زمستان هستهای از آنچه که فکر می‌کنید خطرناک‌تر است
زمستان هستهای که از پیامد‌های سلاح‌های هستهای به شمار می‌آید آثار مخربی بر روی جو و اتمسفر کره زمین می‌گذارد.
اخیرا گروهی از دانشمندان اثرات واقعی زرادخانه هستهای و عملکرد قدرت آن‌ها را تحلیل کرده‌اند. این گروه در تحلیل و بررسی‌های خود به نحوه ایجاد زمستان‌های هستهای توسط سلاح‌های هستهای پرداخته‌اند. میزان شدت تخریب سلاح‌های هستهای در سطح جهانی همچنان زیاد و ویرانگر است. در جریان جنگ‌های سرد، تخمین‌هایی زده بودند که به تعداد زیادی سلاح سرد نیاز است تا یک تخریب وسیع برای یک منطقه ایجاد کنند. امروزه با پیشرفت جنگ‌افزار‌ها و سلاح‌های هستهای، متوجه این موضوع شده‌ایم که زمستان‌های هستهای مانند بسیاری از چیز‌های دیگر مرموز، پیچیده و به شدت ویرانگر هستند. زمانی که یک سلاح هستهای راه‌اندازی و پرتاب می‌شود، به ویژه اگر هدف مورد نظر یک شهر بزرگ باشد آن (سلاح هستهای) میتواند یک سرکوب عظیم ایجاد کند. اساسا آن را می‌توان به یک آتش‌سوزی غیر قابل کنترل تشبیه کرد که برای احتراق فولاد، لاستیک و بتن به اندازه کافی گرم و داغ است. پس از وقوع یک حمله هستهای، میلیون‌ها تن ذره و خاکستر به لطف جریان‌های هوایی که از بمب خارج میشوند به لایه‌های بالای اتمسفر می‌رسند. در این لحظه ما تصور می‌کنیم که یک شهاب‌سنگ به کره زمین برخورد کرده است.
بارندگی‌های جهانی به طور چشمگیری کاهش می‌یابد، تخریب‌های آب و هوایی و درجه حرارت جهانی می‌توانند محصولات را برای پنچ سال آینده نابود کنند. علاوه بر آثار مخرب سلاح و زمستان هستهای، ما در معرض تشعشعات هستهای نیز قرار می‌گیریم. اگر شما از تغییرات بوجود آمده بین جنگ سرد و جنگ مدرن امروزی در تعجب هستید باید به دو نکته توجه ویژه داشته باشید: اول اینکه ما در علم پیشرفت ویژه‌ای داشته‌ایم و داریم و پیش‌بینی‌ها و مدل‌های دقیق‌تر از گذشته هستند. دوم اینکه بمب‌ها هر روز نسبت به گذشته قدرتمند‌تر و هوشمند‌تر میشوند. کلاهک‌های هستهای نیروی دریایی چین دارای عملکرد پنچ مگاتن هستند. در طول جنگ سرد، استراتژی و برنامه‌ریزی بر اساس بمب‌های قدیمی و کوچک ۱۵ کیلوتنی بود. اگر یکی از کلاهک‌های هستهای چین به شهر بزرگی مانند لندن برخورد بکند جهان احساس نمی‌‌کند که میلیون‌ها نفر را از دست داده است اما نگران گرسنگی و تشنگی برای سال‌های آینده است. مطالعات دانشمندان همچنین نشان می‌دهد که تغییرات اخیر در سیاست‌های جهانی باعث شده است استفاده از تسلیحات هستهای برای جنگ‌های سرد نیز به راحتی انجام شود.
در پدیده زمستان هستهای ابرهای غبار و دود بیشتر نور و انرژی خورشید را مسدود می‌کنند و موجب کاهش شدید دمای سطح زمین میشوند. تاریکی و سرمایی که در این مرحله بر زمین حاکم می‌شود، به علاوه پرتوهای رادیواکتیو، تقریبا تمام گونه های گیاهی و جانوری زمین را نابود خواهد کرد که به نوبه خود، قحطی و بیماری را برای آن دسته از انسانهای باقی مانده از انفجارهای اتمی، به همراه خواهد آورد. در همین حال، از آنجایی که دود، نور و گرمای خورشید را به خود جذب میکند، دمای لایه های بالایی تروپوسفر بالا رفته و با ایجاد وارونگی هوا موجب باقی ماندن مه دود یا smoke در لایه های پایینی خواهد شد. یک پیامد دیگر پیش بینی شده این است که انفجار اتمی میتواند موجب تشکیل اکسیدهای نیتروژن شود که با تخریب لایه حفاظتی ازن در استراتوسفر، امکان عبور مقدار بیشتری اشعه ماورای بنفش را فراهم خواهد نمود.
در حال حاضر ما می‌دانیم که حتی یک هسته هم میتواند جهان را برای یک دهه یا بیشتر تخریب کند. بسیاری از کشور‌ها از خطر تهدید انقراض جهانی هراس دارند اما با این وجود با تحریم کشور‌هایی که سلاح‌های هستهای دارند مخالفت می‌کنند.
