باید و نبایدهای آب کردن چربی احشایی شکم
یکی از معضلات افراد چاق، کاهش چربی شکمی است که در اطراف شکم به نام چربی احشایی نیز شناخته می‌شود. واقعیت آن است وجود این بافت در ناحیه شکم خیلی بدتر از آن چیزیست که تصور می‌کنید. برخی معتقدند نه تنها رژیم غذایی، ورزش و تغییر در عادات روزمره نمی‌تواند در کم کردن چربی شکمی کمکتان کند. بلکه این نوع چربی احشایی از نظر متابولیک فعال است و هورمون‌های استرسی مانند کورتیزول و ماده سیتوکین از خود ترشح می‌کند که روی تولید انسولین بدن تاثیر گذاشته و می‌گذارند.
هرچند ورزش هوازی با شدت بالا برای آب کردن چربی‌ها بسیار مفیداند از تمرین با وزنه و دیگر حرکات قدرتی نیز غافل نشوید. زیرا این ورزش‌های سنگین ازجمله بدنسازی کمکتان می‌کند قویتر شده و عضلانی‌تر شوید. عضله بیشتر یعنی متابولیسم با سرعت بالاتر و در نتیجه چربی سوزی بیشتر است.
مصرف درست پروتئین برای کاهش چربی شکمی: بهتر است بدانید پروتئین برای لاغرتر شدن و آب کردن چربی شکم ضروری است، اما این درشت مغذی را نباید بی مهابا و بدون حساب کتاب مصرف کرد. با بالا رفتن سن بدن شروع به تولید انسولین بیشتری خواهد کرد این امر، چون عضلات و سلول‌های چربی تان دیگر پاسخ مناسبی به این افزایش نمی‌دهد. پس انسولین، ذخیره چربی را در بدن افزایش و بویژه در قسمت شکم افزایش می‌دهد. برنامه غذایی سرشار از پروتئین امکان دارد شما را در برابر انسولین محافظت کند. برای این کار بهتر است به تمام وعده‌های غذایی خود مقدار اندکی پروتئین اضافه کنید.
برای کاهش چربی شکم مصرف روغن‌های اشباع نشده را جدی بگیرید. روغن‌های اشباع در غذا نسبت به روغن‌های اشباع نشده، چربی‌های احشایی بیشتری را ایجاد می‌کنند. در یک کار تحقیقی افراد به مدت هفت هفته برنامه‌ای با ۷۵۰ کالری چربی؛ به دو گروه با مصرف مواد چرب اشباع و چربی‌های غیر اشباع آزمایش شدند؛ گروه اول چربی احشایی و شکمی افزودند، در حالی که گروه دوم بیشتر عضله اضافه کردند و حتی چربی‌های اضافی را نیز سوزانیدند.
آجیل‌ها، دانه‌ها و ماهی دارای منابع سرشار چربی‌های غیر اشباع اند و می‌توانند به آب کردن چربی شکم کمک کنند. همچنین سالمون، آوکادو و کره بادام تنها چند نمونه دیگر از غذا‌های هستند که چربی سالم دارند.
