دریاچه نمک چاکا، آینه آسمان

دریاچه نمک چاکا، در نزدیکی شهر چاکا در وولان (wulan) یکی از زیباترین دریاچه‌های استان چیانگهای در چین است که علاوه بر زیبایی اهمیت اقتصادی فراوانی دارد. این مکان گردشگری گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کند. اگر قصد رفتن به دریاچه چاکا را داشتید عینک دودی و کلاه را فراموش نکنید.

آینه آسمان

این دریاچه در واقع یک دشت نمک به وسعت ۹ کیلومتر طول و ۱۵ کیلومتر عرض، پوشیده از لایه‌های ضخیم نمک است.

بیشتر بخوانید:

• سفری به دریاچه جادویی کیندی در قزاقستان

اندازه این دریاچه در فصل‌های خشک کوچک‌ شده و تنها به هنگام بارندگی به وسعت آن افزوده می‌شود.

بیشتر بخوانید:

• دریاچه لخ نس کجاست؟

دریاچه چاکا به قدری کم عمق است (آب گاهی تنها تا زانو می‌رسد) که بازدیدکنندگان می‌توانند به راحتی در آن قدم بزنند.

زمانی که آسمان بسیار زیبا و رویایی است، آب کریستالی و آبی دریاچه چون آیینه‌ای بی انتها بر زمین، آسمان لاجوردی را منعکس می‌کند. همین امر باعث شده تا لقب آیینه آسمان را به دریاچه چاکا بدهند. همچنین چاکا را پسرعموی کوچک سالار دی یونی (بزرگ‌ترین کویر نمک دنیا در بولیوی) می‌دانند.

منطقه کنونی دریاچه زمانی دریای کم عمقی بود که در اثر حرکات صفحه‌ای زمین (زمین‌ساخت صفحه‌ای) این قسمت به ارتفاع ۳۰۰۰ متر بالا آمد و فلات چیانگهای- تبت را به وجود آورد. باقی‌مانده‌های آب دریا به دریاچه‌های آب شوری تبدیل شدند که یکی از آن‌ها دریاچه نمک چاکا است. بیشتر نمک طی باران و رودهای فصلی از کوهستان به دریاچه سرازیر می‌شود به همین دلیل  میزان نمک چاکا در فصل‌های بارانی افزایش می‌یابد. درحال حاضر بیش از ۵ متر نمک در این دریاچه وجود دارد.

۲۰۱۵-۰۸-۰۵- Qinghai – Caka Salt Lake -5

بیش از ۳۰۰۰ سال است که از دریاچه‌های حوضه (فرورفتگی) کایدم (Qaidam) نمک استخراج می‌شود. طی دوران سلطنت سلسله هان، مردم محلی از نمک این دریاچه‌ها استفاده می‌کردند و به آن وابسته بودند. همچنین نمک این دریاچه از مناطق دیگری چون دریاچه چینگهای و دریاچه نمک در جینچن می‌آید.

بیشترین بهره‌برداری از نمک دریاچه در نیمه دوم قرن ۱۸ صورت گرفت. به دلیل ذخیره‌ عظیم، استخراج نمک (بدین صورت که لایه بالایی دریاچه را برمی‌دارند) به هیچ وجه کار سختی نیست.

امروزه استخراج عظیم نمک به صورت مکانیکی انجام می‌شود و سالانه کارخانه‌ نمک چاکا صدها تن نمک با کیفیت بالا تولید می‌شود که به چین فروخته و از آن جا به ژاپن، نپال و خاورمیانه صادر می‌شود.