حذف فرست کلاس از پروازهای خطوط هوایی
در پی مستندات خطوط هوایی مبنی بر فروش کم بلیت‌های پروازهای درجه یک، (First Class) و همچنین هزینه‌‌های بالای تجهیز آن‌ها، این کلاس‌بندی از هواپیماها حذف می‌شود.
خطوط هواپیمایی همواره در تلاش برای ارائه‌ی خدمات بهتر برای مسافرین هستند. در همین راستا، بهبودسازی فضای سرنشینان بسیار حائز اهمیت است. از طرف دیگر، خطوط هواپیمایی به دنبال سود و استفاده‌ی حداکثری از فضای هواپیماها هستند. مجموع این موارد باعث شده است که ممتازترین بخش و درجه یعنی «فرست کلاس» (First Class)، از هواپیماها حذف شود.
همان‌طور که احتمالا می‌دانید، خطوط هواپیمایی در پروازهای خود به طور کلی از ۳ درجه‌بندی برخوردار هستند. این درجه‌بندی‌ها بسته به امکانات و البته فضای نشیمن مسافرین، به ترتیب شامل «اکونومی کلاس» (Economy Class)، «بیزینس کلاس» (Business Class) و «فرست کلاس» (First Class)، است. اکنون بر اساس آخرین اطلاعات، درجه‌ی فرست کلاس که بالاترین رده محسوب می‌شود، به تدریج از هواپیماها حذف خواهد شد. این موضوع در گذشته نیز اتفاق افتاده است. در ادامه به برخی از دلایل این مسئله می‌پردازیم.
به طور کلی در بیشتر خطوط هواپیمایی درآمد اصلی شرکت‌ها از قسمت‌های درجه بالاتر (نه اکونومی) حاصل می‌شود. برای مثال، در یک هواپیما به طور معمول نیمی از صندلی‌ها در درجه‌ی اکونومی قرار دارند و باقی صندلی‌ها در درجه‌بندی‌های بالاتر قرار می‌گیرند. با وجود چنین میزانی، سود حاصل از کلاس‌های بالاتر بسیار بیشتر از کلاس اقتصادی است.
حال فرض کنید هواپیمایی در خط «بریتیش ایرویز» (British Airways)، از لندن به واشنگتن پرواز کند. این هواپیما مجموعا از ۲۲۴ صندلی برخوردار است که از این تعداد ۱۲۲ صندلی با بلیت ۸۷۶ دلاری در قسمت اکونومی، ۴۰ صندلی با بلیت ۲۶۳۳ دلاری در قسمت اکونومی ممتاز، ۴۸ صندلی با بلیت ۶۷۲۳ دلاری در قسمت بیزینس و ۱۴ صندلی ۸۷۱۵ دلاری در قسمت فرست قرار می‌گیرند. با یک حساب سرانگشتی مشخص می‌شود که مجموع ۱۰۲ صندلی که در درجه‌ای غیر از اکونومی قرار دارند، بیش از ۵ برابر بیشتر برای هواپیما درآمد خواهد داشت. البته لازم به اشاره است که خط بریتانیا از خطوط هوایی گران محسوب می‌شود؛ با این وجود، کم و بیش در تمامی خطوط داستان از همین قرار است.
این در حالی است که در گذشته و در طول تاریخ صندلی‌های هواپیماها از درجه‌بندی برخوردار نبودند. برای مثال در زمان پیدایش پروازهای مسافربری با توجه به هزینه‌ی بالای پرواز، هیچ تفاوتی در درجه‌ی نشیمن و بلیت‌ها وجود نداشت، چراکه سفر با هواپیما به طور کلی لوکس و گران محسوب می‌شد. مانند پروازهای توریستی فضایی امروزی که درجه‌بندی برای کلاس پرواز ندارند!
بعدها با درجه‌بندی صندلی‌ها، قیمت بلیت‌ها نیز متفاوت شد. در نیمه‌های قرن ۲۰ بود که این تقسیم‌بندی مانند پروازهای امروزی رایج شد. با این وجود به دلیل محدودیت‌های فضای سرنشینان و همین‌طور برای حمل مسافرین بیشتر، هر از چندگاهی این کلاس‌بندی‌ها لغو می‌شد.
اکنون نیز اگر بخواهیم نگاهی به خطوط هوایی اروپا داشته باشیم، تنها ۶ خط از ده‌ها خط هوایی، درجه‌ی فرست کلاس دارند. از طرف دیگر لازم به اشاره است که تفاوت کیفیت درجه‌ی اکونومی با بیزینس بسیار زیاد است؛ در حالی که این اختلاف در مقابسه‌ی کیفیت بیزینس کلاس با فرست کلاس چندان زیاد و توجیه‌پذیر نیست.
مجددا اگر بخواهیم مثالی بزنیم، می‌توانیم به پروازی از ابوظبی به نیویورک اشاره کنیم. در این پرواز، نسبت درآمد به هر متر مربع در قسمت اکونومی ۳۵۸۰ دلار، در قسمت بیزینس ۶۵۳۲ دلار و در قسمت فرست ۴۳۴۷ دلار می‌شود. همان‌طور که ملاحظه می‌شود برای شرکت‌های هوایی چندان سودمند نیست. از طرفی این شرکت‌ها با توجه به تفاوت‌های ذکر شده، به سختی بلیت‌های فرست کلاس را به فروش می‌رسانند، در حالی که هزینه‌ی به مراتب بیشتری را برای تجهیز کردن آن‌ها صرف می‌کنند.
به هر ترتیب با سیاست جدیدی که به تدریج اجرا خواهد شد، درجه‌ی فرست کلاس از هواپیماها حذف می‌شود. در انتها توجه شما را به ویدیویی در همین رابطه همراه با توضیحات بیشتر جلب می‌کنیم.
