درباره زندگی با بیمار دچار اختلال روانی بیاموزید!

تریتا نیوز : دکتر پروانه صفایی مقدم _ روانشناس بالینی ،تجربۀ یک بیماری روانی که به عنوان یک اختلال سلامت روان نیز شناخته می شود، می تواند برای یک رابطه بسیار سخت باشد، به خصوص زمانی که با هم زندگی می کنید.

استرس زندگی با فردی که بیماری روانی دارد ممکن است به سطح بحرانی برسد و شما در الگویی قرار بگیرید که مدیریت اختلال سلامت روان به چیزی تبدیل شود که رابطه حول آن متمرکز است. ممکن است برای انجام مسئولیت‌هایشان، مانند پرداخت اجاره، کارها و غیره به شما وابسته شود و یا برعکس شما سابقا به او متکی بوده اید.

اگر فردی که با او زندگی می کنید مبتلا به اختلال سلامت روان تشخیص داده شده است، اقداماتی وجود دارد که هر دو می توانید برای حفظ و حتی بهبود رابطه خود بردارید. به خاطر داشته باشید که این به هر دوی شما بستگی دارد که رفاه خود را به عنوان یک فرد و همچنین در رابطه خود در اولویت قرار دهید.

علیرغم چالش‌ها، استراتژی‌هایی وجود دارد که می‌توانید برای مقابله با استرس و کمک به فرد از آنها استفاده کنید. اگر با فردی مبتلا به بیماری روانی زندگی می کنید، این نکات را امتحان کنید.

چگونه بیماری روانی بر روابط تأثیر می گذارد

اگر فردی که با او زندگی می کنید مبتلا به بیماری روانی تشخیص داده شود، ممکن است در گفتن این موضوع مردد باشد. شاید نگران است به محض این که متوجه شدید رابطه را پایان دهید.

ارتباط همیشه در یک رابطه مهم است، اما به ویژه زمانی که با فردی مبتلا به بیماری روانی زندگی می کنید مهمتر می شود. شما باید بتوانید به آنها اعتماد کنید تا در برنامه درمانی خود باقی بمانند. اگر نتوانند مسئولیت‌هایی را که بر سر آن‌ها توافق کرده‌اید، مانند پرداخت اجاره بها یا تمیز نگه داشتن فضای زندگی، انجام دهند، ممکن است دچار استرس شوید.

اگر علائم فرد مورد علاقه شما غیرقابل کنترل شود، می تواند ناامید کننده باشد. به عنوان مثال، ممکن است مجبور شوید زمانی که آنها قادر به انجام کارهای خود نیستند، مسئولیت های بیشتری را به عهده بگیرید.

اگر وضعیت سلامت روانی شریک زندگی شما را از داشتن یک شغل ثابت باز دارد می تواند استرس زا باشد، به خصوص اگر از نظر مالی به او وابسته باشید. ممکن است نیاز داشته باشید که برنامه های دیگری را انجام دهید، مثلاً خودتان شغلی به دست آورید.

اگر فرزند دارید شما و همسرتان باید راهی پیدا کنید تا شرایط همسرتان را برای فرزندانتان توضیح دهید. شما باید راه هایی برای کنار آمدن با خانواده پیدا کنید.

شما و عزیزتان ممکن است با مدیریت زندگی روزمره با بیماری روانی دچار خستگی عاطفی شوید. بسیار مهم است که مراقبت از خود را در اولویت قرار دهید تا دچار فرسودگی نشوید.

دوست داشتن یک فرد مبتلا به بیماری روانی می تواند مشکلات خاص خود را ایجاد کند. اگر رابطه عاشقانه باشد، ممکن است در رابطه با صمیمیت نیز با چالش هایی روبرو شوید. بسته به وضعیت سلامت روانی شریک زندگی شما و داروهایی که مصرف می کند، ممکن است رفتارهای بیش از حد جنسی (میل شدید جنسی) را تجربه کنند یا اصلاً علاقه ای به رابطه جنسی نداشته باشند، که هر دوی اینها می تواند در روابط دشوار باشد.

درباره زندگی با بیماری روانی بیاموزید

اطلاعات نادرست زیادی در مورد علل و بهترین گزینه های درمانی برای اختلالات مختلف سلامت روان وجود دارد. برای درک شرایط شریک زندگی خود:

درباره درمان هایی از جمله روان درمانی و دارو بیشتر بیاموزید.

برای اطلاعات بیشتر، سازمان های بهداشت روان را بررسی کنید.

با علائم اختلالات روانی آشنا شوید.

