احتمال انتقال ایدز در یک رابطه چقدر است

باور غلط ۱: بیماری اچ آی وی و ایدز یکی هستند!

این باور اشتباه است. اچ آی وی یک نوع ویروس است که وارد بدن فرد می شود و وی را حامل یا دارنده این عفونت می کند.

تا زمانی که این ویروس در بدن وی باشد، می تواند ویروس را به فرد دیگری انتقال دهد. ایدز که شکل پیشرفته ابتلا به اچ آی وی است، به حالتی اطلاق می شود که سیستم دفاعی بدن فرد دارای اچ آی وی ضعیف شده و توان مقابله با ویروس را ندارد.

در این حالت این ویروس فرد را مستعد هر گونه بیماری و عفونت های فرصت طلب می کند، که دیگر بدن توان مقابله با آنها را ندارد. پس اچ ای وی، باعث ایدز می شود. در حال حاضر زمان متوسط بین عفونت با اچ آی وی و ظهور علائم ایدز تقریبا ۱۰ سال است.

این زمان به مقدار زیاد از فردى به فرد دیگر متفاوت است و به عوامل بسیار از جمله وضعیت سلامتى و رفتارهاى فرد بستگى دارد. در حال حاضر با تجویز درمان هاى موجود که تکثیر ویروس را مهار مى کنند، مى توان سرعت ضعیف شدن دستگاه ایمنى را کند کرد.

همچنین مى توان از بعضى از بیمارى هاى همراه با ایدز پیشگیرى یا آنها را درمان کرد. بنابراین تشخیص زودرس آلودگى به اچ آی وی امکان انتخاب هاى بیشتر درمانى و پیشگیرى را فراهم مى آورد.

باور غلط ۲: اچ آی وی/ایدز بیشتر در افراد همجنس گرا دیده می شود!

این ویروس فقط در این افراد دیده نمی شود و هر کسی که روابط جنسی حفاظت نشده داشته باشد، ممکن است این ویروس/عفونت را دریافت کند. هر چند این گروه نیز خود در صورت رعایت نکردن اصول بهداشتی و پیشگیری روابط جنسی خود، در معرض خطر برای ابتلا به این عفونت هستند.

باور غلط ۳: اچ آی وی/ایدز مختص افراد خلافکار است و بیشتر این افراد را مبتلا می کند!

بر اساس یافته های پژوهشی، احتمال انتقال این عفونت در افراد شهری یا روستایی، و یا در گروههای اعتقادی و اخلاقی مختلف، یکسان است. این که چه چیزی باعث بالا بردن احتمال انتقال این عفونت در برخی از افراد می شود، نوع رفتارهایی است که این افراد دارند.

افرادی که دارای رفتار پرخطر جنسی (عدم استفاده از کاندوم، رفتارهای جنسی نامتعارف مثل روابط جنسی دهانی–مهبلی، دهانی–مقعدی، و …) هستند، افرادی که دارای رفتارهای پرخطر تزریقی مواد هستند، از احتمال بیشتری برای دریافت این عفونت برخوردار هستند. حال این فرد خلافکار و یا بدون خلاف، و یا اینکه در شهر یا روستا باشد.

باور غلط ۴: ارتباط جنسی با شریک جنسی به ظاهر سالم بی خطر است و اشکالی ندارد!

این یکی از مهمترین اشتباهات و منفی ترین نگرش ها در رابطه با این عفونت است. در این مورد باید بسیار با احتیاط برخورد شود. از طریق ظاهر یک فرد، نمی توان فهمید که وی به این عفونت آلوده است یا خیر. ویروس این عفونت ممکن است سال ها در بدن فرد مبتلا وجود داشته باشد و فرد با این عفونت زندگی کند، و از آن آگاهی نداشته باشد.

در زمانی که وی این ویروس را دارد، ناقل این عفونت خواهد بود و احتمال انتقال آن از وی به فرد دیگری در صورت رعایت نکردن اصول بهداشت جنسی نیز وجود دارد.

باور غلط ۵: پشه می تواند عفونت اچ آی وی/ایدز را منتقل کند!

پشه نمی تواند این عفونت را منتقل کند.

باور غلط ۶: بیماری ایدز نفرین خداست، و افراد مبتلا به این بیماری نفرین شده اند!

بیماری ایدز از طریق ویروسی به نام اچ ای وی ایجاد می شود و این نوع خرافه گویی که نفرین می تواند باعث انتقال این ویروس شود، کاملا کذب است.

در برخورد با این نوع خرافه ها، می توان همچون بیماری سرماخوردگی تفسیرش کرد. آیا سرماخودرگی (یا هر بیماری دیگر) نتیجه نفرین سایرین است؟ جواب خیر است. نباید با این نوع عقاید و نگرش ها از پیشگیری و احتیاط های لازم کم شود.

باور غلط ۷: بیماری ایدز درمان دارد!

