دفع پروتئین از کلیه ها ودلایل آن
مایع خون یا پلاسما، در کلیه ها تصفیه می شود و مواد زائد را از دست می دهد. در حالت عادی، کلیه ها مانع خروج آلبومین ( نوعی پروتئین در خون )، از پلاسما به داخل فضای ادراری می شوند و ادرار عاری از پروتئین یا آلبومین است.
کلیه ها
دفع پروتئین از کلیه ها، نشانه ها، دلایل و مشکلات ناشی از آن
آلبومین، مهم ترین پروتئین در گردش خون است که مانند چسب، مایع پلاسما را داخل رگ ها نگه می دارد. مایع خون یا پلاسما در کلیه ها تصفیه می شود و مواد زائد را از دست می دهد.
در حالت عادی در حین تصفیه پلاسما، در کلیه ها سدی وجود دارد که مانع خروج آلبومین از پلاسما به داخل فضای ادراری می شود و به این ترتیب، در حالت عادی، ادرار عاری از پروتئین یا آلبومین است.
البته در شرایط خاصی مثل ورزش سنگین یا وجود عفونت ادرار، مقدار کمی آلبومین در ادرار دفع می شود که معمولا توسط بدن جبران می شود. وقتی دفع پروتئین از کلیه ها به میزان زیاد باشد، باعث کم شدن مقدار پروتئین در خون می شود و پلاسما از رگ ها بیرون می آید و بیمار ورم می کند.
بیماری هایی وجود دارند که در آنها، کارآیی سد خونی ـ ادراری، در کلیه از بین می رود و آلبومین به مقدار زیاد، در ادرار وارد و دفع می شود. در این حالت، کبد شروع به تولید بیشتر آلبومین می کند و این نقیصه تا حدی جبران می شود.
وقتی کبد نتواند از پس جبران مقدار زیاد آلبومین دفع شده برآید، مقدار آلبومین خون کم می شود و کم کم پلاسما از داخل رگ ها به فضای زیر پوست تراوش می کند و ورم ایجاد می شود. ورم ناشی از دفع پروتئین، برخلاف ورم در بیماران دچار نارسایی قلبی، یک ورم عمومی است، یعنی صبح که فرد از خواب بیدار می شود، کاملا پف کرده و زیر پلک هایش کاملا ورم کرده است.
کلیه ها
قدم اول در بررسی بیماری که دچار دفع پروتئین است، اندازه گیری مقدار پروتئین در ادرار یک شبانه روز کامل است. در این حالت، بیمار صبح روز اول ادرارش را دور می ریزد و پس از آن تا ۲۴ ساعت، یعنی تا صبح فردا، هر بار ادرارش را در ظرفی که از آزمایشگاه گرفته است، جمع می کند.
صبح فردا، پس از جمع کردن ادرار ها، همه آن ها را به آزمایشگاه می برد. برای بیماری که دچار ورم در تمام بدن شده، اگر آلبومین در ادرار ۲۴ ساعته، بیشتر از ۵/۳ گرم باشد، بیماری نفروتیک (بیماری دفع شدید پروتئین از کلیه ها) را مطرح می سازد، که باید با روش های تشخیصی تکمیلی، نوع بیماری کلیه را مشخص ساخت.
وجود یا نبود گلبول های قرمز و گلبول های سفید در ادرار بیمارانی که پروتئین دفع می کنند، در تشخیص بیماری اهمیت دارد. در این شرایط بیماران باید به نفرولوژیست (فوق تخصص بیماری های کلیه) برای اقدامات تکمیلی مراجعه کنند.
مهم ترین بیماری هایی که موجب دفع پروتئین از کلیه ها می شوند، شامل دیابت، فشار خون و بیماری های خودایمنی کلیه هاست. در مورد بیماری دیابت و فشار خون، بیشتر از این که عوارض دفع پروتئین مهم باشد، این عارضه نشانه وخامت بیماری و شروع آسیب کلیه هاست و نشان می دهد هر چه سریع تر باید قند خون کنترل شود و فشار خون پایین بیاید.