نشانه های بیماری روانی

بسته به سن فرد، علائم اختلال سلامت روان ممکن است متفاوت باشد. برخی از علائم و نشانه های اختلال سلامت روان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تغییر در اشتها و/یا الگوهای خواب

• تجربه تغییرات عاطفی شدید

• افسردگی مزمن با درجه پایین و/یا یک دوره افسردگی اساسی

• افزایش تحریک پذیری، غمگینی، اضطراب، عصبانیت و/یا نگرانی

• بیان افکار مربوط به خودآزاری یا آسیب رساندن به دیگران

• تجربه توهم و/یا هذیان

• افزایش عادات مقابله ای ناسالم (مصرف مواد مخدر و الکل، یا درگیر شدن در سایر رفتارهای مخاطره آمیز یا وسواسی)

• داشتن طغیان های عاطفی که برای یک فرد خاص معمول نیست

• کناره گیری و شرکت نکردن در فعالیت هایی که زمانی باعث شادی می شد

حامی باشید

هنگامی که فردی به تازگی تشخیص داده شده است، این خبر ممکن است برای او ویران کننده، شرم آور و شاید حتی ترسناک باشد.

با این حال عدم قطعیت و انگ مرتبط با اختلال سلامت روان است ممکن است آنها را نگران کند که شما آنها را متفاوت خواهید دید.

خواه شریک زندگی شما، فرزندتان، دوست یا هم اتاقی شما باشد که تشخیص بیماری روانی برای او داده شده است، راه هایی وجود دارد که نشان دهید از آنها حمایت می کنید.

اما به یاد داشته باشید که به حریم خصوصی آنها نیز احترام بگذارید. اگرچه ممکن است در مورد جلسات درمانی و پیشرفت آنها کنجکاو باشید، آنها ممکن است بخواهند موارد خاصی را با شما در میان بگذارند و سایر جزئیات را خصوصی نگه دارند.

همیشه خود را از موقعیت‌های بالقوه خطرناک احساسی و/یا فیزیکی دور کنید و در صورت خطر آسیب رساندن به خود یا دیگران با خدمات اورژانس تماس بگیرید.

چگونه از شریک خود حمایت کنیم

اجازه دهید شریک زندگی تان بداند که شما در کنار او هستید و او را دوست دارید. برای نشان دادن حمایت شریک زندگی تان به تجربیات او گوش دهید و آنچه را که احساس می کند تأیید کنید. از شریک زندگی تان بپرسید که چگونه می توانید به بهترین شکل از او حمایت کنید و به آنچه با شما در میان می گذارد گوش دهید.

سیستم حمایتی خود را بسازید – این سیستم می‌تواند شامل دوستان مورد اعتماد، اعضای خانواده یا حتی یک گروه پشتیبانی باشد – که می‌توانید هنگام هدایت بیماری روانی شریک زندگی‌تان به آن تکیه کنید.

علاوه بر این، تغییرات مثبت یا تغییراتی که شریک زندگی تان ایجاد کرده است را بپذیرید. بگذارید بدانند که از مراقبت از خودشان قدردانی می کنید.

چگونه از فرزند خود حمایت کنیم

هنگامی که کودک در مورد علائم خود صحبت می کند، حتما به صحبت های او گوش دهید. ممکن است شما دقیقاً درک نکنید آنها در حال تجربه چه چیزی هستند، اما مهم است که آنها بدانند که شما آنها را باور دارید.

برای حل همه چیز به خود فشار نیاورید. برقراری ارتباط با فرزندتان و پزشک او کلیدی است، بنابراین می توانید راه حل هایی را با هم ارائه دهید. اگر فرزندان دیگری دارید، ممکن است بخواهید آنها را نیز در مکالمه شرکت دهید. راه هایی را بیابید که همگی بتوانید از سلامت روان فرزندتان حمایت کنید.

چگونه از دوست یا هم اتاقی خود حمایت کنیم

اگر با یک دوست صمیمی زندگی می کنید که بیماری روانی دارد، ممکن است متوجه تغییر رفتار او شوید. شاید از فعالیت های اجتماعی کناره گیری می کنند.

از دوست خود بپرسید چگونه می توانید کمک کنید. اگر لازم است، می‌توانید بپرسید که آیا می‌خواهند شما با خدمات مراقبت‌های روانی برای آنها تماس بگیرید.

اگر هم اتاقی دارید که با او صمیمی نیستید، همچنان می توانید در جایی که می توانید حمایت خود را ارائه دهید. در هر صورت، شما می خواهید به یاد داشته باشید که به مرزهای آنها و خود احترام بگذارید. اگر احساس امنیت نمی کند، دخالت نکنید.