در حال حاضر برای این بیماری درمان قطعی وجود ندارد. داروهای موجود طول عمر افراد مبتلا را افزایش داده و مرگ را به تعویق میاندازند. در واقع پیشرفت بیماری را به تاخیر انداخته و کیفیت زندگی افراد مبتلا را بهبود می بخشد.

باور غلط ۸: می توان همه خون آلوده شده فرد مبتلا را عوض کرد و به جای آن خون سالم را به وی تزریق و وی را درمان کنیم!

چنین اقدامی به هیچ وجه امکان عملی ندارد. لازم به توضیح است که این ویروس نه تنها در خون، بلکه در سایر بافتهای بدن نیز دیده می شود. پس اینکه فکر کنیم با تصفیه خون یا تعویض خون فرد مبتلا، می توان وی را درمان کرد، نگرشی اشتباه است.

باور غلط ۹: ازدواج در سنین پایین می تواند از ابتلاء به این بیماری پیشگیری کند!

این نگرش کاملا به افراد ازدواج کرده بستگی دارند. اگر این افراد فقط دارای همان یک شریک جنسی باشند، طبیعی است که از شرکای جنسی سالم و مطمئن برخوردار هستند و احتمال دریافت عفونت از شریک جنسی سالم خود بسیار کم است. اما اگر این افراد با وجود ازدواج در سنین پایین، از رفتارهای پرخطری برخوردار باشند.

(مثل داشتن چندین شریک جنسی، استفاده از مواد روان گرادن در هنگام روابط جنسی که منجر به بی بند و باری جنسی هم می گردد، تزریق مواد، و …)، انتقال این عفونت در آنها باز هم محتمل است. مهمترین نکته این است که در هنگام ازدواج این افراد مهارت های لازم برای زندگی سالم را کسب کنند.

باور غلط ۱۰: آمیزش جنسی/مقاریت از راه پشت (به صورت مقعدی) خطری ندارد!

احتمال سرایت اچ ای وی به هنگام آمیزش جنسی مقعدی بیشتر از آمیزش مهبلی (واژنی) است (به ویژه شخصی که مفعول واقع شده است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا قرار دارد). در هر دوی این نوع روابط جنسی استفاده از وسایل پیشگیری مثل کاندوم کاملا باید رعایت شود.

باور غلط ۱۱: یک بار تماس جنسی بدون کاندوم خطری برای انتقال عفونت ندارد!

توجه داشته باشیم که احتمال انتقال عفونت (ویروس اچ ای وی) ممکن است با یک بار رابطه جنسی کم باشد اما این به معنی صفر بودن آن نیست!! دیده شده است که افراد فقط با یک بار رابطه جنسی محافظت نشده با یک فرد مبتلا، به این عفونت دچار شده اند.

باور غلط ۱۲: احتمال سرایت عفونت از راه مقاربت جنسی دهانی بسیار کم است!

آمیزش دهانی (چه مرد برای زن و چه برعکس)، نیز ممکن است باعث سرایت ویروس از فرد مبتلا به فرد غیر مبتلا گردد. ویروس در ترشحات جنسی فرد مبتلا وجود دارد، و در صورتی که فرد مقابل از زخم هایی در مخاط دهان و لثه برخوردار باشد، احتمال انتقال ویروس را ممکن می سازد.

باور غلط ۱۳: رابطه جنسی با افراد جوان تر (مخصوصا تن فروشان جوان) خطر کمتری در انتقال عفونت دارد!

این یک نوع نگرش و باور نادرست، مخصوصا در میان افرادی است که با زنان تن فروش رابطه جنسی دارند، می باشد. این افراد از آنجایی که جوان تر هستند ممکن است تعداد مشتری های جنسی بیشتری را هم داشته باشند. بالا رفتن تعداد مشتری های جنسی یک فرد تن فروش، احتمال عفونی شدن وی را نیز بالا می برد.

همچنین، از آنجایی که این افراد در سنین پایین تر از آموزشهای کمتری نیز برخوردار هستند، احتمال مثبت بودن آنها نیز بالاتر خواهد رفت. عدم رعایت اصول بهداشت جنسی، چه در سنین بالا و چه در سنین پایین، خطر انتقال ویروس را افزایش می دهد.

باور غلط ۱۴: احتمال انتقال ویروس حتی در صورت استفاده از کاندوم در یک رابطه جنسی با فرد اچ آی وی مثبت نیز وجود دارد!

در صورت استفاده از وسایل پیشگیری، همچون کاندوم، احتمال سرایت ویروس بسیار بسیار کم است، حال چه این رابطه با فرد مبتلا باشد و چه اینکه با یک فرد سالم (واقعی و یا به ظاهر سالم) باشد. اما، در صورت پاره شدن کاندوم در حین رابطه جنسی با فرد اچ آی وی مثبت، احتمال انتقال وجود دارد.

باور غلط ۱۵: با بودن کنار فرد مبتلا به اچ آی وی، افراد دچار این عفونت/بیماری می شوند!

بر اساس یافته های علمی، نشان داده شده است که این ویروس از طریق تماس، اشک، عرق یا بزاق دهان منتقل نمیشوند.