تماس پوستی مادر و نوزاد خطر مرگ نوزاد نارس را کاهش میدهد
تماس پوستی طولانیمدت با مادر در اتاق مراقبتهای ویژه، احتمال بروز عفونتهای خونی را هم کاهش میدهد.
تماس پوستی مادر و نوزاد خطر مرگ نوزاد نارس را کاهش میدهد
در یک مطالعه تازه مشخص شده است که نوزادان تازه به دنیا آمده کوچک در بیمارستان که تماس پوستی طولانیمدت با مادرشان داشتهاند، شانس بیشتری در زنده ماندن دارند.
متخصصان میگویند که آنالیز ۱۲۴ پژوهش از سراسر جهان، اهمیت «مراقبت کانگورویی» از نوزادان تازه به دنیا آمده نارس را ثابت کرده است.
ظهور ایده به دهه هفتاد برمیگردد یعنی زمانی که پزشکی در کلمبیا از روشی جایگزین برای انکوباتور (که در برخی بخشهای جهان در دسترس نبود) استفاده کرد؛ مادران، نوزاد تازه به دنیا آمده خود را روی قفسه سینه در تماس پوستی مستقیم با خود قرار میدهند و روی نوزاد پتو میکشند.
پسازآن پژوهشها نشان دادهاند که مراقبت کانگورویی نهتنها دمای بدن نوزاد تازه به دنیا آمده را تنظیم میکند بلکه نشانههای حیاتی دیگر را هم بهبود میبخشد مثل ضربان قلب و تنفس و شیردهی را هم بهتر میکند.
مطالعهای جدید که در ۲۲ دسامبر در ژورنال پدیاتریکس منتشر شده است تأکید کرده است که مراقبت کانگورویی از نوزادان تازه به دنیا آمده نارس ریسک سپتیسمی (گندخونی) نوعی عفونت بسیار شدید خونی را هم کاهش میدهد و شانس زنده ماندن نوزاد را افزایش میدهد.
پژوهشها نشان دادهاند که نرخ مرگومیر نوزادان تحت مراقبت کانگورویی و همزمان تحت مراقبت استاندارد پزشکی، ۳۶% کمتر از نوزادانی است که فقط تحت مراقبت استاندارد هستند. همچنین، این نوزادان ۵۰% کمتر از دیگر نوزادان در خطر ابتلا به سپتیسمی، ۷۸% کمتر در خطر ابتلا به هیپوترمی و ۸۸% کمتر در خطر قند خون بهشدت پایین هستند.
پژوهشگران توجه به نکاتی را در مورد این پژوهشها ضروری میدانند: پژوهشها در کشورهای مختلف انجام شده است و بدان معناست که تعریف مراقبت پزشکی «استاندارد» در آنها متفاوت است.
دکتر گریس چان، مؤلف ارشد این مطالعه، میگوید: «اکثر پژوهشهایی که آمار مرگومیرها و عفونتهای شدید را بررسی میکنند در کشورهای کمدرآمد یا با درآمد متوسط انجام شدهاند کشورهایی که بروز این نوع مشکلات شایعتر از ایالاتمتحده و کشورهای ثروتمند دیگر است.
چان، از اعضای مدرسه بهداشت عمومی هاروارد و بیمارستان اطفال بوستون، معتقد است که مراقبت کانگورویی در کنار مراقبت پزشکی پیشرفته بسیار تأثیرگذار خواهد بود.
چان میگوید: «مکانیسمهایی که تصور میشود از طریق آنها مراقبت کانگورویی عمل میکند مثلاً از طریق تثبیت دمای بدن و نشانههای حیاتی دیگر، و افزایش شیردهی احتمالاً در همه جای دنیا یکسان هستند و این امر میتواند منجر به بهبود نتایج برای نوزادان در اتاقهای مراقبتهای ویژه در ایالاتمتحده هم میشود.»
دکتر سیوبهان دولان، مشاور پزشکی مارچ آو دایمز، هم با این عقیده موافق است.
دکتر دولان، پروفسور زنان و زایمان بالینی در کالج مرکز پزشکی آلبرت اینشتین در نیویورک سیتی، میگوید: «گاهی مردم فکر میکنند که مراقبت پزشکی باید با تکنولوژی پیشرفته باشد اما این دادهها نشان میدهند که روشی بسیار ساده میتواند واقعاً کارآمد باشد.»
دولان میگوید: «مراقبت کانگورویی از طریق تنظیم دمای بدن نوزاد نارس و تثبیت سرعت تنفس و ضربان قلب به بهبود نوزاد کمک میکند اما ما به لحاظ پزشکی همه عواملی را که موجب کارآمدی آن میشود نمیشناسیم.»
چان میگوید: «در بسیاری از بیمارستانهای ایالاتمتحده، نوزادان کامل بلافاصله پس از تولد در معرض تماس پوستی با مادر قرار میگیرند. اما این رویه هنوز هم در همه مراکز درمانی استفاده نمیشود.»
همچنین، اتاقهای مراقبتهای ویژه در برخی بیمارستانها برای نوزادان نارس از روش مراقبت کانگورویی استفاده میکنند ولی برخی دیگر از این روش استفاده نمیکنند.
چان میگوید: «با توجه به شواهد علمی، گسترش استفاده از این روش قطعاً مؤثر خواهد بود. اشاعه این روش در همه اتاقهای مراقبتهای ویژه چلش برانگیز است و والدین و پرسنل بیمارستان باید درباره مزایا و روش اجرای این روش آموزش ببینند خصوصاً به دلیل اینکه برخی درباره اجرای این روش برای نوزادان تازه به دنیا آمده بسیار بیمار، تردید دارند.»
دولان میگوید: «شاکله شواهد پژوهشی باید به این امر کمک کند. این رویه فقط رویهای عقلانی نیست بلکه دادههای علمی از آن حمایت و آن را اثبات میکنند.»