درمانگر آنها نشوید

فراتر از آموزش نحوه حمایت از عزیزانتان، به خاطر داشته باشید که این مسئولیت شما نیست که درمانگر او باشید. این نامناسب است، حتی اگر شما یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده باشید، زیرا یک پویایی قدرت ناسالم بین شما ایجاد می کند که به عنوان یک راه حل طولانی مدت کار نخواهد کرد.

تعیین حد و مرزها

نقش شما ارائه عشق، حمایت و همدلی برای شریک، فرزند یا دوست خود در طول تلاش های بهبودی آنهاست. فرد مورد علاقه شما مسئول مدیریت علائم اختلالات روانی است.

این نقش ها به شما عزیزان این فرصت را می دهد تا احساس حمایت و قدرت برای مراقبت از خود و اولویت دادن به رفاه خود به عنوان یک فرد داشته باشد.

شما باید از فعال کردن رفتارهای ناسالم خودداری کنید و به آنها اجازه دهید مسئولیت برنامه درمانی خود را بر عهده بگیرند، در حالی که همچنان حمایت مناسب را ارائه می دهید.

خودمراقبتی را تمرین کنید

خودمراقبتی در حفظ روابط سالم بسیار مهم است و به ویژه در صورتی می تواند مفید باشد که یکی از نزدیکان شما مبتلا به اختلال سلامت روان تشخیص داده شده باشد. ایده های خودمراقبتی عبارتند از:

• رعایت بهداشت خواب خوب

• اطمینان حاصل کنید که فعالیت بدنی منظمی دارید

• تغذیه بدن شما

• گذراندن وقت با دوستان و عزیزان مورد اعتماد

• درگیر شدن در فعالیت ها یا سرگرمی هایی که از آنها لذت می برید

• افکار و احساسات خود را یادداشت کنید

• تمرین مراقبه ذهن آگاهی

• از طریق آرام سازی پیشرونده عضلانی، به خصوص در مواقع استرس، به بدن خود متصل بمانید

مراقب علائم فرسودگی شغلی یا خستگی باشید. تجربه فرسودگی شغلی نه تنها بر رفاه شما تأثیر می گذارد، بلکه بر روابط شما با عزیزتان نیز تأثیر می گذارد. اگر علائم فرسودگی شغلی را تجربه می کنید، ضروری است که بهزیستی خود را در اولویت قرار دهید و استراحت لازم را انجام دهید. علائم فرسودگی شغلی عبارتند از:

• احساس غرق شدن و/یا فرسودگی

• افزایش استرس، علائم اضطراب و علائم افسردگی

• تجربه تغییرات در اشتها و خواب

• احساس تحریک راحت تر

• احساس درماندگی

کمک گرفتن

درمان می تواند به شما کمک کند تا افکار و احساسات خود را به روشی سالم پردازش کنید، که ممکن است مهارت های مقابله ای و همچنین مهارت های ارتباطی شما را بهبود بخشد. مشاوره می تواند منبع مفیدی باشد که ممکن است در موقعیتی که ممکن است طاقت فرسا و استرس زا باشد، دیدگاهی تازه و راهنمایی مفید به شما ارائه دهد.

اگر با فردی زندگی می کنید که دارای یک اختلال سلامت روان است، تجربه طیفی از احساسات مانند ناامیدی، خشم و غم برای شما غیرعادی نیست. به دنبال درمان فردی، مشاوره زوجین و/یا خانواده درمانی با هدف تقویت رابطه شما می تواند در این زمان بسیار مفید باشد.

با مشاوره زوجین می توان احساسات را به روشی سازنده کشف کرد. زوج ها می توانند یاد بگیرند که انتظارات مناسب را ایجاد کنند و مرزهای سالمی را تعیین کنند. مشاوره زوجین ممکن است به جلوگیری از افتادن شما در پویایی ناسالم با شریک زندگیتان کمک کند.

اگر فرزند شما مشکل سلامت روانی دارد، ممکن است به خانواده درمانی بروید. خانواده درمانی می تواند به مدیریت تأثیرات بیماری روانی فرزندتان بر تمام اعضای خانواده کمک کند. همچنین می توانید بهترین راه ها را برای حمایت از فرزندتان از طریق بیماری اش یاد بگیرید.

حتی اگر در حال حاضر در مشاوره زوجین یا خانواده درمانی هستید، به مشاور فردی خود مراجعه کنید تا به شما کمک کند.