود، آشنا شوید. به اندازه Entopia این مکان را نمی توانم توصیه کنم، اما به هر حال بازدید از آن خالی از لطف نیست.

اما بیایید به سراغ George Town برویم، شهری که در میراث جهانی یونسکو هم ثبت شده و پر است از پارادوکس هایی که کنار هم قرار گرفتنشان، منظره زیبایی را خلق کرده است. شهری که توسط انگلیس ها پایه گذاری شده و بعد ها توسط چینی ها، هندی ها و البته خود مالایی ها توسعه یافته.

هنگامی که در خیابان های جورج تاؤن قدم می زنید می توانید معبد هندو ها، معبد چینی ها و مسجد مسلمانان را در فاصله کمی از یکدیگر مشاهده کنید؛ تصویری زیبا از تعامل مردم مختلف در کنار یکدیگر که می تواند الگویی الهام بخش برای صلح جهانی باشد.

همین تنوع فرهنگی باعث شده تا ساکنان جورج تاؤن در پذیرش مردمانی از سرزمین دیگر، خون گرم ترین باشند. آن ها به خوبی به اهمیت صنعت توریست نیز واقف هستند و در برخوردهایی که با شما دارند، مهربان، خنده رو و میهمان نواز ظاهر می شوند.

به واسطه همین تنوع فرهنگی، گشت و گذار در جورج تاؤن شما را با صحنه های متنوعی روبرو می کند. خیابان های شهر پر است از غذاخوری های کوچک و خیابانی که در آن ها شما فرصت چشیدن غذاهای هندی، چینی و مالزیایی را پیدا خواهید کرد.

یکی از بهترین وعده های غذایی که ما در پنانگ خوردیم، غذای محلی مالایی ها به نام Nasi Lemak بود که بر روی برگ موز سرو می شد و ترکیبی از مرغ سرخ کرده، ماهی و برنج را شامل می شد که با نوشیدنی گوارایی از بستنی و آب نارگیل سرو می شد تا طعم تند غذا را به نوعی خنثی کند.

یکی از مزایای پنانگ برای ما ایرانی ها، قیمت های مناسب آن است. هر رینگت مالزی تقریبا برابر با ۱۲۰۰ تومان است و به همین واسطه هزینه های اقامت در پنانگ بسیار قابل پذیرش است. شما با ۱۶ هزار تومان می توانید به سینما روید و یا با حدود ۱۰ هزار تومان، یک وعده غذای گرم و خوشمزه را برای خود تدارک ببینید.

از لحاظ خرید هم باید بگویم که به نظر من مال ها و فروشگاه های بزرگ در پنانگ آنقدر جذابیت ندارند، آنچه که می تواند متفاوت باشد همان مغازه هایی است که در کوچه و خیابان پیدا می شود. تجار و کاسبان از کشورهای مختلف به خیابان های این شهر آمده اند و هر یک از زادگاه خود، محصولاتی را عرضه می کنند.

فارغ از خوردنی ها و خریدنی ها، جورج تاؤن دیدنی های جذابی هم دارد. یکی از جاهایی که ما از آن بازدید کردیم، Pinang Peranakan Masion بود. خانه ای مربوط به ۱۲۵ سال پیش که متعلق به یکی از سران مافیا در پنانگ بوده و اکنون با چینشی زیبا، فضای آن زمان را به تصویر می کشد.

اتوبوس هایی توریستی در شهر پیدا می شود که مقاصد مشخصی دارد و شما با خرید بلیط های ۲۴ یا ۴۸ ساعته می توانید با آن ها تقریبا تمام مراکز مهم توریستی را از نظر بگذرانید. با توجه به گرمای هوا، شاید این اتوبوس ها یکی از بهترین گزینه ها برای گردش در جورج تاؤن باشند.

اگر هم می خواهید پنانگ را از ارتفاعات به نظاره بنشینید، می توانید به Penang Hill بروید. کوهی بلند که چشم اندازی فوق العاده از این شهر دوست داشتنی را در برابر چشمان شما قرار می دهد.

اما همانطور که در ابتدای مطلب هم گفتم، می خواهم از تجربه سفر با کلاس تجاری Qatar Airways هم با شما صحبت کنم. من همیشه با کلاس اقتصادی سفر می کردم و هرگز پرداخت هزینه اضافه تر برای کلاس تجاری برایم توجیهی نداشت، اما سرانجام در این سفر ذهنیتم تغییر کرد.

وقتی که بلیط در کلاس تجاری تهیه می کنید، در همین ابتدای راه به واسطه قرارداد هواپیمایی قطر با فرودگاه امام، به بخش CIP هدایت می شوید، و این یعنی دوری از هیاهوی فرودگاه و تحویل چمدان و صف کنترل پاسپورت و … که خود ارزش بسیاری دارد.

در ادامه و در پرواز، با صندلی های فوق العاده راحتی مواجه می شوید که به هیچ وجه اجازه نمی دهند خستگی یک سفر ۸ ساعته در بدنتان احساس شود.

در منوی غذایی، وعده های مختلفی همچون پیش غذا، غذای اصلی و دسر تعریف شده است که هر یک از آن ها با بالاترین کیفیت ممکن و به شکلی زیبا برای شما سرو می شوند و جالب اینکه شما در هر زمان که خواستید و به هر تعداد، می توانید وعده مورد نظر خود را سفارش دهید.

در طول پرواز حتی به شما لباس های راحتی نیز داده می شود تا صندلی های خود را تبدیل به تخت کنید و از آرامش پرواز لذت ببرید.

هواپیمایی قطر به تازگی پرواز مستقیم خود را به جزیره پنانگ راه اندازی کرده و حالا دیگر نیازی نیست که برای سفر به این جزیره ابتدا به شهر هایی مانند کوالالامپور وارد شوید. تهران، دوحه، پنانگ مسیر شما را تشکیل می دهد و بسته به زمانی که سفر می کنید هزینه ای کمتر از ۳ میلیون تومان را برای بلیط پرواز در کلاس اقتصادی باید هزینه کنید. کلاس تجاری بالغ بر ۲ میلیون تومان گران تر است که سفر با آن خود می تواند تجربه متفاوتی باشد.