«زمستان ۶۶» یادآور گذشته جامعه ماست/ سفر به دوران جنگ

علی جعفری کارگردان نمایش «زمستان ۶۶» که به تازگی اجرای خود را در سالن گوشه فرهنگسرای نیاوران آغاز کرده است در این باره گفت: نمایشنامه «زمستان ۶۶» نوشته محمد یعقوبی است که ما برای روی صحنه بردن آن تمرین های طولانی مدت زیادی داشتیم بنابراین از همان آغاز اجرای نمایش با آمادگی کامل به صحنه رفتیم و به اصطلاح از همان ابتدا اثر به شکلی پخته اجرا می شود.

وی درباره انتخاب این نمایشنامه بیان کرد: محمد یعقوبی ۲ بار در سال های ۷۷ و ۹۰ این نمایش را به صحنه برده است پس طبیعتا برای اجرای مجدد این اثر باید زاویه نگاه جدیدی وجود داشته باشد. برای روی صحنه بردن این اثر نمایشی ۲ رویکرد و زاویه نگاه را مدنظر قرار دادم که یکی از آنها پرداختن به مفهوم خانواده و دیگری یادآوری سال هایی بود که می توان از آن به عنوان هویت جامعه ایران نام برد.

جعفری ادامه داد: متاسفانه این روزها خانواده ها با وجودی که از نظر فیزیکی در کنار هم هستند اما از لحاظ روحی با هم فاصله دارند مگر اینکه اتفاقی رخ دهد و یا عزیزی از دست برود تا آنها دور هم جمع شوند. در این نمایشنامه نیز خانواده ای به تصویر کشیده می شود که دچار اختلافاتی هستند اما موشک باران تهران و ترس و استرسی که این اتفاق به همراه دارد آنها را دور هم جمع می کند و باعث می شود که مشکلاتشان را فراموش کنند.

این کارگردان تئاتر متذکر شد: این فضای سرد در طراحی صحنه و لباس نمایش و حتی پوستر کار نیز رعایت شده است و حتی تلاش من این بوده که مفهوم واژه شکستن به شکل عینی هم در ترسی که از شکستن شیشه ها در زمان بمباران در این خانواده وجود دارد، نمود پیدا کند. نکته ای که روی آن تاکید داشتم این بود که آدم ها با یک حرف می توانند دل یکدیگر را بشکنند در حالی که ممکن است دیگر زمانی برای جبران و عذرخواهی وجود نداشته باشد.

وی درباره نکته دیگری که در روی صحنه بردن این متن مورد توجه قرار داده است، گفت: در این چند ساله به شدت و با سرعت از گذشته و هویتمان فاصله می گیریم در حالی که اگر گذشته نباشد حالی وجود ندارد و اگر حال نباشد آینده ای در انتظارمان نیست. از نسل امروز بسیاری هستند که نمی دانند زمستان سال ۶۶ چه اتفاقی رخ داده است در حالی که بیان اتفاقات تاریخی، گذشته و هویت ما را یادآوری می کند؛ هویتی که به سرعت در حال فراموش شدن است. نمایشنامه هایی مثل «زمستان ۶۶» و یا «پچپچه های پشت خط نبرد» آثاری هستند که تاریخ مصرف ندارند و اصولا موضوع جنگ نیز تاریخ مصرف ندارد و در هر زمانی می توان به آن پرداخت. یادآوری هویت و تاریخ گذشته و اتفاقاتی که در دوران جنگ افتاده است نیز از دیگر عواملی بود که تصمیم گرفتم این نمایشنامه را به صحنه ببرم.

وی در پایان صحبت هایش تصریح کرد: نمایشنامه «زمستان ۶۶» جزو معدود نمایشنامه های ایرانی است که آنقدر درست نوشته شده که نه چیزی زیاد دارد و نه کم و می توان از زوایای مختلف تاریخی، جامعه شناختی، روانشناسی و فرهنگی به متن نگاه کرد. این اثر نمایشی بدون اینکه شعار بدهد شرایط خاص یک دوران را در قالب رفتارهای یک خانواده به مخاطبان ارایه می کند تا آنها بتوانند به درستی با شخصیت های اثر همذات پنداری کنند و من نیز تلاش کردم در کارگردانی نمایش با وفاداری به متن نگاه و زاویه دید خودم را به تصویر بکشم.

نمایش «زمستان ۶۶» نوشته محمد یعقوبی و کارگردانی علی جعفری از اول دی ساعت ۱۹:۳۰ در سالن گوشه فرهنگسرای نیاوران روی صحنه رفته است.

«زمستان ۶۶» روایتگر رویدادهایی است که در یک خانواده در اولین روز موشک باران تهران در اسفندماه سال۱۳۶۶ رخ می‌دهد. موشک ‌باران تهران مسایل و مشکلات جدیدی برای افراد خانواده به وجود می‌آورد که اختلافات پیشین آنها را به حاشیه می‌راند.

معصوم احمدزاده، رزمریم کاظمی، ایمان عبادیان، خشایار شمشیرگران، پریا طاهری، هیراد ترک‌زاده، با صدای: حامد عزیزی و مریم جلینی بازیگران این اثر نمایشی هستند.