در «تیک آف» به ته خط رسیدم
وقتی سراغ بازیگری آمدید، چه دورنمایی از هنر داشتید؟ آیا فکر می‌کردید در این حرفه ماندگار شوید؟
در گذشته بازیگری برایم جدی نبود. البته بچه که بودم، تقلید صدا می‌کردم یا در نمایش‌های مدرسه نقش‌هایی را به‌عهده می‌گرفتم، اما عاشق و شیفته بازیگری نبودم و قبل از انتخاب شدنم برای نقش یوسف (ع) اصلا بازیگری برایم جذاب نبود. ما در جایی از شمال زندگی می‌کردیم که خیلی از بازیگران آنجا می‌آمدند، اما من هیچ‌وقت نرفتم کنارشان عکس بگیرم. کلا نسبت به دنیای بازیگری بی‌تفاوت بودم.
بعد که در این حرفه تثبیت شدید، معمولا حساب شده نقش‌هایتان را انتخاب کردید، اما در آثاری مثل یک عاشقانه ساده هم بازی کردید که هیچ نتیجه مثبتی برای شما به همراه نداشت. چرا چنین نقش‌هایی را انتخاب کردید؟
هر کدام از این نقش‌ها فرصتی بود تا نقش یک عاشق، معتاد و خلافکار را تجربه کنم. هیچ‌وقت نمی‌خواستم در یک چهارچوب خاص بازی کنم.
همکاری با آقای عبدی‌پور، کارگردان فیلم تیک آف چگونه بود و چطور شد که نقش فائز را به شما پیشنهاد دادند؟
دستیار آقای عبدی‌پور، من را از قبل می‌شناخت و پیشنهاد بازی در نقش فائز هم از طرف او بود. وقتی فیلمنامه را خواندم، نقش و کلیت کار را خیلی دوست داشتم، اما تنها مشکل، صحبت کردن با لهجه جنوبی بود که آقای عبدی‌پور گفتند، تو می‌توانی و من هم به گفته ایشان اعتماد کردم و کار را شروع کردیم.
در بین آن چند جوانی که در پی از بین بردن عقده‌های زندگی‌شان هستند، شخصیت دیگری هم بود که دوست داشتید به جای فائز آن را بازی کنید؟
من فائز را دوست داشتم و از اول هم قرار بود همین نقش را بازی کنم.
فائز پسر تنها و سرخورده‌ای است که به آخر خطر رسیده. چطور به این نقش رسیدید و برای رسیدن به آن چقدر با آقای عبدی‌پور تعامل داشتید؟
همان‌طور که گفتم، بزرگ‌ترین مشکل من برای این نقش لهجه جنوبی‌اش بود که آن هم با توجه به این‌که خود احسان جنوبی است، تمام دیالوگ‌ها را با لهجه بوشهری با من تمرین کرد تا توانستم از پس آن برآیم، ضمن این‌که تمام مدتی که برای پیش‌تولید فیلم به جنوب رفتیم، غیر از یک روز، من با لهجه جنوبی حرف می‌زدم. لهجه جنوبی خیلی شیرین است و دوستش دارم؛ حتی الان هم با احسان جنوبی حرف می‌زنم.
ما به ازاهای بیرونی شخصیتی مانند فائز را از نزدیک دیده‌اید؟
به نظرم، ما به ازای بیرونی یک کاراکتر زمانی معنا پیدا می‌کند که در فیلمنامه چیزی نباشد، اما ما به ازای شخصیت فائز در فیلمنامه بود و زوایای این نقش بخوبی در متن ترسیم شده بود. فائز در لحظه زندگی می‌کرد و اساسا چیزی برای از دست دادن نداشت. او گذشته‌اش را پاک کرده بود و آینده هم اصلا برایش مهم نبود. به همین خاطر تمام تصمیماتش را در یک لحظه می‌گرفت.
پس جای دلسوزی داشت!
نه، اصلا. شخصیتی که آنقدر آزادانه تصمیم بگیرد و عمل کند، جای دلسوزی ندارد. کاری به خوب و بد بودن فائز ندارم، اما او در کارنامه من جزو شخصیت‌هایی است که دوستش دارم.
نحوه ارتباط و تعاملتان با بازیگران دیگر فیلم (پگاه آهنگرانی، رضا یزدانی و سوگل قلاتیان) چطور بود؟
با خانم آهنگرانی از قبل در چند کار همکاری داشتیم و بخوبی با هم آشنا بودیم، اما با خانم قلاتیان اولین کارمان بود و طبیعتا روزهای اول کمی این همکاری سخت بود. با رضا یزدانی و حمزه مقدم هم لهجه و دیالوگ‌ها را تمرین می‌کردم و کلا همکاری خوبی با هم داشتیم.
رضا یزدانی که از شما و کمک‌هایی که برای درآوردن شخصیت شیرزاد به او کردید، خیلی تعریف می‌کرد؟
رضا پسری خوب و بازیگوش و کودک درونش بشدت فعال است. ما هر شب دیالوگ‌ها را با هم تمرین می‌کردیم و وقتی سر صحنه می‌رفتیم، دیگر چیزی برای تمرین نبود و فقط اجرا داشتیم.
با توجه به این‌که شما بازیگری را از تلویزیون آغاز کردید، بازی در مدیوم‌های مختلف برایتان چه تفاوتی دارد؟
هیچ فرقی ندارد. من علاقه‌مند به بازی در شخصیت‌هایی هستم که عمرم را به هدر ندهد، اما به هر حال فضای سینما فضای آزاد و رهایی است و بازی در آن راحت‌تر است.
در حال حاضر، مشغول چه کاری هستید؟
الان مشغول بازی در سریال شهرزاد هستم و تا این سریال تمام نشود، اجازه کار در پروژه دیگری را ندارم.
روی خط جایزه
مصطفی زمانی، بازیگر جوان سینمای کشورمان از همان ابتدا استعداد خود را نشان داد و بازی در نقش یوسف پیامبر آنچنان دیده شد که همین اولین بازی، پله‌ای شد برای پرتاب. او در بازیگری تا جایی پیش رفت که در همین چند سال فعالیت توانست برای فیلم جیب‌بر خیابان جنوبی، جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشن خانه سینما، برای فیلم قصه عشق پدرم، جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برای بازی در فیلم کیفر کاندیدای بهترین بازیگر مرد سال از نگاه منتقدان، برای بازی در فیلم بدرود بغداد، کاندیدای بهترین بازیگر نقش اول مرد و چند جایزه دیگر شد. از آثار شاخص زمانی می‌توان به جامه دران، خط ویژه، یک روز بخصوص، من همسرش هستم و سریال‌هایی مانند در چشم باد اشاره کرد.در سریال در چشم باد، زمانی نقش پسر بیژن (پارسا پیروزفر) را بازی کرد.
