تئاتر«شام عروسی» تلنگر می زند!
تریتا نیوز : سمیه جاهدعطائیان ،صحبت از یک اجرای متفاوت است؛ آن‌چنان متفاوت که نیازی به توضیح یا تبلیغ ندارد. همان تیزر ابتداییِ نمایش «شام عروسی» که دختری با یک پای مصنوعی خودش را نشان می‌دهد، روایتی از یک داستان مهیج دارد. داستان را بعد از تهیه بلیت از سایت تیوال و نشست روی صندلی‌های پردیس تئاتر شهرزاد متوجه خواهید شد. نه تنها روایت و داستان، بلکه بازیگرانش هم شما را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
تمام بازیگرانِ نمایش شام عروسی، کودک و نوجوان هستند. کودکانی با نیازهای ویژه؛ بازیگران تمام صحنه نمایش از طیف اوتیسم، پروانه‌ای، تفاوت اندام، سندرم دان، جسمی حرکتی، اختلال تمرکز، بیان، کوتاه قامت و … هستند. زمان اجرا و بر روی صندلی‌های سالن، جلسات تمرین بچه‌ها را مثل صحنه ی از یک فیلم مرور می کنم. جلساتی شاد اما پر دغدغه برای مجریان طرح، کارگردان و به خصوص مادران؛ مادرانی که ساعت‌ها پشت در منتظر می‌ماندند تا بچه‌ها ساعتی تمرین کنند، شاد باشند، برقصند. حتما پشت در های بسته از مشکلاتشان با یکدیگر درد دل می کردند، بغض می کردند، از یکدیگر برای بد غذایی، بد خوابی، یا حساسیت های ریز و درشت فرزند دلبندشان راهنمایی می گرفتند و می خواستند تجربه ای هم کسب کنند. کسی شاید نداند اما این کلاس و تمرین هایش بزرگ ترین امیدشان بود. جایی امن و بدون حاشیه که بچه‌ها را در اتاقی جمع می کرد. آنهم در شرایطی که بچه‌های با نیازهای ویژه هیچ فضای امن و مناسبی برای تخلیه انرژی، بازی و آموزش ندارند اگرچه تمرین تئاتر بهانه بزرگی بود برای کار کردن یا یک اجرای متفاوت اما تمرین مهارت‌هایی مثل صبوری، توانایی حل مسئله، برقراری معاشرت ،تعامل و دوستی، انجام مشارکت و کارهای گروهی بزرگترین دستاورد این تمرین ها بوده است. دستاوردی که باید به آنها توجه کرد. اما حالا تمام این بهانه‌ها و تمرین‌های سخت و شیرین به اجرا رسیده‌است. آنهم اجرایی متفاوت؛ در کنار بازیگران و هنرمندانِ با استعداد و با نیازهای ویژه، «ابوالفضل محمودی پور» نوجوان توانمند که سال‌ها از بیماری پروانه‌ای رنج می‌برد با دستان زخمی و انگشت های مشت شده اش، سنتور می‌نوازد. «ژینا گرگانی» پیانو می‌زند و شور و اشتیاق نمایش را صد برابر می‌کنند. با تعظیم بچه ها در پایان نمایش، بغض ها را حس می کنم. نه فقط حس و حال تماشاگران که حس و حال مادران با تشویق بی امان فرزندشان دیدنی است. نویسنده و کارگردان نمایش شام عروسی، «جواد فراهانی» در کنار «روشنک بستانچی» مجری طرح و روانشناس کودک و نوجوان با هدایت این نوجوانان برای ایفای نقش، اثبات کردند که این بچه ها که هر کدام با یک اختلال و تفاوت دست و پنجه نرم می کنند، تنها برای ایفای نقش در حوزه معلولان استعداد ندارند بلکه می توانند صحنه هایی متفاوت از هنر و بازیگری را خلق کنند. آنها باید کشف شوند. استعداد یابی شوند. تمرین کنند و مهمتر از همه امکانات داشته باشند. که صد تاسف که نه امکاناتی موجود است و نه همتی برای پرورش استعداد هایشان…
