این والدین، فرزندان دروغگو بار می‌آورند
بیایید کمی به سالهای گذشته برویم سالهایی که خانه ها پر بود از جمعیت؛ دختران، پسران، عروس هاو دامادها. انگار شب و روزهای خانواده ها با میهمانی های دورهمی عجین شده بود و حتی گاه تمام فرزندان در اتاقهای خانه ای مانند خانه بزرگ پدرسالار ساکن می شدند و حیاط ها پر بود از کودکان و بازیهای کودکانه.
اما امروزه تغییر زندگی و رونق آپارتمان نشینی باعث شده دیگر خبری از آن همه شور و هیجان در خانه ها و حیاطها نباشد و خانواده ها کم جمعیت تر از قبل شوند.
این والدین فرزندان دروغگو بار می آورند/کارهای یواشکی کودکان، نتیجه این کار والدینشان است
با وجود برکت بودن فرزند در خانه و خانواده، اما متاسفانه برخی از مردان و زنان با بیان عبارتی مثل ” بچه های امروزی مانند قدیم نیستند” یا ” بچه های امروزی دیوار راست را بالا می روند”
چندان رغبتی به تولد فرزندان بیشتر نشان نمی دهند اما واقعا کودکان نسل دیروز با کودکان نسل امروز متفاوت هستند یا اینکه شیوه تربیتی والدین تغییر کرده است؟
بسیاری از زوجین با آگاهی از تمام شیوه های مدرن و به روز تربیتی سعی می کنند حتی قبل از تصمیم به بچه دار شدن روی رفتارها و مسائل یادگیری فرزندشان کار کنند تا فرزندی ایده آل و موفق را به بار آورند اما متاسفانه علیرغم نیت خیر، گاهی اقدامات اشتباه یا ناقصی را انجام و سپس صفتهای ناپسند مثل شیطنت زیاد را به فرزندانشان نسبت می دهند.
روشهای تربیتی را سبک سنگین کنید
مژگان نیکنام دکترای روانشناسی با اشاره به سیستم تربیتی استبدادی وکنترل گری والدین برای فرزندانشان بیان کرد: محدودیت و کنترل بیش از حد فرزندان، همواره آنها را به سمت کارهای پنهانی و به اصطلاح یواشکی سوق می دهد که می تواند عواقب رفتاری نامناسبی را برای آینده شان به همراه داشته باشد.
با وجود تمام راههای مختلف برای افزایش آگاهی از روشهای تربیتی کودکان اما والدین از نافرمانی و لجبازی فرزندان خود گله مند هستند، وی در این خصوص افزود: اکثر خانواده های امروزی از دست رفتارهای نابجا یا شیطنت آمیز فرزندانشان کلافه هستند و متاسفانه به جای ریشه یابی اصول رفتاری خود، آن را در طبیعت کودکان نسل امروز جویا می شوند، درحالیکه باید اندکی شیوه های تربیتی را ملاک قرار داد و آنها را سبک و سنگین کرد.
جلوه شیرین خرابکاری دور از چشمان والدین
این دکترای روانشناسی گفت: طبیعتا انجام کارهای مخفیانه، در کودکان و افراد با سنین پایین تر بیشتر خود را بروز می دهد، بعنوان مثال کودک در هنگام انجام حرکتی که آن را درتصورش مجاز می داند، وقتی با ممانعت والدینش روبه رو می شود، نقشه مخفیانه انجام دادن آن را می کشد یا درهنگام افشای کارش آن را بلافاصله به دروغ انکار می کند.
وی افزود: بدون شک چنین رفتاری در دوران ونوجوانی، جوانی و بزرگسالی رخ می دهد که والدین و اطرافیان با مطلع کردن فرد از نتایج مثبت ومنفی آن رفتار می توانند فرد را برای همیشه از انجامش بازدارند.
وی درباره دروغگویی افراد اظهار داشت: انکار برخی رفتار ناپسند درسنین کودکی گاهی ناشی از حالت فانتزی، خیالباف و تصویرساز کودکان است اما در صورت تکرار و با بالاتر رفتن سن این مسئله تبدیل به یک عادت و سپس صفت دروغگویی فرد می شود که به دلیل اضطراب و فاش شدن کارش اتفاق افتاده است.
وقتی یک گوش در و دیگری دروازه می شود
از آنجا که کودک در دوران رشد منطقی نیست نمی تواند معنی صحبت درباره فواید و مضرات زندگی سالم و ناسالم را متوجه شود، لذا باید بصورت عملی و کاربردی عواقب کارها و نتایج را به او نشان داد، نیکنام در این خصوص بیان کرد: والدین همواره باید در مقابل ممانعت از انجام برخی رفتار ناپسند توسط کودک، روشها و رفتارهای مناسب جایگزین را پیشنهاد کنند چرا که اگر کودک نسبت به رفتار درست مطلع نشود، همان حرکت را به دور از چشمان والدینش انجام می دهد و در صورت آشکار این موضوع، بلافاصله به انکار و حاشای رفتار خود پناه می برد.
وی ادامه داد: والدین کافی است بعنوان مثال درهنگام ممانعت از خوردن نوشابه فرزندشان، نوشیدنی خوش طعم و مفیدتری را مقابل کودک قراردهند در آن صورت مطمئنا او بدون ابراز علاقه ای به خوردن نوشابه، نوشیدنی جایگزین را می پسندد.
